نتایج جستجو...
تصمیم امارات به دادن گذرنامه به خارجی‌های ثروتمند

تصمیم امارات به دادن گذرنامه به خارجی‌های ثروتمند

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، به نقل از فایننشال تایمز،اقدام امارات متحده عربی به صدور گذرنامه برای خارجی‌ها در ماه‌های اخیر تغییری چشمگیر در روش سنتی این کشور در مواجهه با اتباع خارجی است که عمدتا پس از انقضای تاریخ ویزای کارشان ترغیب به ترک کشور می‌شوند. اکنون پس از موفقیت برنامه واکسیناسیون همگانی علیه کووید-۱۹ دولت امارات امیدوار است که در تلاش برای افزایش خرج کردن پول توسط مردم و همچنین تثبیت قیمت املاک، بتواند اتباع خارجی پردرآمد را به ماندن ترغیب کنند. بر اساس این گزارشف  محمد الشرفا الحمادی، رییس اداره توسعه اقتصادی امارات متحده عربی نوشت:‌ «ما میخواهیم افراد ابوظبی را خانه خود بدانند. این که شما برای کوتاه‌مدت اینجا نیستید، اینجا هستید تا رشد کنید و تا بازنشستگی زندگی کنید.» اولین گذرنامه‌ها قرار است از جمله به سر تیم کلارک، مدیر خطوط هوایی امارات در دبی، و تونی داگلاس، مدیر اجرایی خطوط هوایی اتحاد در ابوظبی، اهدا شود. میشل سالگادو، فوتبالیست اسپانیایی که در دبی مدیر یک باشگاه است نیز گذرنامه امارات دریافت کرده است. بنیانگذاران دو استارت‌آپ موفق در امارات نیز گذرنامه این کشور را دریافت کردند:‌ اپ تاکسی «کریم»‌ که توسط اوبر خریداری شده، و «سوک» که یک گروه تجاری است و شرکت آمازون آن را خریده است. اتباع امارات می‌توانند بدون نیاز به ویزا به تمامی کشورهای حوزه خلیج فارس سفر کنند و در تمامی نقاط امارات املاک و مستغلات بخرند. همزمان با پنجاهمین سالگرد تاسیس امارات، دولت این کشور از یک رشته اصلاحات اقتصادی و اجتماعی خبر داده که هدف از آنها تغییر شکل این کشور برای آینده پس از همه‌گیری و برای نیم قرن آینده است. کوچ نیروی کار خارجی در آغاز همه‌گیری ویروس کرونا که بنا به تخمین‌ها حدود هشت‌ونیم درصد از جمعیت دبی را تشکیل می‌دهند، هشداری بود برای خانواده‌های خارجی مبنی بر این که اگر منبع اصلی درآمد خانواده شغلش را از دست بدهد، در خطر اخراج از امارات قرار می‌گیرند. صدور «ویزای طلایی» ۱۰ ساله برای هزاران خارجی متخصص و خانواده‌هایشان از دیگر اقدامات دولت امارات است. نیروی کار خارجی در حال حاضر، دست‌کم هر سه سال یک بار حدود دو هزار دلار برای ویزای اقامت و تست اچ‌آی‌وی-ایدز هزینه می‌کنند. در مقررات جدید اتباع خارجی می‌توانند در امارات بازنشسته شوند و خارجی‌ها می‌توانند برعکس گذشته، بدون نیاز به داشتن شریک اماراتی، مجوز کسب‌وکار بگیرند. جرم‌زدایی از همجنس‌گرایی و باز کردن کازینوها برای توسعه بخش توریسم از تغییرات احتمالی بعدی در امارات متحده عربی است. این دو تصمیم تابوشکنانه ممکن است انتقاد اماراتی‌های محافظه‌کار را برانگیزد. برخی شهروندان اماراتی نگران آن هستند که دادن شهروندی به خارجی‌ها کشور را دگرگون کند چرا که اتباع خارجی ۹۰ درصد از جمعیت ده میلیونی امارات متحده عربی را تشکیل می‌دهند. با این حال به نظر می‌رسد که دولت امارات در اجرای اصلاحات عزم راسخ دارد. فایننشال‌تایمز می‌گوید مخالفت عمومی مردم در امارات بسیار نادر است.

ایجاد شده: 22/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 22/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
مسافران به انگلیس از "قرنطینه شبیه زندان" شکایت دارند

مسافران به انگلیس از "قرنطینه شبیه زندان" شکایت دارند

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از تارنمای خبری این روزنامه انگلیسی، نگرانی ها در مورد غذا، کمبود هوای تازه و فاصله اجتماعی برای افرادی که از کشورهای حاضر در فهرست قرمز به انگلیس سفر داشته و مجبور به قرنطینه در هتل های انگلیس شده اند، افزایش یافته است.  گاردین نوشت: مسافرانی که در هتل های قرنطینه ای در انگلیس اقامت داشتند، از شرایط "زندان مانند" آنجا شکایت کرده و می گویند در این هتل ها حتی پنجره ها باز نمی شد، کمبود هوای تازه وجود دارد و از ورزش و غذای مناسب خبری نیست. روزنامه گاردین در این خصوص با ۹ مسافری که به تازگی در این هتل ها اقامت داشتند و اتباع کشورهای برزیل، هند، پاکستان و آفریقای جنوبی بودند، صحبت کرده است. آنها از بدتر شدن سلامت روحی و جسمی خود به دلیل حبس شبانه روزی در اتاق خواب و اجبار برای پرداخت یک هزار و ۷۵۰ پوند هزینه برای دوره قرنطینه، شکایت داشتند. برخی از این مسافران به دلیل بیماری یا مرگ عزیزانشان به خارج از کشور سفر کرده بودند و بنابراین قبل از ورود به قرنطینه در وضعیت پریشانی بوده اند. آنها اعلام کردند که علاوه بر عدم وجود فاصله اجتماعی در فرودگاههای انگلیس و افرادی که برای انتقال مسافران به هتل های قرنطینه انتخاب شده بودند، در این سفر مشکلات روحی هم به سایر نگرانی هایشان افزوده شده است. از سخنان مسافران اینگونه برمی آید که هیچ کدام نیاز به قرنطینه را به چالش نمی کشند، بلکه شکایت اصلی آنها بر سر نحوه رسیدگی است. یک پزشک متخصص قلب و عروق اهل کنیا که برای دیدار والدین بیمار خود به کشور متبوعش سفر کرده و به تازگی به انگلیس بازگشته است، گفت: "هرکسی توانایی پرداخت هزینه یک هزار و ۷۵۰ پوند را ندارد. به نظر می رسد موضوعی بی شرمانه در این شرایط رخ داده باشد. هرچند به نظر می رسد اگر از کشوری در فهرست قرمز وارد می شوید، گزینه دیگری ندارید. یک پزشک دیگر و از مشاوران نظام سلامت انگلیس (NHS) هم که به تازگی از هند بازگشته گفت: «رسیدن به هتل پس از فرودگاه چند ساعت طول کشید. غذا خوب نیست و مقادیر آن اندک است. برای صبحانه یک جعبه کوچک غلات با املت پنیر به ما دادند که بسیار سفت بود به گونه ای که اگر به سمت کسی آن را پرتاب می کردم آسیب می دید. برای شام هم نصف نان دادند. نمی دانم چه کسی نصف دیگر را گرفت». وی ادامه داد: «افراد در قرنطینه برای ۱۵ دقیقه استشمام هوای تازه باید توسط ماموران امنیتی اسکورت شوند». وی افزود: «ما زندانی نیستیم و سعی در فرار نداریم». یک مسافر ۵۸ ساله اهل پاکستان هم در خصوص تهویه هوا، غذای نامناسب و نبود امکان لازم برای ورزش ابراز نگرانی کرد.  وی گفت: «همه چیز یک کابوس بود. من بیماری قلبی دارم و باید روزانه و به توصیه پزشک معالجم ورزش کنم. اما از ۱۱ روز حضورم در هتل قرنطینه تنها دوبار اجازه خروج برای ورزش کردن را داشتم. من در طول زندگی خود هرگز در زندان نبوده ام اما تجربه این سفر مشابه زندان بود. من پیش از این هرگز افسردگی نداشته ام اما بعد از حضورم در هتل قرنطینه معنای این بیماری را درک کرد». یک زن ۶۹ ساله مبتلا به دیابت  فشار خون و کلسترول بالا هم که پس از بازگشت از برزیل در یک هتل قرنطینه نگهداری شده بود، گفت که خوردن غذای چرب و شیرین برای او غیرممکن است. لذا هنگامی که از غذا شکایت کردم به من چند دانه میوه دادند و از آن به بعد بسیار گرسنه ماندم». زن دیگری که پس از دیدار مادر بیمار خود در آفریقای جنوبی به همراه همسر و نوزاد چهار ماهه اش به انگلیس بازگشته بود گفت: «با ما مانند حیوانات رفتار می کردند. در فرودگاه هیچ فاصله اجتماعی وجود نداشت و من از گرفتن کووید-۱۹ در فرودگاه وحشت داشتم. غذا غیرقابل خوردن بود، نمی توانم توضیح دهم که چقدر بد بود. ضمن آنکه برای پرداخت هزینه یک هزار و ۷۵۰ پوندی مجبور به قرض گرفتن شدیم و اکنون بدهکار و خسته مانده ایم». سخنگوی دولت در واکنش به شکایات این افراد گفت: «اولویت اصلی ما همیشه محافظت از مردم بوده و مرزبانی قوی ما در به حداقل رساندن خطر ورود انواع جدید ویروس کرونا به انگلیس بسیار یاری رسان است. دولت باید اطمینان حاصل می کند که هر فرد در قرنطینه پشتیبانی مورد نیاز خود را دریافت می کند و کلیه امکانات قرنطینه مدیریت شده نیازهای اکثریت قریب به اتفاق مردم را تامین می کند. هتل ها تمام تلاش خود را می کنند تا اقدامات لازم را برای رفع نگرانی های مطرح شده توسط میهمانان انجام دهند. منابع دولتی همچنین در واکنش به اعتراضات بر سر نبود فاصله اجتماعی در فرودگاه ها و خودروهای حمل مسافر به قرنطینه، ضمن رد این شکایات، افزودند: برای اطمینان از حفظ فاصله اجتماعی در وسایل نقلیه ای که برای انتقال مسافران به هتل های قرنطینه استفاده می شود، قوانین سختگیرانه ای وضع و حتی برای نحوه نشستن آنها در خودرو برنامه ریزی شده بود.

ایجاد شده: 22/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 22/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
جایگزین جهانی سفرهای لوکس

جایگزین جهانی سفرهای لوکس

به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، با بالا رفتن تعدادکسانی که واکسن کرونا را دریافت کرده‌اند گردشگری عشایر می‌تواند به یکی از تورهای پرطرفدار به‌ویژه برای گردشگران خارجی که دوره‌ طولانی قرنطینه و دور بودن از فضاهای طبیعی را تجربه کرده‌اند بدل شود. گردشگران خارجی معمولا به‌‌دنبال دیدن جاذبه‌های یک منطقه در کوتاه‌ترین زمان ممکن برای مدیریت هزینه‌هایشان هستند، در مقابل برای آژانس‌ها یا راهنمایان گردشگری مهم است بتوانند مسافران‌شان را روزهای بیشتری در تور نگه دارند، آنها تلاش می‌کنند شهرها و جاذبه‌های بیشتری را در سفرشان بگنجانند. این درحالی است که برخی اقسام گردشگری به‌واسطه ماهیت خود در سفرهای نیم روزه،‌ یک روزه یا چند روزه خلاصه نمی‌شود و در آنها مسافر به‌واسطه داشتن تجربه متفاوت حاضر است با وجود دریافت کمترین امکانات، هزینه‌های بیشتری را هم تقبل کند. گردشگری عشایر یکی از این اقسام گردشگری است که معمولا تورهای آن برای یک هفته و بیشتر برنامه‌ریزی می‌شود. مخاطبان تورهای ورودی این شیوه از گردشگری معمولا توریست‌هایی هستند که دغدغه فرهنگی دارند و می‌خواهند تجربه زیستن در فرهنگ‌های متفاوت را داشته باشند و راهنمایان و آژانس‌ها معمولا با آنها کمترین مشکل و چالش را دارند. " علی چراغی " کارشناس پژوهشگر حوزه مردم‌نگاری و ایرانشناسی با اشاره به اینکه درحال‌حاضر در ایران موجی تحت عنوان گردشگری عشایر و بوم‌گردی راه افتاده است، می‌گوید: در گذشته گردشگران تمایل به حضور در تورها و سفرهای لوکس داشتند و در سال‌های اخیر ترجیح می‌دهند فضاهای متفاوتی از قبیل حضور در روستاها یا زندگی عشایری را تجربه کنند. او با اشاره به نکات مثبت و منفی این موج می‌افزاید: معمولا ما در تورهای گردشگری  کمترین مشکل را با گردشگران داریم زیرا معمولا مخاطبان خارجی این تورها انتظارات‌شان مناسب با خدماتی است که دریافت می‌کنند،‌ با این حال نیاز است در مواردی آموزش‌هایی به آنها درباره مسائل فرهنگی عشایر با توجه به تفاوت‌های فرهنگی داده شود. در موضوع گردشگری داخلی موضوع آموزش جدی‌تر است و در این زمینه باید اقداماتی انجام داد. این کارشناس گردشگری عشایر آموزش جامعه میزبان را از دیگر حلقه‌هایی می‌داند که باید تقویت شده تا چرخ گردشگری عشایر به خوبی بچرخد. چراغی در این باره می‌گوید: باید در این زمینه به حساسیت‌های فرهنگی توجه کرد،‌ تورها نباید به شکلی برگزار شوند که پس از مدتی فرهنگ عشایری دچار آسیب شود و سبک زندگی‌ آنها را تحت‌تاثیر خود قرار دهد.گردشگری عشایری قرار است به تقویت جوامع محلی و حفظ سنت‌ها کمک کند و این موضوعی است که باید راهنمایان و آژانس‌ها به آن توجه ویژه‌ای داشته باشند.  او درباره جذابیت‌های تورهای‌ عشایری عنوان می‌کند: هر فعالیتی در زندگی عشایر یک جاذبه است. زندگی آنها مبتنی بر دامداری است و در این سفر گردشگر درباره چرایی غلبه دام بر سایر اقسام معیشت،‌ مدت زمان چرای دام‌، قوانین چرا‌، نوع علوفه‌ و... اطلاعاتی کسب می‌کند. توریست ماجراجو با یک هفته زندگی با عشایر فرآیند تولید محصولاتی که آنها از شیر تهیه می‌کنند را از نزدیک می‌بیند، مشک زدن، تهیه کشک و... بخشی از این محصولات هستند. همچنین این تصور باطل که غذای اصلی عشایر گوشت است برایش از بین می‌رود و می‌بیند چطور آنها از این محصولات ثانویه به عنوان قوت اصلی بهره می‌گیرند.  چراغی از مشاهده مراحل تولید صنایع دستی به عنوان دیگر جاذبه گردشگری عشایر نام برده و اضافه می‌کند: صنایع دستی تنها وسایل تزئینی نیستند بلکه آنها دارای کارکردهای خود در زندگی عشایرند. علاوه بر آن ما جاذبه‌ای تحت عنوان فولکلور داریم، هر ایل قصه‌ها،‌ مثل‌ها و داستان‌های خود را دارند که اقیانوسی است و توریست به قدر بضاعت خود از آنها آگاه می‌شود. مراسم‌ها و آیین‌ها دیگر جاذبه‌‌هایی هستند که گردشگر با آنها در این سفرها آشنا می‌شود و این امکان را می‌یابد با توجه به زمان حضورش در یکی از‌آنها شرکت کند. در این مراسم‌ها لباس‌هایی که مردم به تن می‌کنند‌، نوع موسیقی و... می‌تواند تجربه‌ای متفاوت را برای گردشگر به همراه داشته باشد. این کارشناس گردشگری، کوچ و فرآیندهای مرتبط با آن را جاذبه دیگر یک تور عشایری می‌داند و ادامه می‌دهد: شیوه غذا درست کردن‌، پیاده و سوار کردن ابزار و وسایل زندگی،‌ آزاد کردن بره‌ها هنگام رسیدن گوسفندها و در کل سبک‌ زندگی مردمی که زندگی‌شان با یکجانشینی متفاوت است می‌تواند تور عشایری را نسبت به سایر تورها جذاب‌تر کند.دوران پاندمی و شیوع کرونا آیا فرصتی برای رونق گردشگری عشایر نیست؟ چراغی در این زمینه معتقد است باید با احتیاط برخورد کرد. عشایر به‌واسطه سبک زندگی‌شان و کمبود امکانات پزشکی آسیب‌پذیری بیشتری نسبت به دیگر اقشار دارند. از این رو صرف تست منفی کرونا با توجه به مدت زمان تست و انجام سفر نمی‌تواند قطعیتی از ناقل نبودن فرد داشته باشد. همین موضوع هم باعث واکنش‌های مختلف عشایر نسبت به گردشگران شده،‌ ممکن است افراد یک ایل کاملا پذیرا باشند و در مقابل برخی با احتیاط و سوءظن با مسافر برخورد کنند،‌ از این‌رو پیش از سفر باید به این موارد توجه کرد.بسیاری از مردم در کشورهای اروپایی واکسن را دریافت کرده‌اند که هر روز هم به تعدادشان افزوده می‌شود. چراغی معتقد است این گروه می‌توانند مشتریان تورهای گردشگری عشایر باشند،‌ کسانی که پس از گذراندن دوره پاندمی ترجیح می‌دهند به زندگی‌شان تجربه‌های متفاوت را اضافه کرده و یک تور عشایری می‌تواند این خواسته را به شکل کامل محقق کند.

ایجاد شده: 20/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 20/اردیبهشت/1400     اخبار داخلی
آشیانگردی

آشیانگردی

آشیانگردی معادلی برای واژۀ  Staycation  که برگرفته از دو واژۀ “stay” و “vacation”  در زبان انگلیسی است که در فارسی معادل »اقامت « و »تعطیلات « می باشد.  واقعیت این است هنوز واژه ای رسمی از سوی فرهنگستان برای این مفهوم مشخص نشده است. اخیرا بنده با مشارکت همکار و دوست عزیزم خانم دکتر مرضیه بختیاری در حال انجام پژوهشی در این حوزه هستیم که امیدوارم این پژوهش بتواند بینش های جدید و ارزشمندی برای صنعت گردشگری ایجاد نماید. از آنجا که نیاز داشتیم واژه ای معادل برای این مفهوم بیابیم از نظر خبرگان و اساتید این حوزه بهره مند شدیم .برای یافتن معادل مناسب برای این مفهوم از گروه «اندیشه سرا» ی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران کمک گرفتیم. مفاهیمی همچون«گردشگری بومی، گردشگری محلی، نزدیک گردی، گردشگری نزدیک، مسافرت یک روزۀ داخلی، میهن گردی، پیراگردی ، گردشگری داخلی، سفر نمایی، خانه مانی، حوالی گردی و زادگاه گردی» پیشنهاد گردید که بنا به نظر ارزشمند پروفسور نظام الدین فقیه و تایید غالب فرهیختگان واژه » آشیانگردی« را معادل واژۀ  Staycation در نظر گرفته ایم. مفهوم «آشیانگردی» ، اولین بار در سال ۲۰۰۳ توسط تری مسی به کار برده شده و تعاریف و نامهای مختلفی برای آن موجود است؛ از جمله تعریف یساویچ در سال ۲۰۱۰ که آن را سفری حداقل با یک اقامت تفریحی شبانه در شعاع ۵۰ مایلی خانه معرفی نمود که البته محل زندگی فرد را نیز شامل میشود. در واقع هدف این نوع گردشگری آشنایی با محیط و فرهنگ پیرامون یک فرد در طول تعطیلات با استفاده از جاذبه های گردشگری موجود در محیط زندگی و فعالیتهای روزمرۀ وی به فعالیتهای آرامش بخش و تفریحی می باشد. این نوع گردشگری یک مفهوم نسبتاً ناشناخته است و کمتر در تحقیقات و مقالات دانشگاهی دیده شده است و می توان گفت هنوز وارد ادبیات داخلی ما نشده است. مثال هایی از فعالیت های آشیانگردی را نام ببرید : هر آنچه که فرد در سفرهای دور انجام می دهد در آشیانگردی هم صورت میپذیرد اما با این تفاوت که در محیط زندگی فرد شکل میگیرد. به طور کلی هر تغییر در فعالیت های روزمره که فرد با هدف کسب آرامش و تفریح انجام می دهد را شامل می شود مثلاً :  فاصله گرفتن از فضای مجازی و اخبار که به طور روزمره به آنها می پرداختید و تمرکز روی خود و افراد مهم در وزندگی گذران وقت در فضای باز و طبیعت اطراف  برنامه ریزی برای فعالیت ها و تمرینات ورزشی که همیشه انجام آنها را در سر داشته اید مانند پیاده روی دوچرخه سواری نرمش و ورزش در پارک  تجربه اردو و شب مانی در مکانی مناسب و تماشای ستارگان، اقامت در هتلها و اقامتگاههای اطراف محل زندگی رفتن به تئاتر جشنواره ها کنسرت های موسیقی و فعالیت های هنری و جذاب  فواید این مدل گردشگری و تفریحی چیست؟  مطالعات نشان داده حس لذت تفریح و رفاه (welbeing)  درافراد مورد آزمایش که کارمندانی بودند که آخر هفته را در منزل به استراحت و تفریح و فراغت از کار و مسئولیت سپری کردند،  تفاوت چندانی با سفر دور ندارد .  در آشیانگردی ، تفریح و تجدید قوا با صرف زمان و هزینه ی اندک می تواند کیفیت مطلوب و آرامش خاطر برای شهروندانیک منطقه به بار آورد و  از طرفی این مدل گردشگری با افزایش میزان تقاضا موجب توسعه و رونق صنعت گردشگری و کسب و کارهای وابسته به آن در منطقه می گردد. به عبارتی « جامعۀ محلی برای جامعۀ محلی». آیا آشیانگردی در بحران کرونا کارکردی داشته و هتل ها چه نقشی در این بین دارند؟ این سوال را من با مثالهایی از چند کشور و مقصدهای گردشگری پاسخ می دهم ؛ اسلوونی دولت اسلوونی با مشاوره کارشناسان و دانشمندان، کوپنهای اقامتگاهی را معرفی کرد که بر اساس آن، هر شهروند یک کوپن به ارزش ۲۰۰ یورو دریافت کرد. از طریق این طرح ، دولت ۳۵۰ میلیون یورو برای آشیانگردی به ساکنان یارانه پرداخت نمود. نتایج اولیه مثبت اعلام شد. در هفت هفتۀ  اول ، تقریباً ۱۵ ٪از کوپنها استفاده شد. نمایندگان صنعت گردشگری اسلوونی از این استراتژی راضی هستند چراکه در شرایط بحران کرونا پیش بینی می شد این صنعت با ۷۰ ٪افت برای سال ۲۰۲۰ مواجه باشد که با کاربرد این استراتژی این رقم به ۴۰ ٪رسید. سنگاپور نمونه ی دیگر، کشور سنگاپور است.مردم سنگاپور به شدت به تفریح و مسافرت علاقمندند در شرایط حال حاضر با توجه به بحران کرونا و بسته شدن مرزهای بین المللی، مردم جهت برآوردن نیاز خود به تفریح و گردش این سبک گردشگری را تجربه کردند.  در این طرح دولت و جامعه محلی با مشارکت، موجب رونق و بازگشایی ۶۵ تا ۷۰ درصد هتل ها شدند. بعلاوه در راستای این طرح ، فعالیتهای گوناگون مانند رستوران، جلسات یوگا، برنامه های پیوند خانوادگی، شنا، کلاسهای آشپزی، آبگرم و...از جانب هتلها برای خانواده ها فراهم گردید. هنگ کنگ در هنگ کنگ نیز دولت با کمک بخش خصوصی بازار تبلیغاتی خود را با ساخت چند ویدیوی جذاب با آهنگ های محبوب و با محوریت شهر و جاذبه های دیدنی و معرفی رستورانها و سرآشپزهای معروف انگیزۀ گردشهای محلی و آشیانگردی را ایجاد نمود. برای تشویق مردم به گردش محلی، بسته های تخفیف و حمایتهای مالی و ارائۀ کارتهای اقامت در نظر گرفته شد.  چین چین نیز در جزیره ماکائو برای مقابله با رکود ناشی از کووید۱۹،کارزار تبلیغاتی وسیع مشتریان محلی را هدف قرار داده است و تبلیغات محلی با محوریت گردشگری نوپای «تعطیلات و غذا» (foodcation) که البته بیشتر بر اقامت در هتلهای محل زندگی افراد تمرکز دارد، صورت پذیرفت. آشیانگردی در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟  بیراه نیست اگر بگوییم در فرهنگ ایرانی از دیرباز این نوع سفر و تفریح، با عنوان گردش وجود داشته است. همانطور که می دانیم محوریت مراسم و جشنهای ما از گذشته های دور (ملی و دینی)، منزل و طبیعت و پرداختن به خود و اطرافیان است. با داشتن این پیشینه و قرابت، و از سوی دیگر وجود پتانسیل های فراوان موجود در هر شهر ( تهران به تنهایی بیش از ۲۰۰۰ جاذبه دارد ) و منطقه ای،  قطعاً با برنامه ریزی های منسجم از سوی دولت ، شهرداری ها و صاحبان کسب و کارها، با رویکرد آشیانگردی، می توان رونق و شادابی را به شهرها و کسب و کارها آورده و هر منطقه را یک مقصد گردشگری برای مردم همان منطقه تعریف نمود. حتی پس از همه گیری کرونا با ابزار آشیانگردی  به عنوان یک استراتژی، برای رونق اقتصادی و توسعۀ عدالت اجتماعی گامی برداشت. ✍🏻 به قلم س. مفخمی  ▫️  کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی دانشگاه تهران

ایجاد شده: 19/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 26/اردیبهشت/1400     مقالات و یادداشت ها
گردشگری ارواح، جدال با روح‌ سرگردان و مقاصد تسخیر شده

گردشگری ارواح، جدال با روح‌ سرگردان و مقاصد تسخیر شده

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، مرگ همواره با حسی از ترس همراه است. این حس حتّی به مکان‌ها و اتفاقات مرتبط با عامل ترس هم منتقل می‌شود. بنابراین وقتی حادثه‌ای تراژیک و مرگبار در نقطه‌ای اتفاق افتد، شما همان حسی را از محل رویداد می‌گیرید که از خود اتفاق. طبیعتاً انسان باید از عواملی که باعث ترس او است دوری کند، اما کسانی هم هستند که ترس مانعی برای آنها نیست و در نتیجه نوعی از گردشگری به وجود آمده که به آن گردشگری روح یا ارواح می‌گویند. در این نوع از سفر، مسافران سراغ مقاصدی می‌روند که مثلا هدف بمب‌گذاری یا حملات تروریستی بوده‌اند، یا افراد زیادی جان خود را در مقصد مورد بازدید از دست داده‌اند. هدف افراد از سفر به این مناطق متفاوت است، گاهی هدف ادای احترام به روح انسان‌هایی است که مرگ تراژیکی را تجربه کرده‌اند و گاهی برای آشنایی با تاریخ منطقه. مواجهه با مرگ، اشتیاقی خشونت‌بار تمایل برای قراردادن خودمان در موقعیت‌های مواجهه با مرگ، قدمتی بیش از دوران معاصر دارد. شاید نمی‌شد روی آن نام گردشگری سیاه یا زیرشاخه آن گردشگری روح را گذاشت، اما در آن زمان هم هدف از این ارتباط تفریحات بوده است. به‌علاوه، در دوران باستان، این توجه شکل بی‌ضررِ امروزی را نداشته و بسیار خشن‌تر و با استاندارهای امروزی غیراخلاقی‌تر بوده. مثلا نمونه‌های آن را در جنگ‌های گلادیاتورها می‌بینیم. زمانی که افراد باید برای زنده ماندن می‌جنگیدند، می‌کشتند یا کشته می‌شدند. یا مثلا زمانی که مردم با اشتیاق هر چه تمام‌تر برای مشاهده اعدام‌های عمومی جمع می‌شدند و حتی گاهی حاضر بودند بابت دیدن لحظه کشته شدن یک انسان وجهی پرداخت کنند. از قرن ۱۹ اما، شکل این توجه تغییر کرد. در این زمان شرکت‌هایی بودند که سفرهایی را به مقصد مناطق جنگ‌زده برگزار می‌کردند یا حتی سردخانه‌ها را به علاقه‌مندان نشان می‌دادند. به مرور سفرهایی به وجود آمد که دیگر مرگ مرکزیت آنها نبود. بله مرگ و تراژدی بخش مهمی از سفر بود اما تمرکز روی آن قرار نمی‌گرفت. با شکل گرفتن این تفکر است که گردشگری سیاه و بعدها به تبع آن گردشگری روح به وجود می‌آید. گردشگری سیاه و تجربه‌های تراژیک گردشگری سیاه با اینکه با مرگ ارتباط مستقیم دارد، اما بیشتر بر تجربیات انسان‌ها یا تراژدی‌هایی که اتفاق افتاده تمرکز می‌کند. به همین دلیل است که انواع مختلفی از مقاصد را شامل می‌شود، از زندان و اردوگاه‌های کار اجباری گرفته تا مناطق جنگ‌زده و گورستان. تعاریف مختلفی درباره این نوع از گردشگری هست. اما همه شاخه‌های گردشگری سیاه تراژیک و غمگین نیستند. انواعی از این نوع سفر هم وجود دارند که مفرح‌تر هستند، مثلا انواعی که بر مسائل ماورالطبیعه مانند روح‌ها تمرکز می‌کنند. گردشگری روح با اینکه گردشگری روح بخشی از گردشگری سیاه است، اما به هیچ وجه غم و سنگینی گردشگری سیاه را ندارد. این نوع از گردشگری حسی از ترس را در فرد بر می‌انگیزد. در همه فرهنگ‌ها، افسانه‌ها و اسطوره‌هایی هستند که می‌توانند تبدیل به گردشگری روح یا ماورالطبیعه شوند. مثلا افرادی را فرض کنید که به قصر کنت دراکولا، اشراف‌زاده خونخوار رومانیایی، سر می‌زنند. در این سفر هدف صرفا خوش‌گذرانی، هیجان و شاید اندکی ترس باشد. همه این تجربیات را در مقاصد دیگر مانند خانه‌های تسخیر شده، مقاصدی که به جادو و جادوگری شهرت دارند، یا مقاصدی که قبلا قتل در آنها رخ داده است هم تجربه می‌کنید. روز به روز، افراد بیشتری به این سبک از گردشگری تمایل پیدا می‌کنند و فرصت‌های بیشتری هم برای آن به وجود می‌آید، اما داستان از کجا شروع شد. زمانی که روح‌ها بخشی از صنعت گردشگری شدند با اینکه نمی‌توانیم تاریخ دقیقی را به عنوان شروع گردشگری روح یا ماورالطبیعه اعلام کنیم، اما با اطمینان می‌گوییم که انگلیسی‌ها در این زمینه پیش‌قدم هستند. اسکاتلند، تاریخی طولانی در خانه‌های تسخیر شده دارد و سفرهای این چنینی، چنان پرطرفدار شده که کمتر شهری را پیدا می‌کنید که مقصدی برای گردشگری ماورالطبیعه نداشته باشد. البته این طور نیست که مسافران واقعا توقع داشته باشند که در این خانه‌ها روح ببینند، اما در هر حال، احتمال آن کاملا رد نشده است. چه روح ببینید و چه نبینید، بازدید از این سایت‌ها می‌تواند جذاب باشد. گاهی انگیزه افراد بازدید از مکانی است که افراد زیادی راجع به آن حرف می‌زنند، گاهی علاقه به تاریخ است، چرا که بیشتر این مقاصد اهمیت تاریخی هم دارند و گاهی هم صرفا حس هیجانی است که در این مقاصد تجربه می‌کنند. حس ترسیدن به تنهایی جذاب است و خیلی‌ها از تجربه آن لذت می‌برند. درست مثل زمانی که در شهربازی هستیم یا وقتی فیلم ترسناک می‌بینیم. هیچ‌کس واقعا نمی‌داند ریشه این تمایل از کجاست. اما، بالارفتن تعداد فیلم‌های ترسناک به تنهایی، می‌تواند نشانی از این تمایل باشد. گردشگری روح یا تورهای روح‌گیری شاید فکر کنید گردشگری روح همان تور روح‌گیری در خانه‌های تسخیر شده است. اما اشتباه می‌کنید. در برنامه‌های روح‌گیری، شرکت‌کنندگان نقش فعال‌تری دارد و بیشتر با کل برنامه درگیر هستند. در حالیکه در گردشگری ماورالطبیعه، شرکت‌کنندگان بیشتر مشاهده‌گر هستند و کمتر در برنامه دخیل می‌شوند. در تورهای روح‌گیری به شرکت‌کنندگان ابزار مرتبط هم داده می‌شود که قرار است به آنها کمک کند راحت‌تر روح‌ها را پیدا کرده و با آنها ارتباط برقرار کنند. البته تمام این فعالیّت‌ها صرفا جنبه تفریح دارد و خطری متوجه کسی نیست. هر چند که متخصصینی هستند که دوره‌هایی درباره روح‌گیری برگزار کرده‌اند و درباره تاریخ و روش‌های مواجهه با روح‌ها صحبت می‌کنند. ساختمان تسخیرشده دوبلین در ایرلند، جزیره آلکاتراز و برج لندن، جزو محبوب‌ترین مقاصد گردشگری روح هستند. به‌علاوه، شهرهایی هم هستند که به دلیل تاریخچه تراژیک و گاه ترسناکشان، بازدیدکنندگان بسیاری را جذب می‌کنند. شهرهایی مانند کاراکوی در ترکیه که ساکنانش بعد از جنگ جهانی اول آن را رها کرده‌اند. شهر بلچیته در اسپانیا که یادگاری از جنگ‌های داخلی است. شهر اورادور سور گلان در فرانسه که آلمان‌ها تمام ۶۰۰ نفری که در آن زندگی می‌کردند را بی‌رحمانه قتل عام کردند. شهر کولمانسکوب در نامبیا که روزی یکی از مراکز استخراج جواهر در آفریقا بود و با تمام شدن ذخایر، ساکنانش آن را رها کردند و شهرهای سنت المو در کلورادو، پیرامیدن در شوروی و سنت لورا و هامبراستون در شیلی که درست مانند کولمانسکوب، معدن داشتند و با تمام شدن ذخایر، رها شدند.

ایجاد شده: 11/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 11/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
طرح نخستین شهر مریخی با ۲۵۰ هزار نفر شهروند

طرح نخستین شهر مریخی با ۲۵۰ هزار نفر شهروند

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، در حالی که ساخته‌های رباتیک دست بشر مریخ را برای یافتن نشانه‌های حیات باستانی و بررسی و آزمون شرایط حیات کاوش می‌کنند، برنامه‌های سکونت انسان روی مریخ هم ابعاد تازه‌تری به خود می‌گیرد. در این زمینه به‌تازگی یک شرکت با نام «آبیبو» (ABIBOO) از طرح خود برای ساخت نخستین شهر مریخی رونمایی کرده است. شرکت معماری «آبیبو» طراحی کاملی از برنامه‌ی خود برای ساخت اولین شهر مریخی انجام داده است. نخستین شهرک بزرگ مریخی که «شهر نووآ» (Nüwa City) نامیده می‌شود، می‌تواند ۲۵۰ هزار نفر را در خود جای دهد و در امتداد و درون یک صخره‌ی عظیم ساخته خواهد شد. جایی که مردم بدون قرارگیری در معرض خطر تابش مرگبار کیهانی، به نور خورشید دسترسی خواهند داشت. دالان‌های عظیم ماه و مریخ؛ مکانی مناسب برای سکونت انسان طبق اعلام شرکت آبیبو ساخت‌وساز این شهر مریخی می‌تواند تا سال ۲۰۵۴ آغاز شود و اولین مهاجران بالقوه‌ی آن احتمالا تا سال ۲۱۰۰ به آن نقل مکان خواهند کرد. این‌طور که در رندرهای این شهر دیده می‌شود، فضای داخلی اتاق‌های لوکس نووآ را نشان می‌دهد و فارغ از اینکه آیا هدف قرار دادن سال ۲۱۰۰ واقع‌گرایانه است یا خیر، بسیار تماشایی هستند. به گفته‌ی آبیبو این شرکت تمهیدات لازم را برای چگونگی فعالیت مستقل یک شهر مریخی و تأمین نیازهای خود درنظر دارد. قرار داشتن در کنار یک صخره باعث می‌شود تا مهاجران در خانه‌های شخصی زندگی کنند و بخش‌های دیگر شهر برای کشاورزی، دامپروری و تأمین انرژی مانند استفاده از آرایه‌های خورشیدی، استفاده شود. هدف این است که یک تمدن پایدار در سطح مریخ ساخته شود و بتواند بدون نیاز به حمل‌ونقل پیوسته با زمین به حیات خود ادامه دهد. با این وجود هنوز برنامه‌ی دقیقی برای چگونگی عملی شدن این ایده وجود ندارد. قطعا ادامه‌ی مسیر دشوار خواهد بود. فشار جو در مریخ ۱ درصد فشار زمین، دما بسیار سرد و تابش پرتوهای کیهانی بالاست به گونه‌ای که هر پوست بدون محافظی در معرض آن قرار بگیرد خواهد سوخت. «آلفردو مونوز» (Alfredo Muñoz) بنیانگذار استودیوی معماری آبیبو گفت: «ما مجبور شدیم تا بسیاری از تحقیقات را بر اساس محاسبه و کار با دانشمندان انجام دهیم تا بفهمیم که در مریخ با چه شرایطی روبه‌رو خواهیم شد. روشن است که باید با چالش‌هایی روربه‌رو شویم که کاملا مختص شرایط مریخ است و یکی از آن‌ها فعالیت در گرانش تنها یک سوم گرانش زمین است.» با وجود این چالش‌ها اما خوشبختانه کربن دی‌اکسید و آب در سطح مریخ وجود دارد. مونوز افزود: «آب یکی از مزیت‌های بزرگی است که در مریخ داریم و کمک می‌کند تا بتوانیم مواد مناسب برای ساخت‌وساز را به‌دست آوریم. اساسا با آب و کربن دی‌اکسید می‌توانیم کربن بسازیم و با کربن می‌توانیم فولاد تولید کنیم.» علاوه بر این تلاش‌هایی مانند تولید اکسیژن از جو مریخ که برای نخستین‌بار توسط ابزار ماکسی مریخ‌نورد پشتکار انجام شد، امیدها به حضور پایدار در مریخ را افزایش داده است. طرح آبیبو این است که فقط از مواد تهیه شده از مریخ برای ساخت نخستین شهرک مریخی استفاده کند. پروژه‌ی شهر جدید نووآ در مریخ بخشی از یک برنامه‌ی علمی بزرگ‌تر است که توسط انجمن مریخ (Mars Society) و با همکاری شبکه‌ی سانت (SONet) که یک تیم بین‌المللی از دانشمندان و دانشگاهیان است، سازمان‌دهی می‌شود. مونوز توضیح داد: «آنچه که با حرکت در مسیر توسعه‌ی یک شهر کاملا پایدار در مریخ می‌آموزیم، ایده‌ها و بینش خوبی درباره‌ی کارهایی که می‌توانیم به صورت متفاوت در زمین انجام دهیم برای ما به ارمغان می‌آورد.» بسیاری از مردم علاقه‌ی زیادی به حضور پایدار انسانی در مریخ دارند. از «کارل ساگان» (Carl Sagan) گرفته تا «رابرت زوبرین» (Robert Zubrin) و از علاقه‌مندن مریخ گرفته تا «ایلان ماسک» (Elon Musk) مدیرعامل اسپیس‌ایکس، این علاقه بسیار شدید است. در حالی که به‌نظر می‌رسد برخی از تخمین‌های ایلان ماسک خیلی بلندپروازانه باشد، اما این اتفاق نظر در حال افزایش است که هر شهر آینده در مریخ در نهایت باید خودکفا باشد. در غیر این صورت مردم ساکن در سیاره‌ی سرخ هرگز مستقل از زمین نخواهند بود.

ایجاد شده: 6/اردیبهشت/1400       آخرین ویرایش: 6/اردیبهشت/1400     اخبار خارجی
هیجان انگیزترین و ترسناک ترین هتل جهان

هیجان انگیزترین و ترسناک ترین هتل جهان

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز ، برای رسیدن به این هتل باید ساعت‌ها پیاده روی و کوهنوردی کرد و به کمک سیم و قلاب دامنه‌های تند کوهها را پیمود و قبل از هر چیز اینکه نباید سرگیجه داشت! در اطراف این منطقه نیز اماکن منحصربفردی برای دیدن وجود دارد: منطقه باستانی ماچو پیچو در ۱۲ کیلومتری آن واقع شده است. علاقمندان به کوهنوردی ویافراتا نیز می‌توانند با انجام یک صعود ۴۰۰ متری تماشاگر چشم اندازی خارق‌العاده باشند. افرادی که پیش از این شبی را در این هتل معلق گذرانده‌اند، تجربه اقامت خود در هتل «Natura Vive Skylodge» را یک ماجراجویی بی‌نظیر توصیف کرده‌اند. تجربه‌ای متفاوت از خوابیدن زیر آسمان شب؛ جایی که ماه و ستاره‌ها از درون کپسول‌های شیشه‌ای نزدیکتر به نظر می‌رسند و تجربه‌ای فراموش نشدنی مانند زندگی در فضا را تداعی می‌کنند. لورن کرگل که از آلاسکا به پرو سفر کرده می‌گوید: «ابتدا یک صعود هیجان انگیز داشتم. من از ارتفاع نمی‌ترسم با این حال لحظاتی وجود داشت که به خودم می‌گفتم واقعا خیلی بالا هستم... با این وجود هنوز هم باید به صعود ادامه می‌دادم. غذاها عالی بودند. کسپول‌ها خیلی راحت و مدرن بودند و حتی توالت و دستشویی هم داشتند. پرده‌ها هم باز می‌شدند بنابراین می‌توانستم ستاره‌ها را بخوبی ببینم.» می‌توان لذت بودن در این هتل‌ها را، هم بصورت تنهایی تجربه کرد و هم با اعضای خانواده. یک کپسول هم بطور ویژه به عنوان نهارخوری ساخته شده است؛ جایی که می‌توان در کنار خوردن غذا، از مناظر استثنایی اطراف هم لذت برد. کپسول‌های نهارخوری تمام مدت باز و آماده سرویس‌دهی هستند؛ حتی اگر در این هتل معلق اقامت نداشته باشید. یک سرویس عکاسی هم در نظر گرفته شده تا بتوانید از بودنتان در این مکان عکس‌هایی را یادگار ببرید. بنابراین اگر از ارتفاع نمی‌ترسید، با ماجراجویی در کوههای پرو و اقامت در این هتل معلق، احتمالا می‌توانید بهترین خواب شبانه را تجربه کنید.

ایجاد شده: 30/اسفند/1399       آخرین ویرایش: 30/اسفند/1399     اخبار خارجی
جوان‌ترین زن گردشگر جهان هزینه سفرهایش را  چگونه  تامین می‌کند؟

جوان‌ترین زن گردشگر جهان هزینه سفرهایش را چگونه تامین می‌کند؟

به گزارش هتل نیوز و به نقل از یورونیوز، لکسی آلفورد تا ۲۱ سالگی توانست به چهار گوشه جهان سفر کند و همۀ کشورها را از نزدیک ببیند. او اکنون در ۲۲ سالگی، با استفاده از وبسایت خود همچنین امکانات شبکه‌های اجتماعی، به یک راهنمای پرشور برای الهام بخشیدن به مسافران جوانی تبدیل شده که قصد دارند تجربه او را تکرار کنند. او اهل شمال کالیفرنیا است و در حال حاضر ساکن لس‌آنجلس است. لکسی آلفورد زادگاهش را ایالتی با بیشترین تنوع قومی و فرهنگی در سراسر آمریکا توصیف می‌کند و می‌گوید: «هیچ کجای دنیا را به اینجا ترجیح نمی‌دهم.» او اکنون در سن ۲۲ سالگی عنوان جوانترین گردشگر جهان را کسب کرده و به همین مناسبت، خبرنگار یورونیوز با او به گفتگو نشسته است. یورونیوز: سلام لکسی، آیا در سال گذشته هم توانستید به سفرهایتان ادامه دهید؟ لکسی آلفورد: «سال گذشته سال عجیبی بود. من [اوایل مارس گذشته] دقیقا یک روز قبل از آنکه اولین مورد ابتلا به ویروس کرونا تایید شود، برای دیدن کارناوال به برزیل رفته بودم. اما مجبور شدم به ایالات متحده برگردم و بعد از آن هم که ما در یک قرنطینه کامل بودیم. با این وجود بله، در دوران قرنطینه هم برای کار به مسافرت رفتم. من به ترکیه رفتم تا یک سفر دو هفته‌ای جاده‌ای برای صفحه‌ام در یوتیوب انجام دهم و یک سفر جاده‌ای دو هفته‌ای دیگر نیز در کردستان عراق داشتم.» یورونیوز: آیا از همان ابتدا قصد داشتید جوانترین فردی شوید که به همۀ کشورهای دنیا سفر کرده است؟ لکسی آلفورد: «این اتفاق بصورت تدریجی افتاد. من از زمانی که خیلی جوان بودم شروع به مسافرت کردم زیرا مادرم یک آژانس مسافرتی دارد؛ او این کسب و کار را زمانی آغاز کرده بود که تنها ۱۹ سال داشت. او همواره در دوران مدرسه هم من را با خود برای کاوش به سفر می‌برد که تجربه‌ای عالی بود. این سبک زندگی من بود و باعث شد تا ۱۸ سالگی بتوانم به حدود ۷۰ کشور جهان سفر کنم.» «من دوران دبیرستان را هم زودتر به پایان رساندم و توانستم مدرک کاردانی خودم را در ۱۸ سالگی بگیرم. یکی از بزرگترین آرزوهایم از ۱۲ سالگی این بود که بتوانم یک سال زندگی را به دور از محیط کار و مدرسه تجربه کنم. به همین دلیل شروع به پس انداز کردم و پول زیادی را جمع کردم تا بتوانم برای یک سال همه چیز را ترک کنم و به دور دنیا سفر کنم.» «می خواستم تا آنجا که می‌شود دنیا را ببینم و چیزهای تازه‌ای یاد بگیرم و در آن فرصت یکساله‌ای که برای سفر بوجود آوردم، این فکر به ذهنم خطور کرد که چند کشور در جهان وجود دارد؟ در آن زمان ۱۸ سال داشتم و می‌دانستم که فرصت کافی برای برآورده کردن آرزوهایم دارم. بعد از آن در گوگل جستجو کردم تا ببینم جوانترین فردی که تا آن زمان به همه کشورهای جهان سفر کرده کیست؟ فهمیدم جیمز اسکیت [بریتانیایی] در گینس رکورد دارد. آنجا بود که تصمیم گرفتم آرزویم را عملی کنم. می‌دانستم اگر چنین کاری نکنم، تا آخر عمر پشیمان خواهم شد.» یورونیوز: مردم زیادی هستند که آرزوی چنین سفری را دارند اما محدودیتهای مالی و زمانی مانع عملی شدن آرزویشان می‌شود. هزینه‌های یکسال سفر خود را چگونه تامین کردید؟ لکسی آلفورد: «من همۀ هزینه این سفر را خودم تامین کردم. من از سن بسیار پایین کار کردن را در آژانس مسافرتی مادرم شروع کرده بودم. من آدم خوش شانسی بودم زیرا نه تنها از این راه پول درآوردم بلکه چیزهای زیادی هم درباره سفر کردن آموختم. بویژه در این باره که چگونه می‌توان چنین سفری را با بودجۀ کمی انجام داد.» «من برای یک دوره یک سال و نیم بطور جدی روی پس انداز پولم تمرکز کردم. در همین مدت دوربینم را نیز برداشتم و شروع به کار روی وبلاگم کردم و درباره شبکه‌های اجتماعی چیزهای زیادی یاد گرفتم. سپس شروع به ملاقات با مردمی کردم که در این صنعت فعال بودند و شبکه‌ای از ارتباطات را برای خودم بوجود آوردم. سپس به آرامی شروع به یافتن مشتریانی کردم که برایشان محتوا می‌نوشتم و همین کار اساس فعالیت حرفه‌ای شد که امروز مشغول آن هستم.» یورونیوز: در میان جاهایی که بازدید کرده‌اید آیا مکانی وجود دارد که علاقه ویژه‌ای به آن داشته باشید؟ لکسی آلفورد: «من به دلایلی متفاوت، جاهای مختلفی را دوست دارم. من اندونزی را برای غواصی خیلی دوست دارم. من یک غواص هستم و دنیای زیر آب برایم بسیار جذاب است. ونزوئلا را به دلیل طبیعت زیبایش و مردم مهربانش دوست دارم. پاکستان مهمان نوازترین کشوری بود که من سفر کردم، چشم اندازهای کوهستانی این کشور نیز فوق‌العاده است. مصر را برای تاریخش دوست دارم. کاری که برای حفظ این تاریخ شده، باورنکردنی است. هنوز هم می‌توانید رنگ‌ها و دودها را روی دیوارهای درون اهرام بزرگ ببینید. و ایسلند؛ یک جزیره منحصربفرد، منحصربفرد‌ترین مکان در جهان. یورونیوز: جایی هست که نخواهید به آنجا برگردید؟ لکسی آلفورد: «جایی نیست که نخواهم به آنجا برگردم. اما تجربه‌ای که اکنون از سفرهایم دارم با تجربه سه سال پیش من متفاوت است. اکنون کمتر به شمردن کشورها می‌پردازم و بیشتر به دنبال تجربیات منحصر به فرد در جریان سفرهایم هستم. بنابراین اکنون سفرهایم بستگی به فرصتهایی دارد که در آن مکان‌ها در انتظارم است.» «یک چیز مهم اینکه تجربه‌های سفر بستگی به مردمان آن سرزمین دارد. این مردم هستند که می‌توانند یک سفر را عالی یا متوقف کنند. این مردم هستند که باعث می‌شوند تجربه‌ها برای همیشه در ذهن شما ماندگار شود.» یورونیوز: هنوز هم مخالفت‌های زیادی در قبال خانم‌هایی وجود دارد که به تنهایی سفر می‌کنند؛ بویژه به دلیل نگرانی از امن بودن این سفرها. اما شما بسیاری از این سفرها را به تنهایی انجام دادید آنهم در حالی که خیلی جوان بودید. آیا تا به حال چیزی بوده که شما را نگران کند؟ لکسی آلفورد: «من به تنهایی به حدود ۵۰ کشور سفر کردم. بنابراین حدود هفت هشت ماه کاملا تنها بودم. من واقعاً فکر می‌کنم سفرهای انفرادی چیزی است که هر فرد، زن و مرد، باید در دوره‌ای از زندگی خود تجربه کند. این کار به شما می‌آموزد که چگونه مستقل باشید و به تنهایی در این دنیای پرهیاهو حرکت کنید. همچنین باعث می‌شود وقتی به خانه برمی‌گردید یا با خانواده و دوستان خود هستید، واقعا قدردان زمانی باشید که با آنها می‌گذرانید.» «برداشتن اولین قدم برای انجام سفری به تنهایی، لزوماً کار سختی نیست. لازم نیست حتما به جایی با یک فرهنگ کاملاً متفاوت یا زبانی کاملاً متفاوت سفر کنید و سعی کنید با آنها همراه شوید. شهری در همسایگی شما یا کشوری نزدیکتر نیز کافیست. فقط جایی که بتوانید با خودتان و افکارتان تنها باشید. می‌توانید آرام آرام چنین کاری را شروع کنید و بیاموزید که چگونه در جهان به پیش بروید. این کار به ما می‌آموزد که چگونه سپاسگزار باشیم: برای افرادی که در زندگی خود داریم و تجربیاتی که در زندگی کسب کرده‌ایم.» یورونیوز: روز جهانی زن برای شما چه معنایی دارد؟ لکسی آلفورد: «من عاشق این هستم که روزهای مربوط به زنان را جشن بگیریم و زمانی را به تأمل دربارۀ میزان پیشرفت زنان در جامعه اختصاص دهیم و اینکه اکنون زنان چگونه قادر به انجام کارهایی هستند که قبلاً هرگز نمی‌توانستند انجام بدهند. موضوع چنین روزی این است که ما تا چه اندازه عالی شدیم و اینکه احساس کنیم می‌توانیم رویاهایمان را دنبال کنیم و هیچ کس نمی‌تواند مانع ما شود.» یورونیوز: به شخصی که می‌خواهد رویاهایش را دنبال کند، چه توصیه‌ای دارید؟ لکسی آلفورد: «توصیه ای که سال‌ها پیش به من کرده‌اند و من در همه این سال‌ها آن را در ذهن داشته‌ام این است که هرگز در مقابل پاسخ نه تسلیم نشوید. هرکسی ممکن است نسبت به عقاید شما شک کند یا نخواهد کاری به نفع شما انجام دهد. این شما هستید که باید استقامت داشته باشید.» یورونیوز: نام صفحه شما در شبکه‌های اجتماعی «Lexie Limitless» است؛ آنهم با تاکید بر کلمه Limitless(به معنای نامحدود). آیا مسافرانی هستند که شما بخواهید به افراد توصیه کنید که آنها را دنبال کنند؟ لکسی آلفورد: «بری از eyeofshe@ یک خالق سفر و ماجراجوی شگفت‌انگیز است. اندی از destinationchaser@ هم یکی دیگر از مسافران الهامبخش است که نگاه بسیار منحصربفردی به جهان دارد. سیارا از hey_ciara@ نیز زنی گردشگر است که می‌توانید او را دنبال کنید.»

ایجاد شده: 24/اسفند/1399       آخرین ویرایش: 24/اسفند/1399     اخبار خارجی
حرکت هوشمندانه دولت در توسعه هتل کاروانسراها

حرکت هوشمندانه دولت در توسعه هتل کاروانسراها

به گزارش هتل نیوز ، علی اصغر مونسان شامگاه ۱۱ اسفندماه در آیین افتتاح هتل کاروانسرای دودهک دلیجان با اشاره به اینکه دولت تدبیر و امید نسبت به مرمت کاروانسراها اهتمام ویژه ورزید و هتل کاروانسراها به مجموعه گردشگری کشور افزوده شدند، افزود: استفاده از اقتصاد مردمی برای مرمت یک بنای تاریخی و قرار گرفتن این بنا در اختیار حوزه گردشگری کشور، در واقع یک حرکت هوشمندانه از سوی دولت بود که به انجام رسید. وی با بیان اینکه مسلما با بودجه دولت و وزارتخانه امکان رقم زدن این حرکت وجود نداشت، گفت: خوشحالیم که با مشارکت مردم و حمایت دولتی شاهد افزایش هتل کاروانسراها در کشور هستیم. مونسان تصریح کرد: استان مرکزی ظرفیت های بسیاری دارد، در کنار ظرفیت های صنعتی، بخش گردشگری می تواند در اقتصاد این استان نقش آفرین باشد. حدود ۲۵ میلیون نفر پیرامون این استان زندگی می کنند، به استان های پرجمعیت مانند تهران و اصفهان نزدیک است و می توان از حوزه ظرفیت های گردشگری این استان در توسعه اقتصاد و افزایش اشتغال استفاده حداکثری کرد. خوشبختانه این روند آغاز شده است هرچند که با توجه به ظرفیت ها باید در حوزه گردشگری تلاش بیشتری صورت گیرد و استان مرکزی به مقصد مهم گردشگری کشور تبدیل و پروژه های جاذب گردشگر به استان افزوده شود. وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با تاکید بر توسعه و هدفگذاری پروژه های تفریحی در این استان، افزود: مسلما برای تحقق این اهداف باید تبلیغات مناسبی صورت گیرد. در پایتخت، استان مرکزی به عنوان استان صنعتی شناخته می شود در حالی که در کنار ظرفیت تاریخی بی نظیر، پتانسیل طبیعت گردی فوق العاده ای دارد و باید در این راستا تلاش ویژه ای انجام گیرد.

ایجاد شده: 12/اسفند/1399       آخرین ویرایش: 12/اسفند/1399     اخبار داخلی
کاهش 65 درصدی درآمد ترکیه از گردشگری

کاهش 65 درصدی درآمد ترکیه از گردشگری

به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به به نقل از یورو نیوز، موسسه آمار ترکیه اعلام کرد به دلیل همه گیری کووید-۱۹، درآمد این کشور از صنعت گردشگری در سال گذشته ۶۵.۱ درصد نسبت به سال قبل از آن (۲۰۱۹) کاهش داشته و بالغ بر ۱۲.۶ میلیارد دلار شده است. از سوی دیگر هزینه های گردشگری نیز ۷۴.۹ درصد نسبت به سال ۲۰۱۹ کاهش یافت و به رقم ۱.۱ میلیارد دلار رسید. این رقم در واقع شامل هزینه های شهروندان ترکیه است که در سال گذشته اقدام به سفر به خارج از این کشور کرده اند. طبق این گزارش، شمار گردشگران ۶۹.۵ درصد کاهش یافت و به رقم ۱۶ میلیون نفر رسید که ۸۰.۳ درصد آن ها اتباع خارجی بودند و ۱۹.۷ درصد نیز شهروندان ترکیه بودند که در خارج از این کشور زندگی می کنند. دو سوم بازدیدکنندگان خارجی برای تفریح، ورزش و فعالیت های فرهنگی به ترکیه سفر کردند در حالی که تقریبا همین تعداد از شهروندان ترکیه که در خارج از این کشور ساکن هستند برای دیدار با اقوام و دوستانشان به این کشور رفتند. در سه ماهه چهارم سال ۲۰۲۰ درآمد گردشگری ترکیه به نصف کاهش یافت و بالغ بر چهار میلیارد دلار شد که این موضوع به دلیل ترس از سفر به خاطر شیوع کرونا و محدودیت ها بوده است.

ایجاد شده: 11/اسفند/1399       آخرین ویرایش: 11/اسفند/1399     اخبار خارجی
توسعه گردشگری اصفهان با حضور در اکسپو ۲۰۲۰ دبی

توسعه گردشگری اصفهان با حضور در اکسپو ۲۰۲۰ دبی

به گزارش هتل نیوز ، شهردار اصفهان با بیان اینکه این کلانشهر ظرفیت بالایی در جذب گردشگر دارد، گفت: اکسپو ۲۰۲۰ دبی می تواند ظرفیت حضور بیشتر گردشگران را در کیش، قشم و اصفهان فراهم کند. قدرت الله نوروزی اظهار کرد: اصفهان ظرفیت بالایی برای گردشگری دارد و یکی از راه‌های رسیدن به اهداف گردشگری وجود نمایشگاه‌ها است و اکسپو (نمایشگاه بین‌المللی) دبی می‌تواند ظرفیت حضور بیشتر گردشگران را در کیش، قشم و اصفهان فراهم کند. وی افزود: تلاش مدیران شهری در سال‌های اخیر این بود که اصفهان در جایگاه واقعی خود یعنی گردشگری به عنوان محرک توسعه نقش ایفا کند که خوشبختانه امروز توانستیم در زمینه دیپلماسی با شهرهای خواهر خوانده و حضور در سازمان‌های بین المللی به خوبی بدرخشیم. شهردار اصفهان با اشاره به راه‌اندازی نمایشگاه بین المللی اصفهان، خاطرنشان کرد: این ظرفیت در شهر به وجود آمد تا اصفهان چنانکه شایسته است در حوزه بین المللی ایفای نقش کند و دستاورد آن در مسیر بهبود زندگی مردم و رشد و شکوفایی اصفهان باشد. اکسپو ۲۰۲۰ دبی، بزرگداشت دستاوردهای کشورهای مختلف و فرصتی برای خلق ایده‌های جدید است که تاریخ آن با توجه به شیوع کرونا به سال بعد موکول شد. بر این اساس اکسپو (نمایشگاه بین المللی) ۲۰۲۰ امارات از ۹ مهر ماه ۱۴۰۰ تا فروردین ۱۴۰۱ در فضایی بالغ بر ۲۰۱۴ متر مربع در دبی برگزار خواهد شد و طبق پیش بینی‌ها از ۲۰۰ کشور دنیا در این رویداد اقتصادی، تجاری، فرهنگی و سیاسی حضور خواهند داشت. شعار پاویون جمهوری اسلامی در این اکسپو «ایران، تمدنی کهن و استوار، تنوع اقوام و میزبان ملت‌ها» است.

ایجاد شده: 4/اسفند/1399       آخرین ویرایش: 4/اسفند/1399     اخبار داخلی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...