این مکتوب جوابیه ای است بر پیش نویس ((طرح قانون حمایت از توسعه و تشویق سرمایه گذاری در صنعت گردشگری)) و تمامی مطالب به صورت پیشنهاد است و ایراداتی است که شخصاً به نتیجه رسیده ام.
قبلاً از اینکه به صورت پراکنده مطالب را به عرض می رسانم پوزش می خواهم.
1- ابتدا از اینکه جهت سرعت عمل این پیشنهاد به صورت طرح یک فوریتی در دستور کار مجلس قرار خواهد گرفت و به صورت لایحه نیست یک اقدام جسورانه و مثبت می باشد و امید است به بار نشیند امّا در توجیه طرح ابهاماتی وجود دارد.
الف : آمار و اطلاعات طرح توجیهی بر اساس مندرجات برنامه سوم توسعه اقتصادی و فرهنگی و افق بیست ساله است و همانگونه که مطلع می باشید هم اکنون که در آغاز برنامه هفتم بوده و دو سال دیگر پایان پیش بینی های افق بیست ساله است به هیچ یک از اهداف خود نه تنها نرسیده ایم بلکه نزدیک نیز نشدیم.
ب : قانون( توسعه صنعت ایرانگردی و جهانگردی) و ده ماده آن پا برجا است و لذا اگر قانون دیگری با هر عنوان طرح میشود نمی توان مواد مشترک با این قانون داشته باشد و خاصه اینکه با معنا و تعریف دیگری به طور مثال گردشگر و گردشگری به دو صورت و در دو قانون تعریف شود لذا باید ابتدا تکلیف قانون قبل را مشخص کرد.
2- تعاریف :
الف :گردشگری ، سیاحت ، سفر ، مسافرت ، همگی یک معنا دارند و همچنین گردشگر و سیاح و مسافر و لذا زمانی که گردشگری معنای قانونی دارد دیگر سفر معنائی ندارد.
ب : تعریف گردشگری طبق قانون ((منظور از ایرانگردی و جهانگردی عبارت است از هر نوع مسافرت انفرادی و یا گروهی که بیش از 24 ساعت بوده و به منظور کسب و کار‌نباشد. )) این معنا شامل تمامی انواع گردشگری است چه خارجی و چه داخلی و چه ورودی و چه خروجی.
ج : در اینجا پسندیده بود صنعت گردشگری تعریف شود و به یقین این صنعت نیازمند تولیداتی است که تولیدات نیز تعریف می شود و سپس به تعریف خدمات گردشگری و خدمات پس از فروش تولیدات پرداخته میشد در اینجا تعریف بسته های سفر که از فعالیت های معمول بند ب دفاتر خدمات مسافرتی است معنای حقوقی ندارد حال اگر هتلی اتاق خود را به صورت فول برد و یا با یک وعده غذا به گردشگر فردی بفروشددر کجای قانون قرار دارد.
3- یکی از نکات بسیار مثبت این طرح تعریف کنشگران گردشگری است و بسیاری از ابهامات بر طرف خواهد شد حال پسندیده است در همین طرح هم تاسیسات گردشگری و هم کنشگران گردشگری را به تفکیک نام برد و این موارد دقت شود.
الف : تاسیسات گردشگری که قائم به مکان است شامل : هتل ، متل ، هتل آپارتمان ، مهمانپذیر و ............. می باشد که پس از اخذ مجوز شروع به فعالیت می کنند و تغییر کاربری آنها شرائط خاص دارد.
ب : کنشگر به فرد حقیقی و یا حقوقی اتلاق می شود که بدون وابستگی به مکانی خاص پس از طی کردن آموزش های خاص و مرتبط از وزارت پروانه فعالیت دریافت کرده و بتواند به گردشگران خدمت رسانی کند.
ب : در اینجا به این نکته مهم باید اشاره کرد که همانگونه که تاسیسات گردشگری نمی توانند تغییر کاربری دهند و مدیران آنها نیز نباید شغل دیگری داشته باشند پسندیده است کنشگران نیز ضمانت های اجرائی بدهند و شغل دیگری نیز نداشته باشند راهنماهای تور ( نه تنها باید دوره آموزشی خود را گذرانده و کارت دریافت کنند بلکه باید در سامانه جامع جانا نیز ثبت نام کرده و کارت اشتغال به کار دریافت کرده و ضمانت بانکی بسپارند که شغل دیگری نیز ندارند ) استارت آپ ها و کلیه افرادی که به صورت مجازی فعالیت می کنند نیز باید دوره آموزشی طی کرده و در سامانه ثبت نام و پروانه فعالیت دریافت کرده و ضمانت شغلی نیز بدهند و کلیه شرکت های مجازی و حقیقی نیز در دسته کنشگران هستند که به استثناء بهره برداران ، مدیران آنها نباید شغل دیگری داشته باشند.
ج : ابهام در مورد دفاتر خدمات مسافرتی که از چند نهاد بند الف از وزارت راه و ترابری بند ب که از وزارت میراث و بند ج که از حج و زیارت پروانه می گیرند و همچنین تغییر کاربری ملک آنها تابع تاسیسات گردشگری نیست لذا به عنوان کنشگر باید محسوب شده و در جانا ثبت نام کنند و ضمانت کافی داده و پروانه دریافت کنند و مدیران فنی آنها نیز باید پروانه و کارت دریافت و به ضمانت دفاتر خود شغل دیگری نداشته باشند.
د : موسسات آموزشی نیز شامل بند بالا هستند و کنشگر محسوب میشوند.
4- به صورت پراکنده و بر اساس مواد طرح پیشنهادات زیر ارائه میشود :
ماده 5 )) پسندیده است به جای تعیین زمان سه ساله برای اجرای معافیت های مالیاتی عنوان شود (( در صورتیکه یک سال پس از زمانی که در طرح توجیهی ، فعالیت آغاز شود از این معافیت ها برخوردار خواهید شد.
ماده 6)) نظر به آنکه مالیات عملکرد و مالیات ارزش افزوده دو مسئله کاملاً متفاوت می باشد لذا پسندیده است عنوان شود ( از 50 % مالیات ابرازی عملکرد بدون توجه به ماده 46 مکرر مالیات مستقیم معاف می باشند ).
ماده 9 )) اختلاف نظر و ابهام در این خصوص تسهیلات بانکی است که بانکها فقط در مورد تسهیلان هدایت شده و یا تبصره ای تاسیسات گردشگری را صنعتی محسوب می کنند و در سایر موارد این تاسیسات را خدماتی می شناسند که پسندیده است به طئر کلی در قانون ، بانکها این تاسیسات را صنعتی محسوب کنند حتی تسهیلاتی که از منابع داخلی پرداخت میشود.
ماده 11 )) پسندیده است ذکر شود در مدت سه و یا شش ماه پس از تصویب این قانون باید دولت با مشرکت بخش خصوصی در هر حوزه این آئیننامه تدوین و به تصویب هیئت وزیران برسد تبصره 1 مربوط به این ماده نیز موضوعیت ندارد چون تشکل هنوز قانونی نشده و لذا تاسیسات و کنشگران را نمی توان مجبور به عضویت در تشکلی کرد که فقط نام آن در قانون آمده است.
ماده 14 )) ابهام در این مورد اگر هتلی و یا مجموعه هتلی در کشور بر اساس بر اساس تبلیغات خود گردشگر خارجی گروهی و یا فردی را جذب کند آیا مجاز به دریافت ارز می باشد ؟! اگر جواب مثبت است از مالیات معاف است ؟!
ماده 15 )) این ماده با مواد آئیننامه ایجاد اصلاح تکمیل و ..... منافات دارد و پسندیده است در همین جا این آئیننامه را با اصلاحات بر آن به این قانون متصل کرد.
ماده 17 )) پسندیده است جهت تعیین تعرفه های گردشگری به نسبت تعرفه های تجاری سنجیده شود و به طور مثال نصف تعرفه تجاری چون پائین ترین سطح تعرفه ها گاهی صفر است.
ماده 18 )) کاملاً این جریمه تغییر کاربری غیر کارشناسی است ، هتلی که 40 سال قبل تاسیس شده و از تسهیلات دولتی نیز استفاده نکرده چرا باید جریمه آنهم با این مبلغ بالا بدهد ؟!
ماده 20 )) پسندیده است هزینه بیل بوردهای شهرداری که در اختیار تاسیسات گردشگری قرار می گیرد به صورت فرهنگی محاسبه شود.
ماده 31 )) زمانیکه در کشور امنیت برقرار است دیگر پلیس گردشگری معنائی ندارد ، گردشگر خارجی و ایرانی با مردم یک کشور هیچ تفاوتی ندارد که برای آنها یک پلیس جداگانه در نظر بگیریم و این اعترافی است وسیله دولت که کشور نا امن است به طور مثال یک گروه و یا یک گردشگر را باید یک پلیس ملبس به لباس فرم و با اسلحه مشایعت کند ؟!
ماده 34 )) واژه ایران هراسی زیبنده یک طرح قانونی نیست و اصولا اگر این گونه مطالب در قانون ذکر شود به این معنا است که خودمان اعتراف می کنیم که این مسائل صحت دارد.
ماده 38 )) و اجازه ساخت اسکله های خصوصی
✍️ علی معین زاده - فعال و کارشناس گردشگری و هتلداری
انگلیسی
