به گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیونها جمعیت انسانی باشد، داستانهای تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پیبردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستانها و ایدئولوژیهای دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسمشان را تغییر دادهاند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی میکرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نامها پس از یک واقعه مثل همهپرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کردهاند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهمترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستانهای مختلف نام خود را تغییر دادهاند، بیشتر آشنا میشویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیرهای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالیها روی آن گذاشته شده است. پرتغالیها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سالها بعد، دولت این کشور جزیرهای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعههای دولت گرفته تا شرکتها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کمارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد میشود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقهای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچهکردن همه استانهایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمیشوند. از ژانویه ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استانهای این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخشهای دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته میشود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نامهای بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئیها مینامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنامشدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته میشد. کلمه زئیر صورت پرتغالیشده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به معنای «رودی که همه رودها را میبلعد» میگویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایهاش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتختهای آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده میشد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته میشود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته میشده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار میرود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسیخواهانه و کشتهشدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن، بزرگترین قوم میانمار را دربرمیگیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمیشود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب میشود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشتهای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا میتوان آن را آخرین کشوری نام برد که بهتازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته میشده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشتهاند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهرهسوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانیها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی میشناختند که به یونانی معنی «چهرهسوخته» میدهد. نامی که به رنگ پوست آفتابسوخته مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته میشده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشیهای سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نامگذاری شد. حبشیها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت میکردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته میشود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاستجمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را میدهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته میشود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سیام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بیطرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرنها پیش برمیگردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصلخیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نامهای قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بودهاند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته میشده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوهای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) بهتازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینههایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر میرسد نیست و این کار هزینهها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه این کشورها میلیونها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمیشان، برای تغییر نام خود هزینه کردهاند. آن طور که ساده به نظر میرسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشهها، پرچمها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان میبرد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطابکردن آن کشور به نام قدیمیاش عادت کردهاند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته میشوند. این تغییرات یکشبه رخ نمیدهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار میآیند. منبع : روزنامه خراسان
ایجاد شده: 2/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز، سازمان جهانی گردشگری در دهمین گزارش خود مبنی بر میزان محدودیتهای سفر، تغییرات مثبتی را در روند کاهشی محدودیتها نشان داده است که در آن گردشگران واکسینهشده با کمترین محدودیت در سفر به کشورهای دیگر مواجه هستند. همهگیری بیماری کووید-۱۹ اثرات بیسابقهای برای جوامع، اقتصادها و گردشگری بههمراه داشته است، به گونهای که از ۱۱ مارس ۲۰۲۰ دولتها بهمنظور جلوگیری از شیوع بیشتر و مهار کرونا اقدامات بهداشتی حداکثری را درنظر گرفتند که مهمترین آن محدودیتهای سفر بهویژه خارج از مرزها بوده است. محدودیتهای سفر همچنان به عنوان یکی از شیوههای اصلی مقصدها برای محدود کردن شیوع کرونا مورد استفاده قرار میگیرد اما نسبت به گذشته با تغییرات بسیاری همراه شده و از بسته بودن کامل 75 درصد مرزها در مه 2020 به 29 درصد در ژوئن 2021 رسیده است که شاید بتوان عمده دلیل این کاهشها را در توزیع واکسیناسیون در بسیاری از کشورهای جهان دانست که در ایجاد حس امنیت جمعی تاثیرگذار بوده است. با توجه به وضعیت همهگیری در سراسر جهان، دولتها در هر زمانی احتمال کاهش محدودیتهای سفر یا افزایش آن را دارند که میتواند از یک مقصد به مقصد دیگر باتوجه به اقدامات و ملزومات مختلف ملی از جمله سیاست خارجی، مهاجرت و گردشگری یک کشور متفاوت باشد. براساس تحقیقات صورت گرفته با توجه به ارائه اطلاعات قابل اعتماد، دسترسی آسان به روشهای سفر برای گردشگری بینالمللی در اکثر مقاصد با بهبود همراه بوده است. عامل مهمی که تاثیر قابلتوجهی در کاهش محدودیتهای سفر خواهد داشت، افزایش تعداد مسافران واکسینه شده است. سفر برای مسافران واکسینه شده در سراسر جهان با کمترین محدودیت همراه است. تنها در 17 درصد از کل مقاصد جهان، محدودیتهای سفر را برای واکسینهها اعمال کردهاند که از این میان در برخی کشورها تمامی محدودیتها برای مسافران واکسینه اعمال میشود و در برخی موارد، محدودیتها برداشته میشوند. در کنار محدودیتها در بسته شدن مرزها، اقداماتی اضافی در صورت باز شدن مرزها اعمال شده است که میتوان به اجازه ورود بدون محدودیت واکسینهشدهها در اکثر مقاصد، فرمهای خوداظهاری برای شناسایی مسافران به شکل کاغذی یا دیجیتالی، ارائه تست منفی کرونا در بدو ورود، درخواست تاییدیهها و مجوزهای سلامت قبل از رسیدن به مقصد، درخواست مدارک مربوط به پوشش بیمهای و ایجاد کریدورهای مسافرتی و خطوط سبز اشاره کرد. پس از یک دوره محدودیت حداکثری سفر در اوایل همهگیری، مقاصد شروع به کاهش محدودیتهای سفر و فراهم کردن امکان جابهجایی مردم و بازیابی مجدد فعالیتهای اقتصادی از جمله گردشگری کردند. بهطوری که در نوامبر 2020 به کمترین میزان محدودیتهای سفر تنها با 27 درصد از بسته بودن کامل مرزها در سراسر جهان رسید و ارائه تست منفی کرونا به مهمترین روش ایمنی و بهداشتی برای سفر تبدیل شد. اما پس از شیوع ویروسهای جهشیافته جدید روند کاهش محدودیتهای سفر نیز کند شد و با حفظ وضع موجود مواردی اضافی برای سفرها افزوده شد. پیشرفت مداوم واکسیناسیون منجر به رویکردی متفاوتتر در کشورها میشود که در آن مسافران واکسینه شده از امتیازات خاص سفر برخوردارند. این پیشرفت در کاهش محدودیتهای سفر ناشی از کرونا تاثیر خواهد گذاشت. همچنین برآورد میشود با توسعه راههای مختلف مسافرتی، تحرکات بینالمللی در مسیر بهبود قرار گیرد. اما با این حال، با توجه به غیرقابل پیشبینی بودن شرایط و عملکردهای مختلف در هر مقصد، چالشی جدی جهت بهبود کامل گردشگری وجود دارد. البته دولتها بهطور مداوم باتوجه به وضعیت همهگیری در کشور خود، مقاصد نزدیک، بازارهای اصلی و در سطح جهانی محدودیتهای سفر را تنظیم میکنند که باتوجه به پیشرفت چشمگیر واکسیناسیون و تلاشهای دیجیتالیسازی مربوط به این موضوع هدف عمده دولتها تسهیل در تحرکات بینالمللی است. با گذشت زمان، بسیاری از مقاصد محدودیتهای سفر بینالمللی را کاهش داده و شیوههای جدیدی از جمله ارائه آزمایش در بدو ورود را جایگزین کردند. با وجود این، درحالحاضر تنها سه کشور در جهان (آلبانی، کاستاریکا و جمهوری دومینیکن) تمامی محدودیتهای سفر را به طور کامل برداشتهاند. در آمارهای ارائه شده از سوی سازمان جهانی گردشگری از تاریخ یک ژوئن 2021، در مجموع 136 مقصد بهطور کامل یا جزئی مرزهای خود را برای گردشگران بینالمللی بستهاند که از این میان 62 مقصد (29 درصد از کل مقاصد جهان) بهطور کامل و 73 مقصد (34 درصد از کل مقاصد جهان) بهطور جزئی مرزهای خود را بستند. این درحالی است که در گزارش قبلی در تاریخ فوریه 2021 این رقم 142 مقصد بوده است. حدود 78 کشور جهان یعنی حدود 36 درصد از کل مقاصد، ارائه نتایج تست منفی کرونا هنگام ورود به مقصد را درنظر گرفتهاند که برخی با قرنطینه کردن مسافران همراه است. حدود 16 درصد از کل مقاصد سراسر جهان با 35 مقصد، علاوه بر سایر محدودیتهای ورود، قرنطینه اجباری را برای همه گردشگران خارجی بدون در نظر گرفتن مبدأ اعمال میکنند. علاوه بر این، حدود 92 مقصد جهان محدودیتهای خاصی از جمله بسته شدن مرزها، تعلیق پروازها و قرنطینه اجباری را برای مقاصد دارای موارد ویروسهای جهشیافته درنظر گرفتهاند. در اعمال محدودیتها یا کاهش آن، اختلاف قابلتوجهی در مناطق جهان دیده میشود. مثلا ارائه تست منفی کرونا در 66 درصد از مقاصد قاره آمریکا اعمال میشود درحالیکه این رقم برای آسیا و اقیانوسیه تنها 9 درصد است. در مقابل 70 درصد از 46 مقصد آسیا و اقیانوسیه مرزهای خود را همچنان بر روی گردشگران بینالمللی کاملا بستهاند. وضعیت همهگیری جهانی بهویژه ظهور و گسترش ویروسهای جهشیافته منجر به رویکرد محتاطانه دولتها در کاهش محدودیت سفرهای بینالمللی شده است. با این حال انتظار میرود با پیشرفت واکسن و دیجیتالیسازی، محدودیتهای سفر با کاهش فزایندهای روبهرو شود. درحالحاضر تعداد قابلتوجهی از مقاصد همچنان مرزهای خود را کاملا بستهاند که اکثر آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند که در دیگر قارهها کمتر به چشم میخورد. بخش قابلتوجهی از کشورهایی که مرزهای خود را بهطور کامل بستهاند در گروه کشورهای در حال توسعه، توسعهنیافته یا کشورهای کوچک جزیرهای قرار دارند. در بین این مقاصد 34 مقصد حداقل 57 هفته مرزهای خود را بستهاند که بیش از نیمی از آنها در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند. مرزهای اقتصادهای پیشرفته با استانداردهای بالای بهداشتی و عملکرد محیطی با کاهش بیشتری در محدودیتها همراه بوده و اروپا در پایان سال 2020 بیشترین کاهش منطقهای در محدودیتها را تجربه کرده است. همچنین تجزیه و تحلیلهای علمی سازمان جهانی گردشگری نشان میدهد مقاصدی که از اول ژوئن اقدام به بستن کامل مرزهای خود کردهاند در گروه اقتصادهای در حال ظهور هستند که از استانداردهای بهداشتی و رتبه عملکرد محیطی پایینی برخوردارند همچنین کمترین وابستگی را به گردشگری در اقتصاد خود دارند. همچنین در این تجزیه و تحلیل نقش واکسیناسیون در یک مقصد و ارتباط بالقوه آن با محدودیتهای سفر بررسی شده است که براساس آن اکثر کشورهایی که مرزهای خود را بستهاند سهم کمتری در دریافت واکسن از کل جمعیت خود داشتهاند. از نظر منطقهای از بین 63 مقصدی که مرزهای خود را کاملا بستهاند، حدود 51 درصد با 32 مقصد در آسیا و اقیانوسیه قرار دارند و پس از آن 16 درصد با 10 مقصد در آفریقا و آمریکا، 11 درصد با 7 مقصد در اروپا و 6 درصد با 4 مقصد در خاورمیانه هستند. مرزهای 20 کشور کوچک جزیرهای یعنی حدود 32 درصد از کل مقاصد بسته شدهاند و این رقم در کشورهای توسعهنیافته 14 مقصد و در کشورهای درحال توسعه 5 مقصد بوده است که آسیا و اقیانوسیه بیشترین سهم را به خود اختصاص دادهاند. در این کشورها سهم افراد واکسینه شده از کل جمعیت کمتر از 20 درصد است. البته بیشتر از نیمی از این مقاصد پایین بودن میزان مبتلایان را نشان میدهند. ارزیابیها نشان میدهد، 70 درصد از مقاصد با مرزهای بسته (33 مقصد از 47 مقصد) وابستگی کم یا متوسطی به گردشگری دارند که سهم آن در تولید ناخالص داخلی کمتر از 10 درصد است. از لحاظ وضعیت اقتصادی، 89 درصد از مقاصدی که مرزهای خود را بستهاند به اقتصادهای نوظهور تعلق دارند و سهم اقتصادهای پیشرفته تنها 11 درصد است. سازمان جهانی گردشگری در این گزارش خود به عملکرد 10 بازار برتر جهان نیز پرداخته است که براساس آن، از اول ژوئن سه بازار اصلی یعنی چین، کانادا و روسیه مرزهای خود را بهطور کامل بستهاند درحالیکه دیگر مقاصد برتر با محدودیت کمتری همراه بوده است. 6 کشور از این 10 بازار اصلی جهان شامل آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند به شکل متفاوتی شهروندان خود را به سفر به مقاصد کمخطر توصیه میکنند. این کشورها اطلاعات مقاصد را براساس سه رده خطر بالا، متوسط و کمخطر برای شهروندان خود طبقهبندی کردند. درحالیکه چهار مقصد دیگر یعنی کانادا، چین، هنگکنگ و روسیه به شهروندان خود توصیه میکنند از هرگونه سفر به خارج از کشور خودداری کنند. برخی کشورها اقداماتی اضافه همچون ارائه تست منفی کرونا و قرنطینه را نیز اعمال میکنند. چهار کشور آمریکا، چین، هنگکنگ و کانادا از تمام گردشگران ورودی میخواهند نتیجه تست کرونا را ارائه دهند یا قرنطینه اجباری داشته باشند. گردشگران بینالمللی از این چهار مقصد که در سال 2018 حدود 338 میلیون گردشگر ورودی (25 درصد از کل گردشگران ورودی جهان) را به خود اختصاص داده از اول ژوئن الزامات قرنطینه اجباری بدون درنظر گرفتن مبدأ را اعمال کردهاند. روسیه اما از مه 2021 قانون قرنطینه اجباری را لغو کرد و بهجای آن ارائه تست PCR را الزامی کرده و پنج روز پس از ورود تست مجدد انجام میدهد. آمریکا قرنطینه اجباری برای واکسینهها را برداشته اما دیگر مقاصد هنوز تصمیم مشخصی در این زمینه اتخاذ نکردهاند. در انگلستان، آلمان، فرانسه، ایتالیا و هلند، قرنطینه اجباری تنها درصورت ورود از کشورهای پرخطر نیاز است و برای سایر مقاصد کمخطر ارائه آزمایش منفی کافی است که در صورت واکسیناسیون کامل در برخی موارد ارائه تست هم نیاز نیست.منبع : دنیای اقتصاد
ایجاد شده: 27/تیر/1400 آخرین ویرایش: 27/تیر/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، فرانسه بهمنظور بازیابی و بهبود بازار گردشگری خود اقدامات نوینی را برای جذب گردشگران انجام داده و با افتتاح هتل در کاخ ورسای رویای زندگی در کاخ را برای همگان به واقعیت تبدیل کرده است. اولین هتل در محوطه کاخ ورسای درهای خود را به روی گردشگران گشود و به مسافران این فرصت را میدهد تا در قلب بزرگترین و یکی از مجللترین کاخهای سلطنتی جهان اقامت کنند. البته اقامت در این هتل سلطنتی بسیار گران است و مسافران برای اقامت در یک شب باید حداقل ۱۷۰۰ یورو هزینه کنند. این درحالی است که میانگین هزینه یک شب اقامت در یک هتل لوکس در فرانسه کمتر از هزار یورو است. مجموعه کاخهای ورسای در پاریس، بزرگترین کاخهای سلطنتی جهان است که افتتاح هتل در این کاخ، سبک جدیدی از گردشگری است که فرصتی را برای کسانی که علاقه بسیاری به قدم زدن در کاخ و دیدن جایجای مجموعه و حتی تجربه زندگی حداقل یک روزه در این کاخ را دارند ایجاد کرده است. تجربه زندگی یک یا چند روزه در بزرگترین کاخ سلطنتی جهان که از قرن هفدهم تا به امروز به یکی از جذابترین کاخهای جهان و جاذبههای گردشگری بینظیر تبدیل شده است. علاقهمندان به تاریخ، فرهنگ و هنر میتوانند در قالب گردشگری، مدتی را در قالب تاریخ زندگی کنند؛ افرادی که جذب معماریهای منحصربهفرد میشوند یا میخواهند یک بخش از تاریخ مهم اروپا و جهان همچون انقلاب فرانسه، معاهدات بینالمللی مثل معاهده صلح ورسای پس از جنگ جهانی یا پیمان آخن پس از پایان جنگ آلمان و فرانسه و بسیاری از اتفاقات مهم تاریخی و سیاسی دیگر را مشاهده کنند. کاخ ورسای مملو از عمارتها، باغها، اماکن دولتی نظیر دیوان و دادگاهها و حتی منازل درباریان و فرمانروایان است و هتل گرند کنترل (Le Grand Controle) در میانه این کاخ قرار دارد که مناظر بینظیری را از کاخ معروف اورانجری به نمایش میگذارد و اطراف آن مملو از درختان نارنج، لیمو، خرزهره، خرما و انار است. این هتل از ۱۴ اتاق و سوئیت تشکیل شده است و در سه ساختمان تاریخی واقع شده که قدمت آنها به سال ۱۶۸۱ میرسد و توسط کریستف تولرمر معمار و طراح داخلی مرمت شده است. همچنین میهمانانی که شب در هتل بمانند امکان استفاده از استخر ۱۳ هکتاری را که بین سالهای ۱۶۷۹ تا ۱۶۸۱ ساخته شده است دارند. هتل گراند کنترل ششمین ساختمان از هتلهای لوکس اریل محسوب میشود که دارای آبگرم و استخر سرپوشیده ۱۵ متری است. در این هتل یک رستوران نیز واقع شده که توسط سرآشپز مشهور آلن دوکاس اداره میشود که منوی آن الهام گرفته از زمان لوئی چهاردهم است و غذاهای کلاسیک فرانسوی و چای عصرگاهی را ارائه میدهد. اتاقها و سوئیتهای هتل به شکل خاصی تزئین شده و هر بخش بهنام یکی از افراد مشهور قدیمی نامگذاری شده است. میهمانان این هتل میتوانند همانند ساکنان قبلی این کاخ زندگی کنند و امکان داشتن خدمه اختصاصی، دسترسی به قایقها، محل گلف، قصرها، تورهای خصوصی هملت، مکانهای خاص پیادهروی شاهان و مناطق زندگی پادشاهانی که قبلا دیده نشده برای آنها فراهم است. همچنین امکان رزرو تماشای اختصاصی تالار آینهها را بدون جمعیت دارند. راهاندازی این هتل که بهدلیل همهگیری کووید-۱۹ به تاخیر افتاده بود، اکنون میتواند گردشگران را به تماشای بناهای میراثی جهان بکشاند. کاخ ورسای از قرن هفدهم توسط لوئی چهاردهم از یک شکارگاه کوچک به یک مجموعه کاخ بیش از ۶۳هزار متری با ۷۰۰ اتاق تبدیل شده است. تکمیل این کاخ که تا پیش از انقلاب فرانسه مقر قدرت سلطنتی بوده با ۳۰ هزار کارگر حدود ۵۰ سال طول کشیده است. این مجموعه با تمام جذابیتهای خود تا به امروز باقی مانده و برخی از فیلمهای معروف جهانی همچون «ماری آنتوانت» و مجموعه تلویزیونی «ورسای» در این کاخ ساخته شده است. بازدید از کاخ ورسای که با همهگیری کرونا در سال ۲۰۲۰ تعطیل شده بود از اوایل سالجاری مجددا برای عموم بازگشایی شد و بهمنظور رعایت پروتکلهای بهداشتی فرآیند زمانبندی خاصی را برای ورود بازدیدکنندگان به داخل کاخ تعیین کردهاند. به گزارش «دنیایاقتصاد» افتتاح هتل در یک مجموعه بزرگ تاریخی که بازدیدکنندگان بسیاری دارد فرصت استفاده از تمامی پتانسیلهای گردشگری، افزایش اشتغال و کسب درآمد بیشتر و ایجاد علاقهمندی در انواع گردشگران جهت بازدید از مجموعه تاریخی و فرهنگی را ایجاد میکند.در دوران کرونا با رکود بازار گردشگری، جهان به سمت تغییر سبک و شیوههای پیشین جهت بازیابی و بهبود مجدد صنعت گردشگری پیش رفت. اختصاص دادن بخشی از یک مجموعه تاریخی مثل کاخ پادشاهان قدیمی که اکنون به شکل یک موزه درآمده به عنوان هتل و محلی برای اقامت، بازدید از این مجموعه توریستی را از انحصار گردشگران تاریخی و فرهنگی خارج میکند و امکان حضور انواع دیگر گردشگران همچون ماجراجویی، تفریحی، تجاری، خوراکی و... را فراهم میآورد که این امر علاوه بر ایجاد جذابیت برای گردشگران، منجر به افزایش درآمد برای فعالان این بخش خواهد شد. ایران که کشوری با تمدن کهن، تاریخ و فرهنگ چندین هزار ساله متشکل از پادشاهیها و فرمانرواییهای بسیاری بوده که در سراسر کشور از بناهای تاریخی و فرهنگی بسیاری برخوردار است میتواند با الگوگیری از ابتکار عمل مقامات گردشگری فرانسه، از ظرفیت میراثی کشور برای «احیای سریع» نبض گردشگری بهره ببرد. این فرصت برای جذب گردشگر و توسعه بازار گردشگری به گردشگران امکان تجربه زندگی در تاریخ را میدهد.
ایجاد شده: 30/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 30/خرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش هنل نیوز، ابتدای اسفند ۱۳۹۸ هیچکس گمان نمیکرد اپیدمی و شیوع کرونا چنین دامنهدار و طولانی باشد، از این رو صاحبان هتلها گرچه ناچار به بازپرداخت هزینههای رزرو مسافرانی که برای تعطیلات نوروز برنامهریزی کرده بودند شدند اما امید داشتند چند ماه بعد بتوانند خسارتهای عید ۹۹ را جبران کنند. این درحالی بود که به گفته جمشید حمزهزاده رئیس جامعه هتلداران تا پایان این سال ضریب اشغال هتلها همچنان در حد ۵ و ۱۰ درصد باقی ماند تا به گفته او از زمان شیوع کرونا تا نوروز ۱۴۰۰ ضرر و زیان وارده به این صنعت به رقم ۱۵ هزار میلیارد تومان برسد. او میگوید: این رقم با گذشت دو و نیم ماه از سال جدید با یک افزایش دو هزار و ۵۰۰ میلیارد تومانی به ۱۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیارد تومان رسیده است. حمزهزاده میافزاید: هتلها در دوران کرونا به ظاهر باز هستند و این صنعت پویا بهنظر میرسد اما در واقعیت هتلها ماههاست تعطیل شدهاند. هتلداری که با ضریب اشغال ۵ تا ۱۰ درصد کار میکند اگر کارش را تعطیل کند ضرر و زیان کمتری را متقبل میشود اما آنها با امید به آینده با وجود خسارتهای روزانه کسبوکارشان را تعطیل نکردهاند. او در اینباره که چه تعداد هتل در این دوره تعطیل شدهاند به فقدان آمار اشاره و عنوان میکند: با وجود نداشتن آمار مدون و مستند، مشاهدات ما حکایت از آن دارد که در خراسان رضوی هتلداران بیش از سایر استانها دچار ضرر و زیان شدهاند. نایبرئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی مشهد هم پیشتر گفته بود که در مشهد به عنوان یکی از قطبهای گردشگری کشور هتلها با همان ظرفیت ۵ تا ۱۰ درصد فعالیت کرده و با افت رزرو خسارتهای زیادی به این صنعت وارد شده است. به گفته مژگان ثابت تیموری چنین وضعیتی باعث شده در این شهر آژانسهای مسافرتی هم با کمبود قابلتوجه تقاضا مواجه شده و از ۲۰ هزار کارمندی که در آژانسهای این شهر کار میکردند ۹۰ درصد از این شغل خارج شده و تنها ۱۰ درصد در آژانسها مشغول به کار هستند. علاوه بر آن در مشهد ۴۰۰ راهنمای گردشگری فعالیت میکردند که اغلب آنها نیز از این شغل خارج شده و بالاترین نرخ بیکاری را در گردشگری این شهر به خود اختصاص دادهاند. حمزهزاده در اینباره که بستههای حمایتی که برای بقای صنعت هتلداری ارائه شدند، چقدر کارآیی دارند، میگوید: ما دو بسته حمایتی داشتیم که بیش از پیش به چالشهای پیش روی هتلداران افزوده است. در یکی از آنها موضوع امهال مالیاتی مطرح شده بود و براساس آن هتلداران میتوانستند مالیات خود را بهصورت اقساط بپردازند اما زمانی که صاحبان هتلها برای مفاصا حساب مراجعه کردند متوجه شدند که مشمول ۱۰ درصد جریمه شدهاند. این موضوع در مورد بیمه کارکنان هم اتفاق افتاد و آنها مشمول دو درصد جریمه شدند. علاوه بر این در موضوع حاملهای انرژی هم سازمانهای درگیر کوچکترین توجهی به وضعیت صنعت گردشگری نداشتند و در مواردی سختگیریها برای ما بیشتر شد. به این ترتیب اگر پیشتر صاحبان هتل میتوانستند هزینه برق را با یک ماه تاخیر بپردازند حال با سه روز تاخیر برق مجموعهشان قطع میشود. رئیس جامعه هتلداران درباره وامی که مشمول هتلداران میشد هم به سود ۱۲ درصدی این وام اشاره کرده و میافزاید: با رکود قابلتوجهی که در صنعت توریسم مواجهیم این وام مورد استقبال صاحبان هتل قرار نگرفت. او از دیگر معضلهای این روزهای هتلداران را چالش قطعی برق میداند و میگوید: به هتلداران هشدار داده شده که باید مصرف برقشان را به حداقل برسانند در غیراینصورت هزینههایشان تصاعدی محاسبه خواهد شد. این هشدار درحالی صورت میگیرد که هتلدار نمیتواند مثلا روشنایی هتل یا راهروها را خاموش بگذارد. کدام هتل سه، چهار یا پنج ستاره لابی تاریک و خاموش دارد، لامپهای طبقات هم باید روشن باشد و سیستم سرمایشی کار کند، هتلدار موظف است حتی با وجود تعداد محدود مسافر همه این موارد را لحاظ کند و در مقابل متولیان بدون در نظر گرفتن چنین ملزوماتی به هتلدارانی که بیش از یکسال است متحمل خسارتهای فراوان شدهاند هشدار میدهند. حمزهزاده درباره تاثیر ممنوعیت سفرهای داخلی بر صنعت هتلداری عنوان میکند: اگر این سفرها با رعایت پروتکلها برقرار بود هتلها میتوانستند بخشی از زیانهای خود را جبران کنند،در مقابل شاهد بودیم که ممنوعیتها، باعث شده ضریب اشغال و درآمد هتلها بهشدت کاهش پیدا کند. نمونه اخیر آن به تعطیلات خرداد بازمیگردد که هتلها از سوی مسافران رزرو شده بودند و با اعلام محدودیت سفر از سوی مسوولان، همه این رزروها کنسل و ضربهای دیگر به پیکر نحیف این صنعت زده شد. منبع : دنیای اقتصاد
ایجاد شده: 23/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 23/خرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، سیانان به مناسبت انتشار کتابی درباره هتلهای ایران به زبان انگلیسی توسط یک گردشگر سوئیسی، به جنبههای متفاوت و کمتر شنیدهشده از ایران پرداخته است. برخی از مردم برای تاریخ به ایران سفر میکنند؛ ۲۴ مکان میراث جهانی یونسکو برای شروع خوب است. دیگران به دنبال فرهنگ و زندگی مردم هستند؛ غذای عالی و مهماننوازی افسانهای که مسافران عادی از آن لذت میبرند، اما برای «توماس وگمن» سفر به ایران کمی متفاوت بوده است. سیانان آمریکا در این گزارش نگاهی داشته به تجربه سفرِ ایرانِ «توماس وگمن»، گردشگری که کتابی درباره هتلهای ایران نوشته است. از نظر او، چشمگیرترین نکته در مورد ایران، هتلهای آن است. البته نه هتلهای بزرگ هفتستاره، بلکه هتل بوتیکهای کوچکی که توسط خانوادهها اداره میشوند، در حالی که کاملاً مدرن و پیشرفته هستند. او میگوید: در ایران یک مشخصه عالی درباره هتل بوتیکها وجود دارد که طراحی معاصر را با میراث ایرانی ترکیب کردهاند و این در حال افزایش است. وگمن متخصص بیمه در سوئیس است که اولین سفرش را به ایران در سال ۲۰۱۹ انجام داد و آنچنان تحت تأثیر این هتلها قرار گرفت که با وجود اینکه تجربه انتشار کتابی را نداشت، تصمیم گرفت کتابی بنویسد. او میگوید: هنگام پرواز از تهران به زوریخ به این فکر کردم آیا کتابی در مورد هتلهای ایران وجود دارد و فهمیدم حتی یک کتاب هم وجود نداد. این درحالی بود که هنگام سفر از ایران و بهویژه هتلهای آن بسیار متعجب و شگفتزده شدم. وگمن پس از سفر به ایران، کتابی درباره ۱۶ هتل، عمدتا هتل بوتیک در شهرهایی از تهران و شیراز تا روستایی در جزیره قشم در جنوب ایران، با عنوان «Persian Nights» نوشته است. سیانان در این گزارش مدعی شده که این نخستین کتاب انگلیسیزبان است که به هتلهای ایران اختصاص یافته است و میگوید به کسانی که این کشور را نمیشناسند نگاه اجمالی از رونق طراحی، فراتر از اماکن تاریخی میدهد. وگمن، نویسنده کتاب «شبهای پارسی» میگوید: به هر کشوری که سفر میکنید متوجه میشوید که واقعیتهایی متفاوت از آنچه میدانید و شنیدهاید، وجود دارد و اگر آن کشور کمی بستهتر باشد و افراد کمتری به آنجا سفر کنند تا عکسها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، واقعیتها متفاوتتر هم خواهد بود. بنابراین احتمالاً تصور غلط بیشتری درباره ایران نسبت به سایر کشورها وجود دارد. کتاب او - که در آن با یک تیم ایرانی کار کرده است ـ ۱۶ هتل ایرانی را به تصویر میکشد، اگرچه بیشتر آنها ساختمانهای نوسازیشده میراثی هستند، اما با فروشگاه، گالری و حتی رستورانهای گیاهخواری پیوند خوردهاند. او در این کتاب اشاره میکند که بسیاری از بخشها توسط زنان اداره میشوند. در کتاب شبهای پارسی به جزئیات یک هتل بوتیک در شهر اصفهان پرداخته شده که ساختمان آن به اواخر دوره قاجار و قرن نوزدهم تعلق دارد، ساختمانی که طراحی مدرنی دارد و عاری از پلاستیک است و از صابونهای دستساز ارگانیک، غذای گیاهی و حتی دمپاییهای حصیری ساخت هنرمندان جنوب ایران استفاده کرده است. وگمن میگوید: چنین میراث محکمی از گذشته ایران وجود دارد؛ چرا آنها باید بناهای جدید بسازند؟ این (تبدیل ساختمانهای تاریخی به هتل بوتیک) راهی برای نگهداری آنها است. این گردشگر سوئیسی در کتابش فقط به هتل بوتیکها نپرداخته، سراغ مهمانپذیرهای کوچک (بومگردیها) که به مراتب قیمت پایینتری نسبت به هتل بوتیکها دارند هم رفته است. تجربه اقامت در یکی از آنها را که در شهر اصفهان، نزدیک مسجد جامع ـ میراث ثبتشده در یونسکو ـ واقع شده شرح داده است؛ خانهای که توسط یک زوج اداره میشود و گویی قرار است مدتی با آنها زندگی کنید. این زوج جوان حتی کارگاه چاپ پارچهای را اداره میکنند و برای مهمانان دوچرخه دارند. هر چند به اعتقاد نویسنده کتاب «شبهای پارسی» هتلها تنها دلیل سفر به ایران نیستند، اما او معتثد است ایران باید در فهرست بازدید همه گردشگران باشد. او میگوید: ایران یکی از معدود کشورهایی بود که مدتها بود واقعاً به آن علاقه داشتم؛ ایران، ژاپن و پرو. من کشورهایی را دوست دارم که دارای فرهنگ بسیار قوی و باستانی هستند و از لحاظ تاریخی دارای اهمیت هستند. من با چند ایرانی در اروپا ملاقات کردم و آنها همیشه رفتار بسیار دوستانهای داشتهاند. او اولین سفرش را پس از جدا شدن از همسرش انجام داد. میخواست تنها باشد، به جای سفر با یک گروه، راهنما ـ رانندهای را استخدام کرد که هزینه آن در حدود ۱۱۰ دلار در روز بود. وگمن درباره چگونگی پیدا کردن هتلهای محل اقامتش می گوید: رزرو هتلها آسان بود؛ زیرا همه آنها یکدیگر را میشناسند. بسیاری از آنها توصیهشده بودند (که همیشه بهترین هستند)، به علاوه من در اینستاگرام و اینترنت تحقیق کردم و کتابهای راهنمای ایران را خواندم. فقط هتلها نبودند که وگمن را متعجب کردند، به عنوان کسی که درباره تاریخ ایران تحقیق کرده، جنبه مدرن آن نیز غافلگیرکننده بود. او میگوید: من انتظار کشوری سنتیتر را داشتم، اما در این هتلها، کافهها و گالریهایی شبیه اروپا یا آمریکا بود که متعجب شدم. انتظار نداشتم که یک دستگاه قهوهساز Marzocco ایتالیایی یا یک دستگاه برشتهکننده قهوه Probat آلمانی ببینم. به نظر میرسد خلاقیت قوی وجود دارد. متوجه شدم واقعیتهای زیادی وجود دارد و من میخواستم آنچه را که تجربه کردم و لذت بردم نشان دهم. سیانان در گزارشش تاکید دارد وگمن تلاش میکند به این نکته اشاره کند کتابی که نوشته درباره هتلها است، نه سیاست. او میگوید: مطمئنا واقعیتهای بسیار متفاوتی درباره ایران وجود دارد، این کشور عربستان سعودی نیست، کره شمالی هم نیست، اما ایالات متحده و انگلیس هم نیست. وگمن به عنوان یک جهانگرد میگوید: در سفر به ایران بسیار آزاد بودم. احساس میکردم میتوانم هر زمان که بخواهم به همه جا بروم. من با استفاده از Google Maps دیروقت به اقامتگاه میرفتم و همیشه احساس امنیت میکردم. او از معماری مساجد و غذاهای ایرانی لذت میبرد و میگوید: آنها خورشتهای فوقالعاده میپزند و غذاهای گیاهی زیادی دارند، از نظر غذا فرهنگی بسیار غنی دارند. وگمن تحت تاثیر رفتار مردم ایران هم قرار گرفته است و میگوید: من یک سال در برزیل زندگی کردم، بنابراین به فرهنگهای دوستانه و باز عادت کردهام، فکر میکنم ایرانیها دوستانه رفتار میکنند. کتاب «شبهای پارسی» (Persian Nights) پیش از همهگیری ویروس کرونا نوشته شده است، وگمن تصمیم دارد با پایان همهگیری و روشن شدن اوضاع به ایران برگردد و یک رونمایی از کتابش داشته باشد. منبع : ایسنا
ایجاد شده: 22/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 22/خرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از دویچه وله، در دوران همهگیری کرونا دیگر از گروههای بزرگ بازدیدکنندگان در « تاج محل » خبری نیست و به دنبال آن گردانندگان تورهای گردشگری نیز با مشکل مواجه شدهاند. با اینکه اکنون شمار مبتلایان به ویروس کرونا در هند رو به کاهش است و روند کاهش محدودیتها و قرنطینه نیز آغاز شده است، اما هنوز گردشگران به «تاج محل» بازنگشتهاند. «کریشا راتور» که یک راهنمای تور است میگوید در چند روز اخیر هر روز صبح به امید اینکه بتواند دست کم فضای پیرامون «تاج محل» را به بازدیدکنندگان نشان دهد به این مکان آمده است، اما هربار ناامید شده است. این راهنمای تور که پس از پدر و پدربزرگش حرفه خانوادگی را پیش گرفته است اکنون که گردشگری هند بر اثر کرونا با خسارت مواجه شده به دنبال حرفه دیگری است. «تاج محل»، بنای سفیدرنگ قرن هفدهمی، در شرایط عادی سالانه بین ۷ تا ۸ میلیون بازدیدکننده را جذب میکند. در سال ۲۰۱۹ دست کم ۷۳۷هزار گردشگر خارجی از این بنا بازدید کردند. اما در ۱۵ ماه اخیر، جز در بازه زمانی کوتاهی، این مقصد گردشگری مهم هند تعطیل بوده است و همچون «راتور» ۲۵۰۰ راهنمای تور دیگر نیز با مشکل مواجه شدهاند. بسیاری از راهنماهای تور در «آگرا» شهری که «تاج محل» در آن واقع شده است اکنون با آیندهای نامشخص مواجه هستند. پدر «کریشا» که مدیر یک انجمن تجاری است معتقد است حتی در صورت لغو قرنطینه نیز بازگشت به شرایط عادی گردشگری در هند دست کم دو سال زمان میبرد. کارکنان هتلها و رستورانها نیز با توجه به شرایط کنونی گردشگری نسبت به آینده نگران هستند. تعطیلی «تاج محل» برای مالکان کسب و کارهای کوچکتر همچون فروشگاههای صنایع دستی نیز خسارت به بار آورده است. بررسیای که در سال ۲۰۲۰ توسط کنفدراسیون صنعت هند صورت گرفته خسارت ۶۵.۵۷ میلیارد دلاری را برای صنعت گردشگری هند و تمام کسب و کارهای وابسته به آن پیشبینی کرده بود.
ایجاد شده: 19/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 19/خرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، پس از همهگیری کرونا که ضربه سهمگینی بر پیکره بازار گردشگری جهان وارد کرده، اقدامات سریع و مهم برای حمایت از بخش گردشگری طی این دوران آشفته لازم و ضروری است، از این رو شورای جهانی سفر و گردشگری دولتها را دعوت به اجرایی کردن سیاستهای حمایتی در سه حوزه حمایت مالی از کارگران، حمایت مالی از شرکتها و فعالان گردشگری و ایجاد نقدینگی (تزریق پول نقد) میکند. پس از توصیه شورای جهانی سفر و گردشگری براساس اولویت در سه حوزه، ۸ کشور جهان شامل استرالیا، فرانسه، هنگکنگ، ژاپن، نیوزیلند، پرتغال، بریتانیا و چین درحال اجرای سیاستهای موثر جهت بازگشت بازار گردشگری خود هستند. استرالیا دولت علاوه بر حمایت 6/ 17 میلیارد دلاری در برنامه اول، مبلغی بالغ بر 300 میلیارد دلار (استرالیا) دیگر به این بخش اختصاص داده است. در این طرح دولت بستهای یک میلیارد دلاری (613 میلیون دلار آمریکا) برای حمایت از سرمایهگذاری تجاری بهمنظور حمایت هدفمند بخشهای آسیبدیده از جمله سفر و گردشگری ارائه داده است. همچنین تسهیلات محرک خانوارها را ایجاد کرده که به سود اقتصاد قویتر خواهد بود. دولت یک میلیارد دلار را برای حمایت از این بخشها و مناطق و جوامعی که بهشدت متاثر از اثرات اقتصادی کووید-19 قرار گرفتهاند و همچنین افرادی که بهشدت وابسته به صنایعی مانند گردشگری، کشاورزی و آموزش هستند، درنظر گرفته است. این حمایتها در بخش هوانوردی، گردشگری منطقهای، کمکهای مالی و سرمایهگذاری زیربنایی است. دولت معافیتهای مالیاتی و تشویق سرمایهگذاری 100هزار شغل تا پایان سال 2021 را افزایش داده و تولید ناخالص داخلی را در سال 2021-2020 به 6 میلیارد دلار رساند و قصد افزایش آن تا 19 میلیارد دلار در سال 2022-2021 را دارد. فرانسه دولت فرانسه طرح 45 میلیارد دلاری را برای حمایت از اقتصاد گردشگری درنظر گرفته است که حدود 35 میلیارد دلار آن جهت تعویق هزینههای مالیاتی شرکتها اختصاص دارد. در این طرح، 5/ 8 میلیارد دلار صرف تامین بودجه کوتاهمدت و بیکاری شده است که در آن شرکتها 70 درصد از حقوق کارمندان را پرداخت میکنند و برای کارمندان با حداقل حقوق و با کمتر 100 درصد حقوق را پرداخت میکنند. همچنین حقوق بیکاری را بهصورت ماهانه پرداخت خواهد کرد. دولت فرانسه همچنین یک حمایت مالی 300 میلیارد دلاری برای تامین مالی بانکها اتخاذ کرده که بانکها تسهیلات لازم برای اعطای وام به شرکتها جهت حفظ مشاغل در اختیار داشته باشند. بانکها بهمدت 6 ماه بازپرداخت وامها را به تعویق انداختهاند. همچنین دولت با همکاری بخشخصوصی قانونی را جهت حمایت از نقدینگی فعالان گردشگری برای جلوگیری از حذف آنها تدوین کردهاند. هنگکنگ هنگکنگ در ابتدای اپیدمی 30 میلیارد دلار (هنگکنگ) بودجه درنظر گرفت پس از آن 120 میلیارد دلار بسته حمایتی برای سال 2021 درنظر گرفت، همچنین طرح جدیدی با اعطای 130 میلیارد دلار با هدف حفاظت از مشاغل به اجرا درآورده است و راه را برای بهبود اقتصاد پس از همهگیری هموار میکند. این تدابیر شامل طرح حمایت مالی 81 دلاری و نیز حمایت از ابتکارات خاص بخشخصوصی بالغ بر 21 میلیارد دلار است. همچنین دولت به آژانسهای مسافرتی دارای مجوز 20 هزار تا 200 هزار دلار هنگکنگ تامین بودجه کرد و به کارکنان ماهانه 5هزار دلار هنگکنگ به مدت 6 ماه پرداخت میکند. همچنین به کارکنان حملونقل هوایی، زمینی و دریایی ضمن پرداخت یارانه 10 هزار دلاری در مدت شش ماه اجاره ماهانه و هزینههای مدیریتی را پرداخت میکند. ژاپن ژاپن بزرگترین بسته اقتصادی اضطراری خود به ارزش 108 تریلیون ین ژاپن معادل حدود 20درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به تصویب رساند که از این مبلغ 40 تریلیون ین بهصورت مستقیم و 2تریلیون ین برای اقدامات فوری به بخش گردشگری داده شد.همچنین برنامه مالی به ارزش 20 تریلیون ین در ماه دسامبر با هدف کاهش تاثیرات اقتصادی سال گذشته، تنظیم شده و مبلغ 2میلیارد ین برای ایجاد تحرک و بهبود صنایع مرتبط با گردشگری درنظر گرفته است. بانک توسعه ژاپن نیز مبلغ 300 میلیون ین (تقریبا 8/ 2میلیارد دلار) برای اعطای وام به شرکتهای کوچک و متوسط با بهره کم اعطا کرده است. نیوزیلند دولت یک بسته مالی 1/ 12 میلیارد دلاری جهت حمایت از مشاغل درنظر گرفته که این بسته حدود 4 درصد از کل تولید ناخالص داخلی نیوزیلند است. این بسته شامل 5/ 5 میلیارد دلار یارانه به مشاغل آسیبدیده در همه بخشها و مناطق، 126 میلیون دلار جهت حمایت درآمد بیشتر و 8/ 2 میلیارد دلار جهت ایجاد نقدینگی در بازار گردشگری است. دولت 900 میلیون دلار نیوزیلند به شرکت حملونقل ملی و همچنین یک بسته مالی کمکی 600 میلیون دلاری برای بخش هوایی درنظر گرفته است. پرتغال دولت این کشور، بیش از 30 ابتکار برای حمایت از کارگران و خانوارها و کاهش اثرات اقتصادی کرونا بهکار گرفت. پرتغال نهادی با عنوان توریسم پرتغال تشکیل داد که به پشتیبانی بازار گردشگری پرداخته است. این نهاد اعتبار 60 میلیون دلاری برای مشاغل کوچک درنظر گرفته است. این نهاد ضمن اعطای وام و پرداخت تسهیلات بهمنظور کمک به مشاغل اقدام به حمایت از کارکنان جهت حفظ شغل، اطمینان از پرداخت حداقل 70 درصد از بیمه، حمایتهای مالی از کارکنانی که شغل خود را از دست داده یا نیاز به ماندن در خانه دارند، میکند. همچنین دولت پرتغال با پرداخت 200 میلیون یورو برای آژانسهای مسافرتی و شرکتهای خدمات رفاهی و برگزارکنندگان رویدادها موافقت کرد که 75میلیون آن برای کسبوکارهای کوچک و متوسط درنظر گرفته شده است. این نهاد همچنین به ارائه آموزشهای آنلاین رایگان و فراهم کردن سرمایه 250 هزار دلاری جهت پرداخت هزینههای مسکن، گاز، آب و نظافت بخشها پرداخته است. انگلستان دولت انگلیس اقدامات هدفمندی با پرداخت مبلغ 330 میلیارد پوند جهت حمایت از خدمات عمومی، مردم و کسبوکارها تنظیم کرده است. این اقدامات شامل اعطای 12 میلیون پوند برای کسبوکارهای خردهفروش، رستوران و...، 15 میلیون پوند برای شرکتهای کوچک و متوسط و 5 میلیون پوند برای سایر شرکتهای آسیبدیده میشود. برای شرکتهای بزرگ نیز بانک انگلستان به پرداخت بدهیهای کوتاهمدت آنها پرداخته است. دولت همچنین برای کارکنانی که شغل خود را از دست دادهاند کمک مالی 80 درصدی از دستمزدها تا 2500 پوند در نظر گرفته است. همچنین حق بیمه و مستمری بازنشستگی را برای این کارکنان پرداخت میکند. دولت یک حمایت مالی دیگر نیز با ارزش 3/ 1 میلیون پوند از اول نوامبر برای پشتیبانی از بازار گردشگری درنظر گرفته است. چین وزارت فرهنگ و جهانگردی و بانک صنعتی و بازرگانی چین جهت کمک به بنگاههای فرهنگی و گردشگری توافقنامه همکاری استراتژیک امضا کردند و وامهایی همچون «وام اپیدمی»، «وام اشتغال» و «وام مالیاتی» برای شرکتها با خط اعتباری یک میلیارد یوآن چین فراهم میکند. شرکت هواپیمایی چین نیز شامل تخفیفات مالیاتی و ارائه دریافت یارانه شده است. معافیتهای مالیاتی و لغو موقت بازپرداخت بدهیهای خطوط هوایی به صندوق توسعه هواپیمایی کشور از دیگر اقدامات در این توافقنامه است. همچنین دولت چین به حمایت دولتهای محلی پرداخته و بانک ملی چین 500 میلیارد یوآن بودجه برای پرداخت وام با بانکهای کوچک جهت تامین بودجه شرکتهای کوچک و متوسط و کشاورزی درنظر گرفته است. منبع : دنیای اقتصاد
ایجاد شده: 12/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 12/خرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از ایرنا، شصتونهمین برنامه افتتاح طرحهای ملی برای جهش تولید که روز پنجشنبه ۶ خرداد برگزار شد به طرح های ملی وزارت میراث فرهنگی اختصاص داشت. در این آیین با دستور حجتالاسلاموالمسلمین حسن روحانی رییس جمهوری، بهرهبرداری از ۵۲۶ طرح میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در سراسر کشور با ارزش سرمایهگذاری ۲هزار و ۵۳۷ میلیاردتومان آغاز شد. افتتاح این طرحها علاوه بر آنکه منجر به بازگشت بناهای تاریخی به چرخه بهرهبرداری و توسعه زیرساختهای گردشگری میشود، برای ٢ هزار و ۶٩٧ نفر اشتغال ایجاد کرده و گام استواری دیگر در توسعه اقتصاد گردشگری خواهد بود. در این برنامه که به صورت ویدئو کنفرانس و همزمان در سراسر کشور برگزار شد علیاصغر مونسان وزیر میراث فرهنگی از استان گیلان، ولی تیموری معاون گردشگری کشور از استان لرستان و محمدحسن طالبیان معاون میراثفرهنگی کشور از استان خراسان جنوبی گزارش هایی از روند اجرای طرحها به رییس جمهوری ارائه کردند. بازگشت رونق به صنعت گردشگری با واکسیناسیون عمومی کرونا حجتالاسلاموالمسلمین حسن روحانی در این آیین پس از دریافت گزارشهای اجرای طرح ها، ابراز امیدواری کرد که تا پایان سال ۱۴۰۰ و ایام نوروز سال آینده (۱۴۰۱) با واکسیناسیون عمومی که انجام میگیرد و رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی، شرایط جدیدی را در کشور شاهد باشیم و صنعت گردشگری رونق پیدا کند. رییسجمهوری با اشاره به اهمیت و جایگاه صنعت گردشگری در اقتصاد کشور، اظهار داشت: صنعت گردشگری یک اقتصاد بسیار پررونق برای کشور و منبعی تجدیدپذیر است و مثل چاه نفت تمامشدنی نیست؛ گردشگری و میراثفرهنگی منابع ارزشمند و ثروتآفرین هستند که خلق ثروت و اشتغال میکنند و هویت ایرانی و اسلامی ما را به جهانیان نشان میدهند. رییس جمهور تصریح کرد: تخت جمشید بیش از ۲ هزار سال بوده و هزاران سال دیگر هم خواهد ماند و یا آثار تاریخی دیگری که داریم که منابع ارزشمند ثروتآفرین تجدیدپذیر هستند که با یک مرمت ۵۰ تا ۱۰۰ سال دیگر میمانند بنابراین باید به عنوان آثاری که خلق ثروت و اشتغال می کند از آنها حفاظت کنیم. میراثفرهنگی و گردشگری، کارنامه افتخارآمیز برای دولت تدبیر و امید روحانی با بیان اینکه در دولت تدبیر و امید با هدف تنوعبخشی به حوزه گردشگری، اقدامات بسیار زیادی در زمینه توسعه روستاها انجام شده که به راحتی قابل مشاهده است، گفت: امروز روستاهای ما برای ماندگاری جاذبه دارند و در حوزه اشتغال روستایی اقدامات بسیار زیادی انجام شده است. وی با اشاره به برنامهها و اقدامات انجام شده در ۸ سال گذشته در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: یکی از افتخارات دولت یازدهم و دوازدهم احقاق حقوق مردم در بخش میراثفرهنگی و بخش گردشگری است که به آن میبالیم و افتخار میکنیم. رییس جمهوری استرداد ۲ هزار و۷۲۳ شیء و آثار تاریخی از کشورهایی مثل آمریکا و اروپا، توسعه زیرساختها، آبادانی روستاها از گازرسانی، برقرسانی و آبرسانی تا توسعه زیرساختهای ارتباطاتی، جادهای و احداث مدارس و خانههای بهداشتی و تبدیل روستاها به جاذبه گردشگری را در چارچوب احقاق حقوق مردم ارزیابی و تاکید کرد که همه مناطق کشور ظرفیت تبدیل شدن به جاذبههای گردشگری را دارند. روحانی با تاکید بر این که تنوعبخشی به بخش گردشگری بسیار ارزشمند است، گفت: تنها آثار تاریخی و فرهنگی نیست که جاذبه دارد البته آثار تاریخی و فرهنگی ارزش خود را دارند اما میتوانیم روستاها و مناطق مختلف را با ایجاد بومگردیها به جاذبه های گردشگری تبدیل کنیم. مرمت بیش از ۳۴هزار شی تاریخی و ثبت ملی بیش از ۴۸۰ اثر فرهنگی در دولت دوازدهم علیاصغر مونسان که به استان گیلان سفر کرده است، در این آیین افتتاح این طرحها، بازگشت بناها و بافتهای تاریخی به حیات زندگی شهری، ارتقای کیفیت شهری و رونق گردشگری و صنایع مرتبط را از اهداف طرحهای اجرایی این وزارتخانه دانست. وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خاطرنشان کرد: امروز گردشگری کشور صرفاً متکی به گردشگری تاریخی و فرهنگی نیست، بلکه گردشگری دریایی و معدنی نیز به این مقولهها افزوده شده و مورد اقبال گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفته است. وی به تصویب سند راهبردی گردشگری کشور و سند برند ملی گردشگری برای توسعه گردشگری در دولت دوازدهم اشاره کرد و افزود: نظام جامع آموزش گردشگری کشور یکی از نیازمندیهای این صنعت بود که با تدوین سند راهبردی گردشگری در این دولت، تحول خاصی در این خصوص روی خواهد داد. مونسان گفت: تعداد تختهای اقامتی تا قبل از دولت تدبیر و امید در کشور حدود ۲۰۰ هزار تخت بود و اکنون به ۴۶۵ هزار تخت رسیده است و تعداد مراکز اقامتی از یکهزار و ۵۴۱ باب به ۲ هزار و ۳۴۲ باب افزایش یافته است و همچنین ۲ هزار و ۲۰۰ واحد بومگردی نیز به مجموعه اقامتگاهها افزوده شده و باعث ایجاد شغل و نشاط در مناطق مختلف کشور شده است. به گفته وزیر میراثفرهنگی در حال حاضر ۱۷۵ باب هتل با ستارههای چهار و پنج در کشور وجو دارد و ۶۷۰ هتل دیگر نیز درحال ساخت است که ۱۷۵ مورد دارای درجه استاندارد چهار و پنج ستاره هستند و ۲هزار و ۵۰۰ طرح دیگر نیز با حجم سرمایه گذاری ۱۶۰ هزار میلیاد تومان در حال اجر است. مونسان اظهار داشت: از ابتدای دولت دوازدهم هفت اثر ملموس و غیرملموس در فهرست جهانی به ثبت رسیده است. همچنین ثبت کریدور شمال و جنوب نیز به واسطه کرونا به تعویق افتاده که در حال پیگیری است؛ علاوه براین ۱۸۰ موزه در دولت تدبیر و امید بهرهبرداری شده است. بیش از ۳۴ هزار شی تاریخی در این دولت مورد مرمت قرار گرفت و بیش از ۴۸۰ اثر فرهنگی تاریخی نیز به ثبت ملی رسانده ایم. وی ادامه داد: هفت هزار میلیارد تومان ردیف اعتبار برای حمایت از بخشهای آسیبپذیر از کرونا در بودجه سال ۱۴۰۰ در نظر گرفته شده و فعالانی که اغلب به صورت خانوادگی آمده و سرمایه گذاری کرده اند امیدواریم مورد حمایت دولت قرار بگیرند گردشگری کشاورزی رویکرد مهم وزارت میراثفرهنگی ولی تیموری که برای افتتاح طرح ۳۳ طرح به استان لرستان سفر کرده است، در ارتباط تصویری ضمن ارائه گزارش از وضعیت صنعت گردشگری کشور گفت: گردشگری کشاورزی به عنوان یکی از رویکردهای این وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مورد توجه است که در استان لرستان هم دنبال میشود. به گفته معاون گردشگری کشور اجرای طرحهای گردشگری کشاورزی و مدیریت پایدار، فرصت مستقیمی برای ارائه محصولات گردشگری فراهم کرده است. طرحهای متنوع میراث فرهنگی و گردشگری لرستان هرکدام کارکردهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منحصر به فردی دارند و ارزش افزوده گردشگری آنها به فعالیت های اقتصادی و اجتماعی استان وارد می شود. تیموری خاطر نشان کرد: امروز ۳۳ طرح میراث فرهنگی و گردشگری لرستان با اعتبار یک هزار و ۳۲۸ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان و ظرفیت اشتغالزایی ۵۰۰ نفر بهره برداری شد، که شامل مرمت مکان های تاریخی و فرهنگی استان است و با احیای آنها بهره برداری و ارزش افزوده گردشگری استان ارتقا خواهد یافت. کارگاههای مرمت میراث فرهنگی در دوران کرونا تعطیل نشد محمدحسن طالبیان هم که برای افتتاح ۴۲ طرح به استان خراسان جنوبی کرده است در در ارتباط تصویری ضمن ارائه گزارش از وضعیت میراث فرهنگی کشور گفت: این ظرفیت وجود دارد که تا پایان دولت دوازدهم به شرط تخصیص اعتبار تعداد ۵۰۰ طرح دیگر در حوزه میراث فرهنگی به بهرهبرداری برسد. معاون میراث فرهنگی کشور به افتتاح ۳۲۰ طرح میراث فرهنگی با دستور رییس جمهوری در چند ماه پیش اشاره کرد گفت: امروز علیرغم کمبود اعتبارات ۵۰۰ طرح از ۵۲۶ طرح اعلام شده از سوی وزیر میراث فرهنگی با اعتبار ۴۵۰ میلیارد تومان در حوزه میراثفرهنگی به بهرهبرداری رسید. به گفته وی کارگاههای مرمت میراث فرهنگی در ایام سخت کرونا تعطیلی نشدند و اکنون در خراسان جنوبی ۴۲ طرح مرمت، احیا و بهرهبرداری از بناهای تاریخی در شهرستانهای مختلف استان افتتاح می شود که این طرح ها با مشارکت بخش خصوصی و اعتباری بالغ بر ۲۱ میلیارد تومان و اشتغال مستقیم ۲۲۸ نفر با دستور رییس جمهوری در خراسان جنوبی به بهرهبرداری میرسد. طالبیان افزود: گسترده جغرافیای تاریخی فرهنگی ایران و سابقه طولانی زیست در ایران ما را میراثدار هزاران اثر ملموس و ناملموس ملی، منطقهای و جهانی کرده است. تهیه پروندههای ثبت جهانی مشترک مانند نوروز ۱۲ کشوری، هنر نگارگری ایرانی، کمانچه و دانش پخت نان تخت، آیین زیارت کلیسای تادئوس و در حال حاضر جشن مهرگان، یلدا، ترکمن دوزی، نوغانداری و ابریشم دوزی باعث نزدیکی کشورها و تقویت صلح شده است. معاون میراث فرهنگی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بیان کرد: پرونده خوشنویسی، تکریم زوار و فرهنگ زیارت امام رضا (ع) نشان از غنای فرهنگی و معنوی این مرز و بوم دارد. وی گفت: رویکرد مردمی کردن مرمت و احیای بناهای تاریخی ناشی از تعلق و دلبستگی مردم به عناصر هویتساز است و سرمایهگذاری در حوزه میراث فرهنگی به شکوفایی اقتصاد فرهنگی، تداوم دانش فرهنگ و تاریخی ایران، نشاط و شادی برای مردم و بهویژه به توسعه پایدار کمک میکند. طالبیان اضافه کرد: انجام حدود ۲ هزار و ۵۰۰ پروژه مرمتی و حدود ۲ هزار کارگاه فعال مرمتی که بالغ بر ۹۰ درصد توسط بخش خصوصی و مردم انجام شده، رشد ۴۰۰ درصدی موزههای خصوصی در کشور، استرداد بیش از ۲ هزار و ۵۰۰ اثر از خارج کشور، شکلگیری ۸۰ پایگاه ملی و جهانی به عنوان قطبهای علمی و فنی و ایجاد سامانههای جامع و هوشمند میراث فرهنگی گوشهای از این تلاشها در دولت تدبیر و امید است. خراسان جنوبی؛ سرزمین کویرها و روستاهای شگفتانگیز طالبیان از خراسانجنوبی به عنوان سرزمین کویرها و روستاهای شگفتانگیز با جاذبههای پر رمز و راز یاد کرد و گفت: این استان مردمان با فرهنگ، خویشتندار و سختکوش دارد و دارای جاذبههای طبیعی کمنظیر چون بیابان لوت و روستای خراشاد به عنوان دومین روستای جهانی صنایع دستی است. معاون میراث فرهنگی کشور گفت: خراسان جنوبی اکنون دارای ۹۴۸ اثر ثبت شده در فهرست میراث ملی است و سه اثر ثبت شده جهانی در حوزه میراث فرهنگی دارد که این آثار از غار خونیک قاین با ۲۵ هزار سال قدمت آغاز و تا دوره معاصر را شامل میشود. وی با اشاره به ثبت ۲۰۷ اثر در فهرست آثار ملی و ۲ اثر خراسان جنوبی در فهرست میراث جهانی طی هشت سال گذشته افزود: مرمت ۱۲۰ بنای تاریخی، راهاندازی پنج موزه، ایجاد هشت هزار شغل، راهاندازی ۲۱ تعاونی، صدور هزار و ۶۴۵ پروانه تولید صنایع دستی، اعطای ۶۰۰ میلیارد ریال تسهیلات بانکی به بخش گردشگری، راهاندازی ۲ هتل سه و چهار ستاره و ایجاد ۸۰ اقامتگاه بومگردی، یک هتل کاروان، ۲ بوتیک هتل، یک دهکده گردشگری در بیرجند و سه کمپ بیابان در نهبندان و سرایان تنها بخش کوچکی از اقدامات دولت دوازدهم در این استان است.
ایجاد شده: 7/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 7/خرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، ظهور وسایل نقلیه هوایی جدید مانند هواپیماهای بدون سرنشین و تاکسیهای پرواز و عملیات هواپیماهای جدید در حال تغییر شیوه پیکربندی و مدیریت آسمان ما است. مدیریت ترافیک بدون سرنشین اکنون یک مولفه مهم برای فعال کردن این وسایل نقلیه هوایی جدید است تا با خیال راحت وارد فضای هوایی ما شوند. فضای هوایی امروز شلوغ تر از همیشه است. بیش از 1.2 میلیون نفر در هر لحظه در سراسر جهان به پرواز در میآیند که این بیشتر از جمعیت سانفرانسیسکو یا استکهلم است! به لطف فناوریهای پیشرفته، اکنون انواع جدیدی از وسایل نقلیه هوایی در حال توسعه هستند و با سرعت وارد آسمان میشوند. این وسایل نقلیه اشکال و قابلیتهای جدیدی دارند و در ارتفاعات بسیار پایینتری کار میکنند که همه فضای هوایی فعلی برای رسیدگی به آن طراحی نشده است. به عنوان مثال، هواپیماهای بدون سرنشین باری در حال حاضر بستهها را سریعتر و کارآمدتر از کشتی به ساحل منتقل میکنند و وسایل نقلیه عمود برخاست برقی نشان از توانایی انتقال افراد از نقطه A تا B در داخل شهرها به جای ساعتها در راه بودن دارند. اما چگونه این وسایل نقلیه هوایی جدید که اکثر آنها بدون سرنشین هستند (یعنی بدون خلبان) میتوانند با خیال راحت وارد فضای هوایی فعلی شوند؟ و چگونه میتوانند با یکدیگر و کاربران فضای هوایی فعلی و همچنین با استفادههای بعدی که هنوز تعریف نشدهاند هماهنگ باشند؟ پاسخ به این سؤالات در حال حاضر مورد بررسی قرار میگیرد که دیجیتالی شدن و استقلال نقش مهمی در نوسازی و مدیریت ایمنی فضای هوایی آینده ما دارند. نوسازی مدیریت ترافیک با مدیریت ترافیک بدون سرنشین امروزه، هواپیماها با کنترل ایمنی حمل و نقل هوایی با خلبانان از طریق رادیو، سیستمی هدایت میشوند که به سیستم مدیریت هوایی معروف است. این ارتباط مستقیم، از نقطه به نقطه، بینایی بین یک اپراتور و هواپیما، روش استاندارد صنعت است. اما برآوردها نشان میدهد که رشد ترافیک هوایی تجاری در نهایت از ظرفیت یک سیستم انسانی محور فراتر خواهد رفت و این فقط برای پروازهایی که توسط انسان هدایت میشوند، انجام میشود. همانطور که عملیات بدون سرنشین و خلبان همچنان به تکثیر خود ادامه میدهد، سیستمهای مدیریت هوایی باید به یک مدل مقیاس پذیرتر تغییر پیدا کنند: یک سیستم دیجیتالی که میتواند بر افزایش فعالیت نظارت و مدیریت کند. به این سیستم مدیریت ترافیک بدون سرنشین یا مجموعه خدمات شبکهای گفته میشود که براساس قوانین مشترک با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند. چارچوبهای مدیریت ترافیک بدون سرنشین به جای تکیه بر کنترل متمرکز در سراسر جهان از اصل اختیارات توزیع شده استفاده میکند، که این سیستم برای ارائه دهندگان، خدمات بیشتری میدهد که می توانند با تحول بازار سازگار شوند و نیاز به تغییر دارند. خدمات مدیریت ترافیک بدون سرنشین واقعی در حال حاضر شروع به اجرا شده است. سیستمی که امروز و طی چند سال آینده راهاندازی میشود، یکی از سیستمهای موجود برای دهههای آینده خواهد بود. این بر نسل بعدی افرادی که از سیستم کنترل ترافیک هوایی استفاده میکنند نیز تأثیر میگذارد. در عمل، مدیریت ترافیک بدون سرنشین به این معنی است که هواپیما دیگر نیازی به صحبت با یک موجود واحد مانند یک کنترل کننده ترافیک هوایی اختصاصی ندارد. درعوض، قادر به برقراری ارتباط آزادانه با چندین تأمین کننده خدمات خواهد بود. این تأمینکنندگان مطابق با استانداردهای ایمنی، امنیتی و عملکردی مربوطه برپا میشوند و قادر خواهند بود با بقیه شبکه هماهنگ شوند تا تصمیمگیریهای کارآمد را بر اساس اهداف خاص پرواز انجام دهند. این انتقال به صورت تدریجی انجام خواهد شد، اما موردی است که برای حیات آتی سیستم جهانی حمل و نقل هوایی مهم است. نسل بعدی مدیریت ترافیک هوایی در سراسر جهان، اصول اساسی و رویکردهای مربوط به چارچوبهای مدیریت هوایی بدون سرنشین در توسعه بسیار مشابه هستند. در اروپا، سیستمی که توسطU-Space (SESAR) تهیه شده است، انتظار میرود در سال 2020 از بین برود و در آمریکا، ناسا در حال توسعه یک مدل خصوصی موسوم به "تهیهکنندگان خدمات سیستمهای هواپیمای بدون سرنشین" است که توسط اداره هواپیمایی فدرال (FAA) تأیید شده است. مدیریت هوایی بدون سرنشین ایرباس، مسئول توسعه این زیرساختهای مدیریت ترافیک دیجیتال، در حال ساخت راه حلهایی برای کمک به چارچوبهای مدیریت هوایی بدون سرنشین است. این ارائه دهنده خدمات، مجوز پرواز در ارتفاع کم و قابلیت پیمایش در هوای ایالات متحده را دارا میباشد، به این معنی که مدیریت هوایی بدون سرنشین ایرباس میتواند مجوزهای FAA را برای پروازهای سیستم هواپیمای بدون سرنشین در نیز ارائه دهد. به گفته جو پولاستر (رئیس مدیریت محصولات هوایی بدون سرنشین ایرباس)، انتقال کامل به یک سیستم مدیریت هوایی بدون سرنشین از طریق مراحل کوچک پیشرفت خواهد کرد. این شامل پیادهسازی برنامههای کاربردی کوچک و گرفتن بازخورد در مورد زنده بودن آنها است که این صنعت را قادر میسازد تا در دراز مدت خدمات را افزایش دهد. در انتها، جو میگوید: "خدمات واقعی مدیریت هوایی بدون سرنشین را از قبل شروع به اجرای آن کردهاند. سیستمی که امروز و در چند سال آینده راهاندازی کردهایم، دستگاهی خواهد بود که برای دهههای بعد در دست است. این بر نسل بعدی افرادی که از سیستم کنترل ترافیک هوایی استفاده میکنند نیز تأثیر میگذارد." منبع : کن نیوز
ایجاد شده: 6/خرداد/1400 آخرین ویرایش: 6/خرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، اگرچه استفاده از پیشرانههای الکتریکی در هواپیماها هنوز در مرحلهی طراحی است اما هواپیمای لوکس آلیس میخواهد بازی را تغییر دهد و پیشرفت سریعی را در این زمینه رقم بزند. «آلیس» (Alice) نخستین هواپیمای لوکس حملونقل کوتاه برقی جهان لقب گرفته است. این نخستین هواپیمای شرکت «ایوییشن» (Eviation) است و عرضهی آن برای سال ۲۰۲۴ تخمین زده شده است. این شرکت امیدوار است که آلیس امسال و پیش از صدور گواهینامهها در سال ۲۰۲۳ نخستین پروازهای آزمایشی خود را انجام دهد. این هواگرد سالهاست که در چند طراحی متفاوت قرار گرفته و یکی از معدود پروژههای این حوزه است که هم بهیادماندنی و هم امیدوارکننده است. آلیس از نظر طراحی یک هواپیمای مسافربری عادی است، بنابراین یک هواگرد عمودپرواز الکتریکی (eVTOL) محسوب نمیشود اما برای مسافتهای کوتاه طراحی شده و در عین حال بسیار زیبا و لوکس است. پروژهی آلیس که نخستین بار در سال ۲۰۱۷ اعلام شد، کمکم برای پرواز در آسمان آماده میشود. نمونهی اولیهی این هواپیما در سال ۲۰۱۹ تولید و رونمایی شد اما در سال ۲۰۲۰ در آتش سوخت. سپس در نمایشگاه هوایی پاریس یک نمونهی ثابت به نمایش درآمد و اگر همهگیری کرونا در سال ۲۰۲۰ نبود، این هواپیما پروازهای آزمایشی خود را آغاز میکرد. در سال گذشته این شرکت برای جذب سرمایهگذاران و مشتریان تلاش میکرد. گرایش به چنین هواپیمایی معقولانه بالاست. تا اکتبر ۲۰۱۹، ایوییشن سفارش بیش از ۱۵۰ فروند را تنها از دو شرکت دریافت کرده است. با توجه به اینکه هر یک حدود ۴ میلیون دلار فروخته میشود، درآمد نقدی بالایی برای شرکت به همراه دارد. این شرکت در ابتدا برای ساخت دو نسخه از آلیس برنامهریزی کرده بود؛ یک نسخهی بدون فشار و طبیعتا ارزانتر برای استفاده بهعنوان تاکسی هوایی و یک مدل تحت فشار که برای پروازهای طولانیمدت درنظر گرفته شده بود. اما اکنون فقط یک مدل تحت فشار در حال توسعه است. این وسیلهی نقلیه میتواند حداکثر ۹ مسافر و ۲ خلبان داشته باشد و نوید پروازی جذاب، بینظر و بدون سروصدا را تا مسافت ۸۱۴ کیلومتری میدهد. بدین ترتیب برد آلیس زیاد نیست و به همین دلیل به عنوان یک هواپیمای جابهجایی کوتاه درنظر گرفته شده است. آلیس توسط سه واحد پیشرانهی الکتریکی Magni250s مگنیکس (Magnix) با ۳۷۵ اسب بخار قدرت حرکت میکند که دو پره را در نوک هر بال و یکی در دم به حرکت درمیآورند. نیروی این موتورها به کمک مجموعهی باتری لیتیوم-یون ۸۲۰ کیلووات ساعت تأمین میشود که با ۳۷۲۰ کیلوگرم، ۶۰ درصد از کل محمولهی هواپیما را تشکیل میدهد. باتریها برای ۱۰۰۰ چرخهی پروازی یا ۳۰۰۰ ساعت پرواز طراحی شدهاند. ایوییشن تخمین میزند که برای هر ساعت پرواز، آلیس باید با استفاده از وسیلهی شارژرهای سیار مانند سوخترسانهای هواپیما، حدود ۳۰ دقیقه شارژ شود. این هواپیما میتواند با سرعت ۴۰۷ کیلومتر بر ساعت پرواز کند و موتورهای الکتریکی به دلیل سروصدای کمتر و نداشتن پسماند گازهای گلخانهای، تجربهی یک سفر هوایی دلپذیر را فراهم میکنند. برای هر چه بیشتر کم کردن وزن، آلیس از مواد کامپوزیتی ساخته شده است. این پرندهی شیک ابتدا در آمریکا و اروپا عرضه خواهد شد و همانطور که بیان شد، تخمین زده میشود که تحویل آن از سال ۲۰۲۴ با قیمت حدود ۴ میلیون دلار آغاز شود. اینطور که ایوییشن میگوید: «آلیس هواپیمای خوبی نیست که آن را الکتریکی کردهایم، بلکه هواپیمای خوبی است چون الکتریکی است.» باید دید با گسترش تولیدات در زمینهی هواگردهای شهری، یک هواپیمای لوکس کوچک چقدر میتواند مشتریان را برای سفرهای کوتاه جذب کند.
ایجاد شده: 27/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 27/اردیبهشت/1400 اخبار خارجیواکسیناسیون همگانی، کلید باز شدن قفل درهای کشورها به روی گردشگران است و بهنظر میرسد گامهای ابتدایی آن در برخی کشورهای جهان نیز برداشته شده است، نمونه آن در انگلیس که نزدیک به ۶۰ درصد واکسن کرونا را دریافت کرده و سفر به ۱۰ کشور برایشان مجاز شده است. به گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد؛ اما آیا گردشگری در دوران پساکرونا دارای همان مولفههای گردشگری پیش از شروع پاندمی است یا توریستها سلایقشان تفاوت پیدا کرده است؟ به عنوان مثال اگر پیشتر سفر به فرانسه با بازدید از برج ایفل، سفر به آمریکا با دیدن مجسمه آزادی یا سفر به ایران با قدم زدن در میدان نقش جهان پرجاذبه بود، همچنان گردشگران براساس همین جاذبهها دست به انتخاب مقصد میزنند یا سلیقه سفر آنها تغییر پیدا کرده است؟ به گفته کارشناسان تجربه پاندمی و قرنطینه، تغییراتی در سبک سفر گردشگران به همراه داشته و از این روست که سیاستگذاران این صنعت ضمن بررسی علایق گردشگران بهدنبال راههای جدید جذب گردشگر هستند. در همین راستا برندسازی دوباره در این صنعت درحال شکل گرفتن است و هر کدام از کشورها میکوشند در کنار جاذبههای گذشته، مقاصد جدیدی را معرفی کنند تا سهم بیشتری از بازار گردشگری که درحال بلند شدن از زیر بار کرونا است داشته باشند. ایجاد و ساخت برند تجاری برای هر مقصد گردشگری یکی از مهمترین اقدامات برای پساکرونا است و درحالحاضر نجات گردشگری در گرو پذیرش تغییر است و «برتری در گردشگری» بهترین دستورالعمل اقتصادی برای پساکرونا است.عملکردها برای دستیابی به اصول برتری در گردشگری یک امر ضروری و مسلم است. در واقع برتری در گردشگری بهترین رویکرد پساکرونا جهت ایجاد امید اقتصادی برای بسیاری از مقاصد در سراسر جهان و یک قطعیت برای حفظ بهبودی اقتصاد پایدار است.شورای جهانی سفر و گردشگری در تحقیقات خود درباره آسیبهای پاندمی کرونا بر گردشگری نشان داد که بازار گردشگری جهان خسارت حدود ۵/ ۴ تریلیون دلاری متحمل شده است تا در سال ۲۰۲۰ سهم آن در اقتصاد جهانی به ۷/ ۴ درصد برسد. در واقع سهم گردشگری در تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۲۰ در مقایسه با مدت مشابه آن در سال ۲۰۱۹ تقریبا نصف شده و این درحالی است که اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۰ تنها کاهش ۷/ ۳ درصدی را تجربه کرده بود. همهگیری کرونا درسهای بسیاری را به مقاصد گردشگری و مشاغل آموخته است که مهمترین آن نیاز به بازآفرینی مجدد این بخش است که برای توجه مجدد بازار جهانی به این بازار نیازمند ارائه و انجام اقداماتی لازم و ضروری است. شیوع کرونا، بسیاری از افراد را مجبور به نوآوری و تکمیل آخرین فناوریها با استفاده از پیشرفتهترین سیستمهای عامل دیجیتالی کرده است. با توجه به تحولات عمده جدید انتظار میرود که شرایط سخت اقتصادی تا حدودی مهار شود؛ زیرا برخی از کشورهای کوچک و وابسته به بازار گردشگری در دریای کارائیب و آمریکای مرکزی با بیشترین تاثیر از رکود اقتصادی مواجه شدند. کاستاریکا در سال ۲۰۲۰ با کاهش ۴۸ درصدی درآمد گردشگری روبهرو شد که نشاندهنده کاهش ۱/ ۲ درصدی تولید ناخالص داخلی این کشور است. رکود اقتصادی ناشی از کووید-۱۹ واقعیت تلخی است که هر مقصد گردشگری در سراسر جهان با آن مواجه است. پیش از همهگیری، بازار گردشگری جهانی به طرز باورنکردنی رقابتی بود و این خود چالشی دیگر برای بهکارگیری استراتژیهای تازه، محکم و اساسی است که تنها میتواند با ایجاد تغییر ذهنیت قدیمی، تغییر پارادایم و تمایل به انجام کارهای متفاوت تحقق یابد. مهمترین و بهترین اقدام در جهت بازآفرینی مجدد گردشگری ایجاد برندسازی مقصد است تا تجارت گردشگری به برتری جدیدی در جهان دست یابد. با توجه به گفته ارسطو که «برتری هرگز تصادفی نیست بلکه نتیجه هدف والا، تلاش صادقانه و اجرای هوشمندانه است و انتخاب، نه شانس، سرنوشت شما را تعیین میکند» برتری در گردشگری دستورالعمل ضروری برای پساکرونا است که هر مقصد گردشگری باید آن را تایید کند. رسیدن به برتری در گردشگری فراتر از یک انتظار باید بهعنوان یک ذهنیت و هدف اصلی ساخته شود که این امر یک اصل تغییرناپذیر مبتنی بر استانداردهای اخلاقی است که باعث جدا شدن مقصد گردشگری از رقابت میشود. در واقع این امر تنها با اتحاد بین تمامی فعالان این بخش با توجه به ارزشهای هر جامعه تحقق مییابد. بنابراین تمامی مقاصد گردشگری جهان باید اقدام به ایجاد برندسازی مقصد کرده و خود را برای چالشهای پساکرونا آماده کنند. برندسازی مقصد ابزار قدرتمندی برای هدفمند کردن و بازآفرینی است که با آموزش و تمرین ایجاد میشود؛ زیرا بدون ساختن یک برند تجاری برای مقصد توریستی هیچگونه «برتری در جهانگردی» ایجاد نمیشود. ساخت برند تجاری پس از کرونا، نیازمند آمادگی جامعه هدف برای تحقق این مقصود است. این امر مستلزم تمرکز بر آمادهسازی و آموزش همه افراد محلی، ساکنان و کارمندان در یک جامعه است که نهتنها بازیابی مجدد گردشگری را تجربه میکنند بلکه به برتری این بخش دست مییابند. بنابراین رفتارها و عملکردهای مردم محلی بخش جزئی از ایجاد برند تجاری مقصد است. از این رو، جوامع نیاز فوری به آموزش و تجهیز جامعه در همه سطوح دارند که این امر با ارزیابی خود و تغییر شکل ارزشهای شخصی و اجتماعی آغاز میشود. این موارد، فضا و زمان را برای هر مقصد گردشگری در سراسر جهان فراهم میکند تا با نام تجاری کشور همسو باشد. همچنین این فرصت را برای هر مقصد گردشگری فراهم میکند تا به معرفی خود و پتانسیلهای مقصد بپردازد. به عبارت دیگر، شرایط را برای فعالان گردشگری تسهیل میکند تا هویتی برای مقصد خود بسازند که از این طریق بازار جهانی آنها را متمایز کند. در واقع برندسازی مقصد با توجه به شرایط موجود، شرط لازم برای مقاصد گردشگری برای بازگشت است و این شروعی برای بهبودی و حفظ رقابت است. قدرت برند تجاری در یک مقصد، مردم آن است؛ زیرا گردشگران بدون ارائهدهندگان خدمات نمیتوانند تجربه خوبی از سفر به آن مقصد داشته باشند. با این حال برند مقصد گردشگری است که جذابیت را برای توریست و ارتباط او با مقصد ایجاد میکند. هیچ دستور خاصی برای ساختن یک برند تجاری مقصد در جهان وجود ندارد و این زمانبر است و نیاز به فعالیت تمامی جامعه دارد که یک روند پیچیده و پرزحمتی را طی میکند. تعهدپذیری مستمر افراد با انگیزه بالا ضروری است که ساکنان محلی در یک جامعه باید در آن درگیر شوند. در راستای رسیدن به این هدف، باید به تمامی فعالان گردشگری و ساکنان محلی فرصت داده شود تا با آموزش و دانشپذیری به شناخت و درکی از مهارتهای منحصربهفرد خود دست یابند اما پیش از آن دولتها باید چشمانداز و هدف را برای مقصد ترسیم کرده و آن را برای فعالان مشخص کنند. اطلاعات مربوط به توسعه برند تجاری مقصد، از جمله اهمیت نقش شهروندان و تشویق آنها در رسیدن به اصول برتری گردشگری باید به فعالان ارائه شود.
ایجاد شده: 26/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 26/اردیبهشت/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از ایسنا، " ابراهیم پورفرج " رییس جامعه تورگردانان ایران در گفتوگویی که در کلابهاوس با موضوع «کوچ شغلی متخصصان گردشگری» برگزار شد، با امیدواری نسبت به آینده گردشگری ایران و ازسرگیری ورود گردشگران خارجی به ایران پس از یک دوره توقف بلندمدت، اظهار کرد: آموزش هر نیروی متخصص در گردشگری دستکم سه سال زمان میبرد، خروج این نیروها به گردشگری خسارت جبراننشدنی تحمیل میکند. با این وجود، دولت نه تنها به پیشنهادهای ما برای حفظ نیروی شاغل گوش نمیکند، که طولانی شدن این وضعیت را هم پیشبینی نکرده و برنامهای برای مدیریت بحران ندارد، که این بیتدبیری به خروج حجم زیادی از نیروی شاغل در گردشگری منجر شده است. او بیشترین خروج نیروهای متخصص گردشگری را مربوط به راهنمایان و رانندههای وسایل نقلیه گردشگری دانست و افزود: شاید وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هنوز متوجه نشده موفقیت صنعت گردشگری به خاطر وجود راهنمایان وفادار، باسواد و توانمند است. البته مخاطب نقد ما فقط این وزارتخانه نیست، چون توان آن برای کمک حدی دارد، هرچند هنوز کمک قابل ذکری هم نکرده است. به هر حال، بیانصافی است نیروی متخصص را رها کنیم و بگوییم هر کجا میخواهید بروید. به این فکر کردهایم وقتی شرایط عادی شد، این نیروها را چگونه و از کجا میخواهیم برگردانیم!؟ پورفرج با اشاره به بیتوجهی دولت به پیشنهادهای بخش خصوصی برای زنده کردن گردشگری، اظهار کرد: از همان اوایل شیوع ویروس کرونا با ارائه طرحی به دولت درخواست کردیم ویزای توریستی را صادر کند تا ما با رعایت تمام پروتکلهای بهداشتی، گردشگر خارجی وارد کنیم، با این کار هم افسردگی جامعه کم میشد، هم بخشی از نیروی شاغل، حفظ و امید تزریق میشد. اما اصلا به این طرح گوش نکردند. از وزیر میراث فرهنگی و گردشگری خواهش کردیم از ستاد ملی کرونا وقت بگیرد تا ما با آنها حرف بزنیم، شاید دولت با دولت نتواند بدون تعارف حرف بزند. من خیلی اصرار کردم و پیگیر شدم، اما آقای وزیر این وقت را نگرفت. او در واکنش به اظهارنظر برخی حاضران در این گفتوگو درباره مسؤولیت نداشتن وزارت بهداشت برای توجه به حفظ نیروی شاغل در گردشگری، اظهار کرد: درست است که هر وزارتخانهای وظیفه دفاع از بخش خود را دارد، ولی فراموش نکنیم وظیفه آسیب رساندن به بخش دیگر را هم ندارد. ما فقط میخواهیم این ستاد حرفهای ما را بشنوند، اگر اشتباه بود حذف کنند. او اضافه کرد: درست است که همه دنیا گرفتار کرونا شده است، ولی هیچ کجا و هیچ بخشی به اندازه گردشگری ایران گرفتار نیست. گردشگری ما از آبان ۹۸ تعطیل شده است. حق آن بود که دولت کمک کند. یک بار در طول تاریخ بخش خصوصی به دولت نیاز پیدا کرد، اما چه کمکی شده است؟ به هر نفر نیروی متخصص ۱۶ میلیون تومان وام با سود ۱۲ درصد دادهاند، که حالا دوره تنفس این وام تمام شده است. قرار بود اقساط آن امهال شود، ولی دارند اقساطش را میگیرند. یک سال پیش وضعیت شاغلان گردشگری خیلی هم بد نبود و میتوانستند اقساط وام را بپردازند، اما الان که وضع بدتر شده بانکها فشار بیشتری میآوردند. متوجهیم بانکها تاجر هستند و به این پول بیشتر از ما نیاز دارند، ولی کمی هم انصاف داشته باشید، یک شش ماه دیگر مهلت بدهید. پورفرج بیان کرد: ما از دولت انتظار و توقع داریم. دولت انگار گردشگری را نمیشناسد، ۱۶ میلیون تومان وام داده، فکر میکند حقوق یک سالشان را پرداخت کرده است، درحالی که حقوق یک نیروی متخصص و حرفهای در گردشگری در یک ماه کمتر از ۲۰ میلیون تومان نیست. رییس هیات مدیره جامعه تورگردانان ایران با اشاره به اقداماتی که بخش خصوصی برای زنده کردن گردشگری انجام داده است، گفت: تا کنون دو جلسه با وزارت امور خارجه داشتهایم، طرح و پیشنهاد هم دادهایم. درخواست کردیم دستکم به تورهای طبیعتگردی ویزا بدهند، چون این گروهها اصلا وارد شهر نمیشوند که جای نگرانی باشد، اما هنوز قبول نکردهاند. او اضافه کرد: ستاد ملی کرونا از گردشگری اطلاعات دقیق ندارد، متوجه نیست گردشگری یعنی چه. یک بار به حرفهای ما گوش دهد اگر اشتباه بود آن را نادیده بگیرد. توریست اعلام میکند واکسن زده و میخواهد از جاده ابریشم بگذرد، سوال میکند، همه کشورها ویزا میدهند جز ایران. چرا ویزا به روی این گردشگران بسته است؟ تصور ما این است چنین تصمیمی به عمد گرفته نشده؛ بلکه از روی ناآگاهی نسبت به گردشگری است. این ناآگاهی باعث میشود خسارت سنگین به کشور وارد شود. او با این هشدار که اگر تکلیف صدور ویزا مشخص نشود، گردشگرانِ متقاضی سفر به ایران، سراغ کشورهای دیگر در همین منطقه میروند، گفت: دستکم یک برنامه زمانی مشخص به ما بدهند، تا حدقل ما به گردشگران و آژانسهای خارجی جواب درست و قانعکنندهای بدهیم. آنها میپرسند ایران کی ویزا میدهد و ما نمیدانیم بگوییم شش ماه، یک سال یا یک قرن دیگر!؟ پورفرج گفت: مطمئنم وقتی مرزها به روی گردشگران باز شود، ورود تورها دوباره رونق میگیرد، چون ایران کشوری است که خیلی کم دیده شده و علاقهمند زیاد دارد. از طرف دیگر، ایران کشور ارزانی است و اقتصاد مردم جهان هم در یک سال گذشته افت کرده، پس میتوان تعداد زیادی گردشگر جذب کرد. خیلیها ترکیه را برای ما مثال میزنند، اما نباید فراموش کرد توریست به ترکیه میرود، اما این آژانسهای ایرانی هستند که توریست را وارد کشور میکنند، آژانسهای ایرانی بسیار قدرتمند عمل میکنند. او همچنین این پیشنهاد را مطرح کرد که اختیارات ویزای گردشگری به بخش خصوصی واگذار شود، که البته با هماهنگی وزارت خارجه صادر شود و اگر خطایی سر زد، با آن برخورد کنند. پورفرج همچنین از دولت درخواست کرد مشاغل گردشگری را مانند سایر گروههای شغلی در اولویت واکسن کووید قرار دهند.
ایجاد شده: 24/اردیبهشت/1400 آخرین ویرایش: 24/اردیبهشت/1400 اخبار داخلی