نتایج جستجو...
درآمد صنعت گردشگری از تعداد مسافران پیشی گرفت

درآمد صنعت گردشگری از تعداد مسافران پیشی گرفت

به گزارش سرویس خارجی ایتنا ؛ طبق آخرین گزارش‌های سازمان جهانی گردشگری، درآمدهای حاصل از گردشگری جهانی در سال ۲۰۲۳ به سطحی نزدیک به دوران پیش از همه‌گیری رسید و به ۹۸ درصد درآمدهای قبل از کووید-۱۹ دست یافت. این رقم در حالی اعلام شده که تعداد گردشگران بین‌المللی تنها به ۸۹ درصد از سطح پیش از همه‌گیری رسیده است. رشد درآمدها در صنعت گردشگری به دلیل افزایش تمایل مسافران به هزینه بیشتر در سفرهای خود است که به عنوان یک محرک اصلی برای احیای سریع‌تر این صنعت عمل می‌کند. بازگشت گردشگران به سفرهای بین‌المللی با افزایش چشمگیر هزینه‌ها، امید تازه‌ای به رشد و شکوفایی دوباره این صنعت بخشیده است. تحلیلگران معتقدند که این روند می‌تواند نقطه عطفی برای آینده گردشگری جهانی باشد؛ بازگشت به سفر و هزینه‌های بالاتر گردشگران، سیگنال مثبتی برای سرمایه‌گذاران و سیاست‌گذاران حوزه گردشگری است.  دولت‌ها و بخش خصوصی نیز با توجه به این تحولات در حال تقویت زیرساخت‌ها و ارائه تسهیلات بیشتر برای جذب مسافران بین‌المللی هستند.

ایجاد شده: 5/آبان/1403       آخرین ویرایش: 5/آبان/1403     اخبار خارجی
توسعه گردشگری انسجام ذی نفعان در چهارراه منافع

توسعه گردشگری انسجام ذی نفعان در چهارراه منافع

تحقق توسعه صنعت گردشگری نیازمند نقش آفرینی و بازیگری فعالانه و مسئولانه ذینفانی است که هر یک به فراخور و بنا به رسالت و جایگاه و نقش خود با اهداف مختلف در کشور در یک مسیر در حرکت هستند. این ذینفان به طور کلی در چهار گروه دسته بندی میشوند قوه مجریه به دلیل ماهیت دولتی تمرکزگرا و تصمیم گیر و تصمیم ساز در ساختار اجرایی کشور رسالت بسترسازی برای ایجاد شغل فراهم نمودن زمینه فعالیتهای اقتصادی مدیریت مسائل فرهنگی و ارتقاء سلامت اجتماعی و امنیت کشور را بر عهده دارد. یکی از مهمترین نقشهای دولت تحقق پذیری این اهداف کلان از گذر توسعه صنعت گردشگری است قوه مقننه که نقش تدوین و تنظیم کنندگی قوانین و نظارت بر عملکرد صحیح وظایف قوه مجریه برای تحقق اهداف مذکور را بر عهده دارد. در این صورت گردشگری به دلیل ماهیت چند وجهی و اثرگذاری همزمان بر ابعاد اقتصادی اجتماعی سیاسی و فرهنگی از یک سو و جایگاه حکمرانی و نحوه مدیریت آن که بخش زیادی از وظایف در حیطه مسئولیت دستگاههای اجرایی و حاکمیتی پیش بینی شده است جایگاه مهمی برای تنظیم روابط و اولویت قرار دادن این بخش برای عملکرد بهتر دولت می تواند ایفا کند. بخش خصوصی که شامل فعالان سرمایه گذاران و بهره برداران صنعت گردشگری است ضمن نگاه اقتصادی و تمرکز بر عملکرد مناسب بازار باید نقش مهمی در تولید اشتغال حمایت از شاغلان سرمایه گذاری مناسب و پایدار و ارائه خدمات بهینه و با کیفیت مناسب و همراهی با دولت و مجلس در کنار محدوديتها و الزامات حاکم بر فضای حکمرانی ایفا نماید جامعه محلی که نقش بسیار مهم و اساسی در اجرایی شدن پروژه ها و برنامه های گردشگری دارند این حوزه از این نظر مهم است که اگر اقدامات و رویکردها و سیاستهای کلان با ملاحظات این قشر همراستا و در چارچوب منافع محلی و ملی آنها باشد شانس توفیق پروژه و همچنین پایداری آن چندین برابر میشود و اگر هم برعکس آن باشد، احتمال موفقیت هر پروژه بسیار پایین خواهد آمد. این چهار ضلع به مثابه سیستمی می ماند که توفیق آن بستگی به عملکرد درست و منظم هر چهار بخش در کنار یکدیگر و به عنوان پشتیبان و مکمل هم باشند نگاه بخشی هر یک از این اضلاع و عدم رویکرد یکپارچه و سیستمی موجب آسیب به این صنعت شده و قطعاً توفیقات لازم حاصل نخواهد شد چه آنکه به نظر میرسد برخی از مسائل و مشکلات و چالشهای امروز این صنعت جزیره ای عمل کردن هر یک از این اضلاع و عدم همکاری مناسب سیستماتیک این چرخه بر می گردد. گردشگری امروز بیش از هر زمانی دیگری به اتحاد و انسجام بین بخشهای مختلف نیاز دارد. اتحاد و هماهنگی بین همه ذینعفان با نگاه جامع به هدف کلانی که توسعه آن می تواند منافع همگان را در یک سبد جامع تأمین کند. بنابراین توسعه این صنعت در گام اول نیازمند پذیرش جایگاه منعطفانه هر یک و تعریف درست نقش هر یک در جایگاه خود است. هر یک از ذینفعان باید وظایف خود را بر اساس رسالت تعیین شده دنبال نمایند و در کم و کاستی ها کمک یکدیگر باشند و دست یکدیگر را بگیرند تحیمل بار و مسئولیت هر یک بر دوش دیگری اولین قدم تخریب این مسیر هدفمند است. دوم شکل گیری گفتمان حل مسئله و ارائه راهکارهای عملیاتی بدون بخشی نگری و با اقتضائات کلان کشور باید باشد نگاه غیر واقعی و بدون داشتن ملاحظات و فضای حکمرانی کشور خطای استراتژیک دیگری خواهد بود و در بخش سوم تمرکز صرف بر توسعه گردشگری به نحوی که هدفگذاری یک نقطه باشد و آن توسعه همه جانبه صنعت گردشگری و در نظر گرفتن منافع همگانی است هر بخش برای رسیدن به آن از ابزارهای مختلف و ظرفیتهای موجود در مسیرهای مختلف را مد نظر قرار دهند. ✍ ابوطالب قاسمی؛ مدیرکل دفتر مطالعات، آموزش و برنامه‌ریزی گردشگری

ایجاد شده: 3/آبان/1403       آخرین ویرایش: 6/آبان/1403     مقالات و یادداشت ها
غیرمستعمره‌سازی سفر راهی به سوی حمایت و توانمندسازی جوامع محلی

غیرمستعمره‌سازی سفر راهی به سوی حمایت و توانمندسازی جوامع محلی

به عنوان فردی که در زمینه گردشگری و آموزش گردشگری فعالیت دارم، همیشه به دنبال راه‌هایی بوده‌ام که بتوانم تأثیر مثبت بر جوامع محلی بگذارم. از نخستین تجربه‌های سفرم در غنا، زمانی که به همراه خانواده به دیدار اقوام و شرکت در مراسم‌های خانوادگی می‌رفتیم، تا امروز که به‌عنوان دانشجوی دکترای دانشگاه واترلو مشغول مطالعه‌ام، متوجه شدم که سفر می‌تواند چیزی فراتر از جابه‌جایی فیزیکی باشد. سفر می‌تواند ابزاری باشد برای ایجاد عدالت اجتماعی و احیای هویت‌های فرهنگی که در طول تاریخ توسط استعمار و امپریالیسم سرکوب شده‌اند. غیرمستعمره‌سازی سفر، به معنای شکستن زنجیره‌های تاریخی استعمار و امپریالیسم است که همچنان در صنعت گردشگری و بسیاری از دیگر بخش‌ها وجود دارد. این مفهوم، با نگاه انتقادی به رابطه قدرتی که بین کشورها و جوامع مستعمره و استعمارگر وجود داشته است، به دنبال بازگرداندن کنترل به جوامع بومی و محلی است. غیرمستعمره‌سازی به بررسی ساختارهای ناعادلانه‌ای می‌پردازد که در نظام‌های آموزشی، فرهنگی و حتی اقتصادی وجود دارند و همچنان از اندیشه‌های استعمارگری تغذیه می‌کنند. این رویکرد به دنبال ایجاد تغییر در چگونگی تجربه سفر، تعامل با جوامع و توزیع منابع و فرصت‌ها است. برای فهم بهتر اهمیت غیرمستعمره‌سازی در گردشگری، باید ابتدا تأثیرات استعمار بر این صنعت را بررسی کنیم. استعمارگران نه تنها منابع طبیعی و اقتصادی جوامع محلی را به‌نفع خود بهره‌برداری می‌کردند، بلکه با اعمال قدرت فرهنگی و اجتماعی، روایت‌های تاریخی و فرهنگی جوامع بومی را دستکاری کردند. در بسیاری از مقاصد گردشگری امروز، همچنان شاهد بقایای این نوع سلطه‌گری هستیم؛ از نمایش‌های کلیشه‌ای و تحریف‌شده از فرهنگ‌های محلی گرفته تا بهره‌برداری از نیروی کار محلی بدون مشارکت عادلانه آن‌ها در سودآوری صنعت گردشگری. تحقیقات من نشان داده‌اند که حتی در کشورهایی مانند غنا، که زمانی مستعمره بوده‌اند، آثار استعمار همچنان در سیستم‌های آموزشی و مدیریتی گردشگری دیده می‌شود. از دانشگاه‌ها تا سیستم‌های گردشگری، بسیاری از این ساختارها همچنان تحت تأثیر تفکرات و ارزش‌های استعمارگران قرار دارند. برای مثال، در بسیاری از کتابخانه‌های دانشگاه‌های گردشگری، مانند دانشگاه کیپ‌کاست، درصد بالایی از کتاب‌ها توسط نویسندگانی غیربومی و غیرافریقایی نوشته شده است. این وضعیت باعث می‌شود که روایات و تجربیات محلی در حاشیه قرار گیرند و روایت‌های جهانی غالب همچنان بر جوامع بومی تأثیرگذار باشند. یکی از راه‌های غیرمستعمره‌سازی سفر، تغییر رویکرد و نگرش ما به مقصدها و جوامع محلی است.اولین گام این است که پیش از سفر، درباره تاریخ، فرهنگ و مسائل اجتماعی مقصد مطالعه کنیم. این آگاهی به ما کمک می‌کند تا به جای بهره‌برداری از فرهنگ‌های محلی، با احترام و همدلی به آن‌ها نزدیک شویم. اقامت در اقامتگاه‌های بومی، خرید از بازارهای محلی و شرکت در فعالیت‌های فرهنگی محلی می‌تواند به تقویت اقتصاد جوامع بومی و حفظ هویت فرهنگی آن‌ها کمک کند. غیرمستعمره‌سازی سفر همچنین به معنای پایدارسازی سفر است. سفر پایدار تنها به محیط زیست محدود نمی‌شود؛ بلکه شامل عدالت اجتماعی و اقتصادی نیز هست. در این رویکرد، سفر باید به‌گونه‌ای باشد که نه تنها به نفع محیط زیست باشد، بلکه به جوامع محلی نیز کمک کند تا از مزایای اقتصادی و اجتماعی گردشگری بهره‌مند شوند. این موضوع می‌تواند شامل مشارکت فعال جوامع محلی در تصمیم‌گیری‌ها و مدیریت گردشگری، ایجاد زیرساخت‌های بهداشتی و آموزشی و همچنین تضمین توزیع عادلانه سود اقتصادی از صنعت گردشگری باشد. یکی از ابزارهای کلیدی در غیرمستعمره‌سازی سفر، توانمندسازی افراد محلی و بومی برای مدیریت و هدایت کسب‌وکارهای گردشگری است. این مسئله باعث می‌شود که تصمیم‌گیری‌های کلیدی در دست افرادی باشد که به‌طور مستقیم با فرهنگ و منابع محلی در ارتباط هستند و به نفع جامعه خود تصمیم‌گیری می‌کنند. نمونه‌هایی از این رویکرد در برنامه‌های گردشگری مبتنی بر جامعه در کشورهای مختلف مشاهده می‌شود، جایی که افراد محلی در مدیریت اقامتگاه‌ها، رستوران‌ها و جاذبه‌های گردشگری نقشی فعال دارند. میراثی که می‌خواهم از خود به جا بگذارم، میراثی از عدالت، توانمندسازی و پایداری است. این چیزی است که همه ما باید در صنعت گردشگری به دنبال آن باشیم تا سفری عادلانه‌تر و معنادارتر برای همگان ایجاد کنیم. ✍️ مائوتور آگبو؛ دانشجوی دکترای دانشکده گردشگری دانشگاه واترلو

ایجاد شده: 21/مهر/1403       آخرین ویرایش: 21/مهر/1403     مقالات و یادداشت ها
چابهار بهشت سرمایه‌گذاری و گردشگری

چابهار بهشت سرمایه‌گذاری و گردشگری

به گزارش ایتنا ؛ رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل منطقه آزاد چابهار، با تأکید بر لزوم توسعه زیرساخت‌های هوایی، جاده‌ای و ریلی در چابهار، این منطقه را بهشت سرمایه‌گذاری و گردشگری توصیف کرد. وی اظهار داشت توسعه این زیرساخت‌ها برای ایفای نقش قطب ترانزیتی منطقه ضروری است و این خواسته مهم ما از مسئولان ملی می‌باشد. مدیرعامل منطقه آزاد چابهار با اشاره به اینکه توسعه هر بخشی نیازمند فراهم کردن زیرساخت‌های مربوطه است، افزود که یکی از زیرساخت‌های مهم برای منطقه آزاد چابهار، فرودگاه است و در کنار آن، توسعه زیرساخت‌های ریلی و جاده‌ای نیز اهمیت زیادی دارد. وی ادامه داد بیان کرد که تلاش داریم فرودگاه چابهار که در حال حاضر به عنوان یک فرودگاه نظامی استفاده می‌شود و دو نقش همزمان ایفا می‌کند، توسعه یابد و به فرودگاه مسافری تبدیل شود.

ایجاد شده: 21/مهر/1403       آخرین ویرایش: 21/مهر/1403     اخبار داخلی
ایران هراسی فقط مشکل وزیر گردشگری نیست و حاکمیتی است

ایران هراسی فقط مشکل وزیر گردشگری نیست و حاکمیتی است

به گزارش ایتنا ؛ " محسن حاجی سعید " رئیس جامعه انجمن های راهنمایان گردشگری ایران در مراسم رونمایی از الواح هخامنشی گفت : ایران هراسی فقط مشکل آقای صالحی امیری و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیست و حاکمیتی است. وی افزود : اگر می‌خواهید اقتصاد شکوفا شود و سرمایه‌گذاری اتفاق افتد و از خروج نخبگان جلوگیری شود، ساختاری تشکیل و بودجه‌گذاری شود. اگر جدی نگیرید قدرت نرم در دنیا آن را زیر سوال می‌برد. او گفت : ۲۰۰ هزار یورو بودجه تبلیغات گردشگری ایران است اما آیا با این مبلغ می‌توان ایران را به دنیا شناساند؟ این رقم نیاز به افزایش دارد. رئیس جامعه انجمن های راهنمایان گردشگری ایران تاکید کرد : سفرای خارجی معتقدند گردشگران گاهی با برخوردهای سختگیرانه مواجه می‌شوند. ما امیدواریم با رهبری و هدایت شما از شورای عالی امنیت ملی خواسته شود درباره موضوع امنیت گردشگران جلسه‌ای بگذارد.

ایجاد شده: 20/مهر/1403       آخرین ویرایش: 20/مهر/1403     اخبار داخلی
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...