تاسیس بزرگترین سازمان گردشگری حلال دنیا

جهان از باد نوروزی جوان شد ‎

نوروز، جشن تاریخی ایرانیان دیگر مربوط به یک کشور نیست. متعلق به همه جهانیان است. اگر چه خاستگاه آن از ایران است اما اکنون بیش از 300 میلیون نفر در جهان این جشن را گرامی می‌دارند. در بسیاری از متن‌های کهن ایران از جمله شاهنامه فردوسی و تاریخ طبری، جمشید و در برخی دیگر از متن‌ها، کیومرث به عنوان پایه‌گذار نوروز معرفی شده‌ است. برخی از روایت‌های تاریخی، آغاز نوروز را به بابلیان نسبت می‌دهد. این روایت‌ها بیانگر آن است که رواج نوروز در ایران به سال ۵۳۸ ( قبل از میلاد ) یعنی زمان حمله کوروش بزرگ به بابل باز می‌گردد. همچنین در برخی از روایت‌ها از زرتشت به‌ عنوان بنیان‌گذار نوروز نام برده شده‌ است. منطقه‌ای که در آن جشن نوروز برگزار می‌‌گردید، امروزه شامل چند کشور می‌شود که همچنان در این کشورها جشن گرفته می‌شود. برخی از آئین‌های نوروز در این کشورها با هم متفاوتند. برای نمونه در افغانستان سفره هفت‌میوه می‌چینند اما در ایران سفره هفت‌سین می‌اندازند. شباهت و نزدیکی آئین‌های نوروزی در جمهوری آذربایجان به آئین‌های نوروز ایران بیش از دیگر کشورهاست.  جغرافیای نوروز با نام نوروز یا مشابه آن، سراسر خاورمیانه، بالکان، قزاقستان، تاتارستان، در آسیای میانه چین غربی ( ترکستان چین )، سودان، زنگبار، در آسیای کوچک سراسر قفقاز تا آستراخان و نیز آمریکای شمالی، هندوستان، پاکستان، بنگلادش، بوتان، نپال و تبت را شامل می‌شود. اما امروز با ثبت جهانی نوروز در آثار ناملموس یونسکو، گستره گرامیداشت این جشن، جهانی است و به نوعی تمام مردم جهان در این جشن سه هزار ساله سهیم هستند.  نوروز یکبار در سال 88 با حضور هفت کشور و پس از آن در سال 95 با افزایش اعضا و رسیدن به 12 کشور در یونسکو به ثبت جهانی رسید و پس از آن همه ساله در مقر سازمان ملل، نوروز جشن گرفته می‌شود. درست است که دیگر نوروز به یک ملت و یک کشور متعلق نیست اما نباید فراموش کرد که محوریت ثبت پرونده جهانی نوروز با ایران است. اما ایران از نوروز چگونه بهره‌برداری فرهنگی و اقتصادی کرده است؟ به زعم بسیاری از فعالان گردشگری در کشور از زمانی که نوروز به ثبت جهانی رسیده است بسیاری از علاقه‌مندان به فرهنگ و تاریخ ایران متمایل به دیدار از آئین‌های نوروزی، خواستار حضور در این ایام در ایران هستند اما به دلیل افزایش سفرهای داخلی و آماده نبودن بسیاری از زیرساخت‌های گردشگری، نمی‌توان از آنها به خوبی میزبانی کرد. اما آنچه که مهم‌تر از آماده نبودن زیرساخت‌های گردشگری به چشم می‌آید این است که نوروز، جشنی خانوادگی است و کمتر به صورت جشن‌های عمومی و کارناوال‌های شادی و هنری در معابر به صورت برنامه‌ریزی شده و هدفمندبرای جذب گردشگران خارجی برگزار می‌شود. هر چند مدتی است که برخی ازشهرداری‌ها و سازمان گردشگری استان‌ها برای ایجاد نشاط و طراوات در سطح جامعه در صدد برگزاری نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های فرهنگی و هنری بوده و یا با ایجاد نوروزگاه‌ها در مبادی ورودی و خروجی شهرها تلاش می‌نمایند تا اوقات فراغت، شادی و نشاط در جامعه را برای هموطنان به ارمغان آورند و برای مخاطبان خارجی خود نیز برگزاری این جشن جهانی را به رخ بکشند که درجای خود ستودنی است ولیکن قابل پیش‌بینی و برنامه‌ریزی بلند مدت برای معرفی و اطلاع‌رسانی نیست. به طور معمول، برنامه‌های این نوروزگاه‌ها که عمدتا رایگان است از قصه‌گویی و بازگویی ریشه تاریخی نوروز گرفته تا برگزاری جنگ‌های شادی، موسیقی، مسابقه، پهن کردن سفره‌های هفت سین در مراکز عمومی به ویژه هتل‌ها و مراکز تفریحی همزمان با نوروز، آغازگر رستاخیز طبیعت، رویش و زایش باغ و بوستان در سراسر کشورمان ایران می‌باشد ولی نباید فراموش کرد که این رویداد تاریخی و جهانی ظرفیتی کم‌نظیر برای گردشگری در کلیه شهرهای میهن عزیزمان محسوب می‌گردد که نیازمند برنامه‌های موثر و بلندمدت است. دکتر حسن تقی‌زاده انصاری - مدیرعامل شرکت هلدینگ گردشگری مارکوپولو

آموزش خلاق و اثربخش؛ زیرساخت توسعه پایدار گردشگری

نیروی انسانی شاغل در گردشگری از مهم‌ترین منابع این عرصه به شمار می‌آید و همچنین در زمره سرمایه‌های اصلی و زیربنایی برای موفقیت کسب و کار در بخش‌های مختلف عرضه ( در صنعت گردشگری ) می‌گنجد. در حقیقت می‌توان ادعا کرد، موفقیت یا شکست هر سازمان گردشگری، وابسته و متاثر از کارکرد و عملکرد صحیح کارمندان شاغل در آن است.  سازمان‌های گردشگری متشکل از منابع انسانی و متخصصانی هستند که وظایف و کارکردهای مشترکی برای هر کدام از آنها وجود دارد. روش‌ها و راهکارهای جذب متقاضیان کار و گزینش بهترین فرد از میان انبوه متقاضیان در کنار آماده‌سازی نیروهای تازه وارد و هم تراز شدن آنها با کارکنان باتجربه و فرصت‌سازی برای ارتقای شغلی، ترفیع و جبران خدمات از کارکردهای مدیریتی منابع انسانی به شمار می‌آید.  محصولات در صنعت گردشگری از اجزای مختلفی تشکیل شده‌اند که تلفیق این اجزا در نهایت خالق تجارب شیرین یا تلخ در مواجهه گردشگران با خدمات ارائه شده است. در واقع در هر مرحله از خدمات‌رسانی گردشگری، مولفه‌هایی وجود دارد که نوعی تجربه را برای مخاطب خود رقم می‌زند که می‌تواند گردشگر را ترغیب به سفر مجدد به همان مقصد کند.  توسعه صنعت گردشگری به خصوص در فضاهای رقابتی و تداوم شکوفایی مقاصد در گرو رضایت‌مندی مسافران و گردشگران و رضایت آنها نیز منوط به ارائه خدمات با کیفیت و متنوع است.  نظر به اینکه مهارت‌های شغلی در صنعت گردشگری، بخشی از محصول به شمار می‌رود، مسلما خلق تجربه ماندگار، مستلزم کارکرد صحیح نیروهای آموزش‌دیده و حرفه‌ای شاغل در این صنعت است. مشاغلی که عملکرد صحیح و مناسب آنها برای موفقیت سازمان‌های گردشگری، حیاتی و حائز اهمیت بوده و بهره‌گیری از نیروهای ماهر و آموزش دیده در پست‌های مذکور، می‌تواند یکی از مزیت‌های رقابتی مقاصد گردشگری به حساب آید. بر اساس اهداف پیش‌بینی شده شورای جهانی گردشگری پایدار، مفهوم "کارایی پایدار" در صورتی محقق خواهد شد که افراد شاغل بتوانند اقتصاد محلی را تحت تاثیر خود قرار دهند که این امر نیازمند آموزش صحیح، خلاقانه و کاربردی به منظور آماده‌سازی کارکنان در خصوص ارائه صحیح و متناسب خدمات است.  نکته‌ای که شاید از آن بتوان به عنوان چالش اصلی نام برد، یافتن افراد مناسب با تمامی مهارت‌های مورد نیاز برای انجام فعالیت‌های مختلف گردشگری است. به همین دلیل است که ارائه آموز، خدمات با کیفیت بالا و افزایش کارکنان محلی به منظور واجد شرایط بودن آنها و همسان‌سازی عملکردشان با نیروهای باتجربه و سابقه طولانی از نقش و اهمیت فراوانی برخوردار بوده و متناسب‌سازی آنها با این ویژگی‌ها، کلیدی و حیاتی قلمداد می‌شود.  به همین منظور اولین گام در آموزش خدمات گردشگری، ارزیابی نیازهای شغلی نیروی کار است. دانشگاه‌ها و موسسات مختلف آموزشی در این زمینه وجود دارند که کارفرمایان می‌توانند نیروی مورد نیاز خود را از میان فراگیران شاغل به تحصیل یا دانش‌آموختگان آن، استخدام و بکارگیری کنند یا نیروهای فعلی خود را برای تکمیل دانش و مهارت به آن موسسات بفرستند.  مدیران و کارفرمایان بنگاه‌های مختلف کسب و کار گردشگری می‌توانند کارکنان خود را در خصوص چگونگی ارزیابی خدمات گردشگری نیز آموزش دهند. این امر باعث تشویق آنها به ایجاد خلاقیت در تولید محصولات و ارائه خدمات گردشگری مرتبط با شغلشان خواهد شد. به عنوان نمونه اگر یک راهنمای تور شاغل در آژانس مسافرتی بکوشد که رابطه خوبی با ساکنان محلی ایجاد کند از این طریق می‌تواند مسیرهای جدید توریستی را کشف کند و با ایجاد خلاقیت در ارائه بسته‌های مختلف و متنوع ضمن افزایش سطح درآمد آژانس‌های مسافرتی، باعث رضایت بیشتر و خلق تجربیات شیرین برای مسافران و گردشگران شود. توسعه گردشگری پایدار مستلزم برنامه‌ریزی صحیح برای بکارگیری مهارت‌های برنامه‌ریزی کسب و کار است که از آن جمله می‌توان به کسب توانایی راهبردی اشاره کرد. این ظرفیت، اقتصاد، محیط زیست و توسعه اجتماعی و فرهنگی را متعادل می‌سازد. همچنین مدیران کسب و کارهای گردشگری باید بدانند که چگونه ضمن استفاده از منابع طبیعی برای کسب سود، از آنها نیز محافظت کنند. این امر نیازمند شناخت صحیح از ویژگی‌های مختلف آن مقصد و آموزش صحیح به کارکنان و بکارگیری نیروهای آموزش‌دیده و ایجاد روحیه مسئولیت‌پذیری به منظور اجرای درست و خلاقانه وظایف است. امیرکلالی - سرپرست دفتر مطالعات و آموزش گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی