به گزارش سرویس خارجی هتل نیوز، در سالهای اخیر، گردشگری فضایی از حالت فانتزی و خیالپردازانه خارج شده و بازار روبهرشدی را وعده میدهد که انتظار میرود تا سال ۲۰۳۰ حداقل به ارزش ۳ میلیارد دلار برسد. در حالی که شرکتهایی مانند اسپیسایکس فناوری موشکهای قابل استفاده مجدد را آزمایش میکنند تا پروازهای فضایی را برای مردم مقرونبهصرفهتر و در دسترستر سازند، سایر شرکتهای خصوصی از جمله ویرجین گلکتیک و بلو ارجین در حال سرمایهگذاری روی گردشگری فضایی خارج از جو هستند تا اهالی زمین را به اصطلاح وارد لبه فضا کنند. انتظار میرود فقط مسافران ثروتمند و محققان در آینده نزدیک به گردشگری فضایی دسترسی داشته باشند اما در بلندمدت میتوان انتظار داشت شهروندان عادی نیز بتوانند از مواهب فناوری بهره ببرند. تکامل فناوری نقش مهمی در اعزام گردشگران بیشتر به فضا دارد و از چند جنبه تأثیرگذار بر روند آینده گردشگری فضایی اثر میگذارد. سفرهای توریستی خارج از جو سفرهای خارج از جو احتمالاً اولین بخش فرعی گردشگری فضایی خواهد بود اما احتمالاً کوتاهمدتترین آنها خواهد بود. با این حال بلو ارجین با حمایت جف بزوس روی سیستم نیوشفرد خود کار میکند. در این سیستم، گردشگران فضایی با استفاده از یک راکت به فضا منتقل میشوند. سپس راکت از کپسول جدا میشود و آنها با چتر نجات به زمین برمیگردند. شرکت ریچارد برانسون یعنی ویرجین گلکتیک نیز متکی به یک «هواپیمای فضایی» است که از یک حامل هوایی جدا شده و با یک موتور موشکی که سرعتش قابل تنظیم است مسافران را از جو خارج میکند. سیستمهای شاتلِ هر دو شرکت طوری طراحی شدهاند که مسافران را به بیش از ۵۰ مایل بالاتر از جو زمین میبرند و این امکان را میدهند تا به مدت چند دقیقه بیوزنی را تجربه کنند. بلو ارجین به تازگی این سفر را امتحان کرده است و ویرجین گلکتیک قرار است در ماه دسامبر این کار را با سفینه اسپیسشیپ-۲ انجام دهد. این پروازهای فضایی کوتاهمدت اولاً فرصتهایی را برای تحقیقات علمی فراهم میکنند و ثانیاً رویای گردشگری فضایی را به معنای حقیقی کلمه تحقق میبخشند. متداول شدن گردشگری فضایی مستلزم وضع قوانین جدید برای رصد فضا از جنبههای مختلف است. با این وجود باید به این نکته توجه داشت که عطف به هزینههای بالا و کوتاهمدت بودن سفرها، نگرانیهایی در مورد کاهش علاقه عمومی به گردشگری فضایی وجود دارد. این امر ممکن است بازار این صنعت را تحتالشعاع قرار دهد زیرا مسافران در انتظار تحولات جدید در این زمینه هستند. اما امید میرود بتوان با این ابزارها، زمینه لازم برای سفرهای تجاری درون زمین مهیا شود. برای مثال این برنامههای فضایی را میتوان با سفرهای هوایی طولانیمدت درون زمین جایگزین کرد. اسپیسایکس اعلام کرده است که قصد دارد از موشک خود برای پرواز ۱۰۰ نفر در سراسر جهان استفاده کند. براساس این روش، پرواز ۱۵ ساعته از نیویورک به شانگهای در ۳۹ دقیقه انجام خواهد شد. به گفته شرکت خدمات مالی و بانکداری یوبیاس «اگر تنها ۵ درصد از میانگین ۱۵۰ میلیون مسافری که در پروازهای ۱۰ ساعته(یا بیش از آن) سفر میکنند، ۲۵۰۰ دلار به ازای هر سفر بپردازند در این صورت ممکن است ۲۰ میلیارد دلار در سال سود به شرکت اسپیسایکس برسد.» در گزارش اخیر یوبیاس آمده است: «گردشگری فضایی همچنین میتواند مقدمه لازم را برای توسعه سفرهای طولانیمدت روی زمین فراهم کند.» سفر به فضا و تعطیلات مداری گردشگری مداری یکی دیگر از اهداف اصلی آژانسهای دولتی و شرکتهای فضایی خصوصی است که اهداف بلندمدت اقامت در ماه و مریخ را در آینده نهچنداندور در سر میپرورانند. برخلاف سفرهای رایج خارج از جو، گردشگری مداری مستلزم باقی ماندن در فضا برای حداقل یک دور چرخش کامل زمین است. شرکتهای بوئینگ، اسپیسایکس و آکسیوم اسپیس در نظر دارند تا از سال آتی شروع به اعزام منظم گردشگران به ایستگاه فضایی بینالمللی با فضاپیماهای تجاری کنند. اسپیسایکس همچنین با شرکت اسپیسادونچرز (Space Adventures) همکاری میکند تا در اواخر سال ۲۰۲۱ یا اوایل سال ۲۰۲۲ چهار گردشگر را برای چند روز به مدار نزدیک زمین اعزام کند. در حالی که روزبهروز، شرکتهای بیشتری گردشگری در فضا را در دستور کار خود قرار میدهند، به نظر میرسد تعطیلات مداری به یک روند محبوب در گردشگری فضایی تبدیل خواهد شد. البته زیرساختهای لازم برای اجرای برنامه تعطیلات مداری، از جمله احداث هتل در مدار زمین یا حتی روی ماه، به دلیل اینکه شرکتهای زیرساخت فضایی هنوز به طور کامل توسعه پیدا نکردهاند در ابتدای راه خود قرار دارد. بخش عمدهای از این زیرساختها در مراحل اولیه باقی مانده است اما ایجاد اقامتگاههایی در مدار نزدیک زمین خیلی دور از دسترس نیست. در یکی از طرحهای مطرحشده انتظار میرود مسافران با استفاده از گرانش زمین در یک بالون پر از هیدروژن با کپسول تحت فشار به فضا بروند. همچنین طراحی یا بازسازی ایستگاه فضایی برای پذیرایی از مهمانان در دستور کار قرار گرفته است. ناسا قصد دارد به طریقی از ایستگاه فضایی بینالمللی برای گردشگری تجاری استفاده کند. ایستگاه آرورا، هتلی لوکس است که قرار است در ازای ۹.۵ میلیون دلار به مدت ۱۲ روز از ۶ مهمان در مدار نزدیک زمین پذیرایی کند. طبیعتاً این رقم بالا است اما کارشناسان پیشبینی میکنند که قیمتها همچون فناوریهای کامپیوتری و تلفن همراه کاهش خواهد یافت. یکی دیگر از گزینههای سفر فضایی، زیستگاههای فضایی قابل توسعهای است که به عنوان هتلهای مداری عمل خواهند کرد. ایستگاه فضایی بادی بیگلو اسپیس یعنی B۳۳۰ یک نمونه از این زیستگاههای فضایی است. با افزایش تقاضا، شرکتهای بیشتری روی این دسته از زیستگاههای بادی سرمایهگذاری خواهند کرد. بیگلو اسپیس همچنین قصد دارد ماژول متصل به ایستگاه فضایی بینالمللی را به عنوان یکی از اولین هتلهای فضایی توسعه دهد. تعطیلات در فضا سرانجام دروازهای برای سکونت در ماه و مریخ تبدیل خواهد شد. شکوفایی صنعت فضا و اقتصاد جهانی شرکتهای خصوصی فضایی به طور اختصاصی در زمینه گردشگری فضایی سرمایهگذاری میکنند و شرکتهایی مانند یوبیاس دسترسی به فضا را برای فرصتهای گستردهتر سرمایهگذاری در نظر میگیرند. به نظر میرسد به تدریج تعداد بیشتری از مهندسان نسل بعدی برای آموزشهای فضایی تعلیم خواهند دید و در نهایت موانع عمومیت یافتن آن را کاهش میدهند که این مسئله باعث افزایش رقابت، کاهش هزینهها و در نهایت امکانپذیر شدن سفرهای فضایی برای شهروندان عادی میشود. البته عوامل ایمنی، راحتی و سلامتی بسیار مهم هستند که باید در نظر گرفته شوند. قبل از سفر گردشگران به فضا، آموزش، غربالگری پزشکی و معافیت از مسئولیت باید مورد بررسی قرار گیرد. همگانیسازی گردشگری فضایی میتواند بر بسیاری از عوامل اجتماعی و اقتصادی روی زمین تأثیر مثبت بگذارد و با ایجاد اشتغال، آموزش شهروندان در مورد فضا، احتمالاً حوزههای مرتبط با آن مانند به کارگیری انرژی خورشیدی نیز بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
ایجاد شده: 16/مهر/1400 آخرین ویرایش: 16/مهر/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از مرکز روابطعمومی وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی، علی اصغر شالبافیان به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران با حضور در پانزدهمین برنامه آموزش اجرایی سیاستها و استراتژیهای گردشگری منطقه آسیااقیانوسیه سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) که با موضوع «گردشگری داخلی بهعنوان استراتژی بلندمدت گردشگری ملی و بینالمللی» از تاریخ ۱۳ الی ۱۶ مهرماه جاری معادل ۵ تا ۸ اکتبر در کشور مالدیو در حال برگزاری است، سیاستها و استراتژیهای ایران را به ویژه در ایام کرونا و پساکرونا تشریح کرد. در این نشست که با حضور نمایندگانی از ۲۴ کشور از جمله ژاپن، چین، هنگکنگ، پاکستان، اندونزی، هند، ایران و همچنین دبیرکل سازمان جهانی گردشگری، مدیر منطقهای آسیا و اقیانوسیه و چندین تن از مدیران ارشد سازمان جهانی گردشگری در حال برگزاری است، معاون گردشگری ضمن تشریح ظرفیتها و توانمندیهای گردشگری ایران، به محدودیتهای ایجاد شده بهواسطه پاندمی کرونا در حوزه گردشگری داخلی اشاره کرد. او ضمن بیان چالشهای پیشروی توسعه گردشگری ایران، اقداماتی که در زمان پاندمی کرونا برای کاهش اثرات منفی آن را بر گردشگری داخلی توسط وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی ایران اتخاذ شده است، تشریح کرد. وی گفت: «با توجه به اینکه شرایط پاندمی کرونا به گونهای بود که مرزهای ورودی کشور بسته شد و سفرهای داخلی نیز طبق دستورالعملهای بهداشتی با محدودیتهای فراوانی مواجه شد، فعالان گردشگری کشور آسیبهای زیادی دیدند که اقداماتی برای حمایت از آنها و جلوگیری از تعطیلی این مراکز در نظر گرفته شد و این حمایتها تا زمان از بین رفتن بیماری ادامه خواهد داشت.» شالبافیان افزود: «با توجه به اینکه در این شرایط امکان صدور مجوز سفر گسترده به مقاصد گردشگری را نداریم، طی این چند سال، رویکرد توسعه و متنوعسازی محصولات گردشگری را اتخاذ کردیم که حاصل آن را میتوان صدور مجوز گردشگری کشاورزی دانست و سایر محصولات گردشگری نیز مطابق با ظرفیتهای گردشگری کشور در حال شناسایی و برنامهریزی هستند تا به سمت توسعه گردشگری تخصصی و خانواده محور پیش برویم.» معاون گردشگری کشور ضمن اشاره به افزایش سرعت واکسیناسیون عموم مردم ایران و از جمله فعالان شاغل در حوزه گردشگری داخلی کشور، از چشمانداز رو به رشد گردشگری داخلی طی چند ماه آینده و رونق مجدد آن خبر داد و افزود: «در حال آمادهسازی زیرساختها و روساختهای لازم برای شروع مجدد رونق گردشگری داخلی از جمله برای رویدادهای ملی و بینالمللی شامل عید نوروز و سایر جشنوارههای موضوعی هستیم.» او گفت: «در این چند سال از ظرفیت نیروهای متخصص و علمی برای تهیه اسناد فرادست و مطالعاتی استفاده کردیم و سند راهبردی توسعه گردشگری، استراتژی ملی صادرات گردشگری و برند ملی گردشگری ایران را تهیه کردهایم.» شالبافیان خاطرنشان کرد: «بسیاری از دورههای آموزشی و توانمندسازی حوزه گردشگری را نیز در فضای مجازی توسعه داده و برای علاقهمندان اجرا کردیم.» معاون گردشگری ضمن اشاره به تهیه دستورالعمل سفر هوشمند و ایمن، از تهیه طرحهای تبلیغاتی از جمله ویدیوکلیپ و موشنگرافیک برای معرفی جاذبههای گردشگری ایران و تمرکز بر تورهای سازماندهی شده به جای سفرهای انفرادی و طولانیمدت، تمرکز بر تفریحات در مناطق باز از قبیل مزارع گردشگری و طبیعتگردی خبر داد. شالبافیان در پایان ضمن خرسندی از تشکیل این نشست، نسبت به اشتراکگذاری تجربیات و اقدامات سایر کشورها در مواجهه با پاندمی کرونا و رونق مجدد گردشگری داخلی ابراز امیدواری کرد. نمایندگان سایر کشورها نیز در روز نخست، سیاستها و اقدامات مرتبط با گردشگری خود را برای حضار تشریح کردند.
ایجاد شده: 14/مهر/1400 آخرین ویرایش: 14/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز ، " امیر سزاوار " رئیس اتحادیه هتلداران مشهد، از زاویهای متفاوت به وضعیت رکود هتلداری در ایران پرداخته و کرونا را تنها دلیل بیاعتمادی مردم برای استفاده از اماکن عمومی نمیداند، بلکه سه دلیل ریشهای و اساسی را عامل اصلی رکود و تعطیلی هتلها و بیاعتمادی مردم به مراکز اقامتی رسمی بهویژه هتلها عنوان میکند. درواقع میتوان گفت مردم به مکانهای عمومی اعتماد دارند؛ اما مشکل در عملکردها، سختگیریهای نادرست برای اماکن عمومی دارای مجوز رسمی، بیبرنامگی، مدیریت ضعیف، عدم سیاستگذاری یا سیاستگذاریهای غلط، بهکارگیری افراد غیرمتخصص و غیرکارشناس بخش خصوصی دارای مجوز رسمی را به آنجا رسانده که توان ارائه خدمات جذب میهمانان و توان رقابت با دیگر اقامتگاهها بهویژه غیررسمی را ندارند و همین دلیلی برای پایینتر بودن هزینه این اقامتگاهها نسبت به هتلها است و با توجه به شرایط اقتصادی کنونی، مردم عمدتا به سمت مراکز ارزانتر میروند. دلیل دوم رکود صنعت هتلداری را در ایران که میتوان آن را مهمترین دلیل تعطیلی هتلها دانست، باید در وجود و حضور گسترده مراکز اقامتی دولتی در کنار بخش خصوصی بررسی کرد. مراکز دولتی چندان تحت تاثیر ضررها و خسارات قرار نمیگیرند. از این رو سودآور بودن هتلها هم اهمیت چندانی ندارد؛ زیرا مراکز دولتی بسیاری از پرداختها و هزینههایی که بر بخش خصوصی تحمیل میشود همچون سرمایههای اولیه و هزینه استهلاک را ندارند. در واقع سرمایهها از یک ارگان دولتی در آن مرکز بهکار گرفته شده است و نحوه بهکارگیری آن اهمیت چندانی ندارد. هزینه پرسنل مراکز دولتی نیز نصف هزینه بخش خصوصی است؛ زیرا این مراکز از نیروهای خود برای کار در اقامتگاهها استفاده میکنند. بنابراین با توجه به این شرایط نابرابر بخش خصوصی چگونه توان رقابت با این مراکز دولتی را دارد؟ در حال حاضر این امر بزرگترین چالش جامعه هتلداران است که با آن مواجه است. مراکز دولتی هتلسازی کرده و اکنون در حال هتلداری است و این در شهری همچون مشهد به وفور دیده میشود. در مشهد که در مجموع، ۲۴۰ هتل داشت، در حال حاضر، تنها ۱۳۰ هتل باز هستند. اما باز بودن بهمعنای کار کردن بنگاه اقتصادی نیست و همه با ضررهای سهمگینی مواجه هستند و تنها راه نجات خود را پایان کرونا میدانند. نیمی از هتلها رسما تعطیل هستند و عمده دلیل آنها وجود مراکز اقامتی دولتی و مراکز غیررسمی است؛ زیرا تنها با اجاره یک ساختمان چند طبقه میتوان بدون مجوز و پرداخت مالیات و نظارت به فعالیت پرداخت و نیازی به پرداخت هزینه کامل به پرسنل و رعایت حقوق آنها نیست؛ زیرا نیازی به جوابگویی به نهاد خاصی نیست. بنابراین تا زمانی که متولیان گردشگری بهصورت ریشهای به خارج کردن مراکز اقامتی دولتی از حالت گردشگری و بستن مراکز غیررسمی اقدام نکنند، صنعت هتلداری کشور از بحران کنونی نجات نخواهد یافت و در حال حاضر رسانهها مهمترین تاثیر و وظیفه را برای ریشه یابی مشکلات و اطلاعرسانی به متولیان گردشگری دارند. چالش سوم از نگاه سزاوار، مشکلات زیرساختی و ریشهای در امر هتلداری است که مانع از ورود سرمایهها در این صنعت میشود و این امر منجر به فرار سرمایهها از کشور میشود و همانگونه که مشاهده میکنیم طی چند سال اخیر بهویژه پس از تعطیلی هتلها ناشی از کرونا، سرمایهها بهسمت کشورهای دیگر بهویژه کشورهای نزدیک همچون ترکیه رفته است. سرمایهها از ایران به سمت ترکیه انتقال مییابد و در نتیجه ترکیه روند رو به رشد روزافزون خود در بخش گردشگری را ادامه میدهد و تبدیل به یکی از قدرتمندترین قطبهای هتلداری و گردشگری جهان شده است؛ زیرا برخلاف آنچه ما عمل کردیم، اقدام کرده است. متولیان گردشگری باید توجه خود را معطوف به زیرساختها، سیاستگذاریهای درست و بهکارگیری افراد متخصص کنند و به بررسی ضعفها و آسیبها و روند اجرایی طرحها بپردازند تا صنعت هتلداری را از این وضعیت بحرانی بیسابقه نجات دهند.
ایجاد شده: 14/مهر/1400 آخرین ویرایش: 14/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز ، " علیاکبر عبدالملکی " رئیس کمیسیون گردشگری اتاق ایران میگوید امیدواریم بتوانیم در فرصت اکسپو دبی با پکیجهایی که شرکتهای مسافرتی تدوین کردهاند دستکم ۵ درصد از ۲۵ میلیون جمعیتی که در این شش ماه وارد امارات میشوند را جذب کشور کرده و در مناطق آزاد کیش، قشم و چابهار پذیرای آنها باشیم. او با بیان این مطلب توضیح داد: بیشتر از یک سال است که هر هفته در سازمان توسعه و تجارت ایران جلسات مشترکی داشتیم و در نهایت قرار شد که برای اولین بار اتاق بازرگانی ایران کمیتهای به نام کمیته اکسپو تشکیل داده و مسئولیت برنامهریزی و اعزام هیاتهای تجاری را بر عهده بگیرد. عبدالملکی ادامه داد: خوشبختانه کمیته اکسپو اتاق ایران برنامههای متعددی از جمله برگزاری جلسات B۲B مفید میان تجار ایرانی با تجار سراسر دنیا در دبی را ترتیب داده و امیدواریم بتوانیم از تجارب و دانش کشورهای دیگر در صنعت گردشگری نهایت بهره را ببریم. او با بیان اینکه قیمت بلیت نمایشگاه از حدود ۹۵ درهم شروع شده و حداکثر به ۱۵۰ درهم میرسد و بلیت افراد زیر ۱۸ سال و بالای ۶۰ سال رایگان و بلیت همراهان این افراد هم با ۵۰ درصد تخفیف همراه خواهد بود گفت: قرار بر این است که هر هفته از یکی از استانهای کشور در پاویون ایران حضور داشته باشند و به مدت یک هفته جاذبههای قومی، محلی، صنایع دستی، موسیقی محلی، غذاهای سنتی و ... را به معرض نمایش بگذارند. عبدالملکی با بیان اینکه ایران باید فرصت برگزاری اکسپو در امارات به خصوص به دلیل نزدیکی جغرافیایی آن غنیمت دانسته و از آن نهایت استفاده را داشته باشد یادآوری کرد: پیشبینیشده ۱۹۲ کشور در این رویداد حاضر شده و فضایی بالغ بر ۵۰۰ هکتار را در بر گرفته و ۲۵ میلیون نفر در امارات از این رویداد بینالمللی بازدید خواهند داشت. این رویداد یکی از پربازدیدترین رویدادهای فرهنگی جهان است و در نوع خود بینظیر است و باعث رشد و رونق اقتصادی در منطقه خواهد شد.
ایجاد شده: 11/مهر/1400 آخرین ویرایش: 11/مهر/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز، " حمیدرضا دوستمحمدی " مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان سمنان، در نشست هماندیشی فعالان گردشگری شهرستان شاهرود در هتل جهانگردی بسطام با تبریک هفته گردشگری، تأکید کرد: گردشگری سیاسی نیست و نباید سیاسی شود. مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان سمنان افزود: رشد و توسعه گردشگری عامل ایجاد همدلی و وحدت است. او با تأکید بر اینکه توسعه گردشگری فرا بخشی است، گفت: رشد و توسعه گردشگری تنها مربوط به ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی نیست و سایر دستگاههای اجرایی، تشکلهای مردمنهاد، مردم و رسانهها در این زمینه نقشآفرین هستند. او با بیان اینکه در حوزه گردشگری باید جریانسازی انجام شود، ادامه داد: گردشگری باید از حالت شعار در آمده و عملیاتی شود. دوستمحمدی با اشاره به نقش شهرداریها در توسعه گردشگری، گفت: شهرداریها میتوانند نقش مؤثری در برند سازی و توسعه گردشگری شهری داشته باشند. او اضافه کرد: فعالیت و فرهنگسازی انجمنها و سمنها و آموزش جوامع محلی نیز اهمیت بالایی دارد و انجمنها میتوانند نقش مهمی در آموزش گردشگری داشته باشند. دوستمحمدی با اشاره به جاذبههای متعدد تاریخی و طبیعی شهرستان شاهرود و بهویژه جنگل جهانی ابر، گفت: نجات جنگل ابر نیاز به مشارکت همه دارد و طرح مدیریت گردشگری جنگل ابر در آینده نزدیک تهیه و اجرا میشود. او بر استفاده از سفال خاکستری بهعنوان المان شهری شاهرود تأکید کرد.
ایجاد شده: 9/مهر/1400 آخرین ویرایش: 9/مهر/1400 اخبار داخلیامروزه صنعت گردشگری پیشرفت بسیاری را در خود دیده، چنانکه طبق گزارش شورای جهانگردی(WTTC) در سال 2018، صنعت گردشگری بیش از 10درصد از تولید ناخالص جهان را شامل می شود، و همگام با رشد این صنعت و توجه کشورهای جهان به آن، تجربیات مفیدی در مسیر تکامل و بهره وری هر چه بهتر از این صنعت درآمدزا به دست آمده است و در این شرایط شاهد اهمیت این صنعت در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و ... هستیم. مفاهیمی چون گردشگری خلاق، گردشگری پایدار و مانند آن خبر از مقبولیت صنعت گردشگری در جهت پیشرفت و بهبود سطح زندگی جوامع میزبان و بهبود سطح زندگی مردم و حفاظت از محیط زیست دارد. در این میان لازم است به مفهومی مهم در تعاریف و مفاهیم گردشگری پرداخته شود: گردشگری مسئولانه((Responsible Travel. در تعریف این مفهوم می توان گفت گردشگری مسئولانه خصیصه ای رفتاری است که بر اساس اصول اولیه احترام به محیط زیست و جوامع محلی میزبان بنا نهاده شده است. می توان گفت این مفهوم به معنای نوعی خاص از گردشگری نیست بلکه رفتاری است که لازمه توسعه پایدار گردشگری در همه مناطق گردشگر پذیر است. شاخه هایی از گردشگری مانند اکوتوریسم از ابتدای امر مفهوم گردشگری مسئولانه را در خود ساری و جاری داشته اند، لیکن شرایط کنونی گردشگری در جهان و لزوم حفاظت از منابع و انواع جاذبه های گردشگری ایجاب می کند که این مفهوم در برنامه ریزی کلیه انواع گردشگری مورد توجه قرار گرفته و جریان داشته باشد. گردشگری مسئولانه به دنبال ایجاد مکانی بهتر برای زندگی افراد و مقصدی پایدار، مانا و اقتصادی برای سفر و بازدید مردم است. گردشگری مسئولانه یک کنش آگاهانه و مسئولانه در راستای تحقق گردشگری پایدار است. گردشگری پایداری که سه حوزه اصلی را هدف قرار می دهد و سعی در ایجاد توازن بین این سه عنصر دارد که عبارتند از: اقتصاد، جامعه و محیط زیست. بنابراین تحقق این مقوله نیازمند همکاری بین عوامل مختلف دخیل در صنعت گردشگری همچون مسئولان، مدیران ، دولتمردان، فعالان صنعت گردشگری، عوامل اجرایی صنعت گردشگری و گردشگران و از همه مهم تر جامعه محلی میزبان است. توجه به این مفهوم مهم از صنعت گردشگری در سال 1966 بود که متن سیاست ملی گردشگری آفریقای جنوبی، از توافقی بر سر عبارت " گردشگری مسئولانه" خبر داد. در این سیاست فاکتور اصلی، رفاه جامعه محلی ذکر شده بود. همچنین در سال 2002 اطلاعیه کیپ تاون در خصوص گردشگری مسئولانه در مقاصد سفر منتشر شد و توافق شد که محل های زندگی افراد بهبود یابد و محل های بهتری برای بازدید گردشگران فراهم آید. ازین پس، توجه کشورهای مختلف و مردم و فعالان محیط زیست معطوف به این شیوه سفر شد تا هم گردشگران از سفرشان لذت ببرند و هم وظیفه شان را در قبال محیط زیست، جوامع بومی، کسب و کار محلی، تداوم بهبود کیفیت سطح زندگی آنها به انجام رسانند. در این مسیر بیانیه ها و شیوه نامه های مفیدی نیز مد نظر قرار گرفت و به وضع مقررات و توجهات خاصی نیز منجر شد. از جمله : - توجه به افزایش منافع اقتصادی مردم محلی و بهبود وضع تندرستی - دخیل کردن جامعه محلی در تصمیماتی که در زندگی ایشن موثر است. - نقش های مثبت در راستای حفاظت از میراث فرهنگی تاریخی و طبیعی - ایجاد ارتباطی معنی دار، آگاهی فرهنگی و درک متقابل میان گردشگران و جامعه محلی و مواردی دیگر. توجه به گردشگری مسئولانه نیاز امروزه صنعت گردشگری ایران: اصول گردشگری مسئولانه و چهارچوب کلی آن، بهبود رفتار آگاهانه و مسئولانه در جهت استفاده از موقعیت های گردشگری و منتفع ساختن جوامع بومی و محلی را مورد تاکید قرار می دهد. امروزه با توجه به شرایط بیماری همه گیر کرونا و کاهش سفرهای بین المللی، در اکثر نقاط جهان از جمله ایران، رفتار گردشگران در استفاده از ظرفیت های داخلی بخصوص بستر طبیعت فزونی یافته و به سمت انواع طبیعت گردی، استفاده از محیط های جذاب و بکر و دورافتاده سوق پیدا کرده است. نکته ای که در مورد این نوع از گردشگری و سفر باید مدنظر قرار گیرد این است که سرلوحه قرار گرفتن گردشگری مسئولانه در استفاده از این جاذبه ها لازم است چرا که استفاده غیرمسئولانه و عدم توجه به شرایط محیطی و بومی ، خطر تخریب جاذبه ها و به هم خوردن دورنمای کلی اهداف توسعه پایدار گردشگری را به همراه خواهد داشت. اصول گردشگری مسئولانه می تواند توجه به مسائلی از قبیل شعار خوب اکوتوریست ها که " فقط در طبیعت باید ردپا باقی بماند" باشد و توجه به مواردی مانند: خرید سوغات از صنایع دستی و هنرهای بومی مردم منطقه به جهت کمک به اقتصاد محلی ، توجه و احترام به فرهنگ و آداب و رسوم و سنن مردم منطقه، عدم تولید زباله و حفظ محیط زیست منطقه از آلودگی، کمک به انتقال فرهنگ های خوب و آداب و رسوم جوامع محلی در جهت معرفی منطقه، کمک به شناسایی غذاهای محلی و استفاده ازظرفیت های غذاهای منطقه به جای رستوران های بزرگ، استفاده از وسایل حمل و نقل افراد محلی به جای وسایل نقلیه همیشگی در جهت منتفع کردن اقتصاد بومی منطقه، کمک به حفظ و نگهداری حیات جانوری و گیاهی منطقه و جلوگیری از تخریب اکوسیستم منطقه میزبان، تلاش در جهت اقامت در اقامتگاههای بوم گردی و محلی منطقه به جای لقامت در هتل ها و مسافرخانه ها و مواردی از این قبیل. نکنه حائز اهمیت دیگر در سفر مسئولانه این است که اگر به حفظ و احترام به جامعه میزبان در مناطق سفر در طبیعت و مناطق بومی و محلی توجه نشود شاهد تخریب آثار و جاذبه های طبیعی فرهنگی و محیطی خواهیم بود. متاسفانه امروزه با هجوم گسترده گردشگران به مناطق مختلف کشور شاهد تخریب مناطق طبیعی مانند برخی چشمه ها، تالاب ها، جنگلها، دشت ها و ...هستیم چرا که توجه به مفهوم سفر مسئولانه در برنامه ریزی سفر و گردشگری مورد توجه کافی قرار نگرفته است. امروزه عدم توجه به مفهوم گردشگری مسئولانه و آثار تخریبی گردشگران، از جنبه های مختلف در شهرها و مناطق مهم گردشگر پذیردنیا مانند ونیز یا بارسلون، با انبوه گردشگران ورودی به این مناطق مواجه هستیم که این انبوهی مسافر آسیب های فراوانی به این شهرها زده و مردم بومی مانند گذشته میلی به استقبال از گردشگران ندارند و همین موضوع متاسفانه باعث شده این مناطق تصمیم به گران کردن هزینه های توریستی بگیرند تا از میزان گردشگران ورودی بکاهند. در نهایت نتیجه گرفته می شود که گردشگری مسئولانه که نیاز تغییر رفتار و توجه به ظرفیت ها و پتانسیل های بالای صنعت گردشگری است، باید سرلوحه برنامه ریزی مسئولان و مورد توجه گردشگران و مسافران امروز قرار گیرد، تا اهداف مثبت حاصله از این رفتار آگاهانه و مسئولانه، در جهت حفظ منابع،حفظ محیط زیست، نفع جوامع محلی ، تقسیم عادلانه درآمد بین همه اقشار جامعه و مزایای مثبت دیگر، در نهایت تحقق امر توسعه پایدار گردشگری حاصل گردد. ✍️ مسعود بهزادی راد - كارشناس ارشد گردشگری و دانشجوی دكتری برنامه ريزی شهری
ایجاد شده: 13/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 14/مرداد/1400 مقالات و یادداشت هابه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از ایکنا، گردشگری اسلامی یا حلال به عنوان یکی از حوزههای مرتبط با صنعت توریسم در طول دهه گذشته به تدریج در حال باز کردن جای خود بوده است. ظرفیت بالای این بخش از صنعت گردشگری به دلیل تمرکز بر جمعیت مسلمانان است و به نظر میرسد که در سالهای آینده رشد بیشتری را تجربه کند. به دلیل این پتانسیل بالا، کشورهای اسلامی و حتی غیراسلامی سرمایهگذاریهای گستردهای برای جذب گردشگران مسلمانی که به قوانین شریعت پایبند هستند، انجام دادهاند. این سرمایهگذاریها طیف وسیعی از تغییرات فیزیکی تا وضع قوانین در اماکن توریستی را در برمیگیرد. مسلمانان سریعترین رشد جمعیت را در بین ادیان جهان دارند. با این رشد، تقاضا برای محصولات و خدمات مطابق با اصول اسلامی افزایش مییابد. از طرف دیگر افزایش درآمد و جمعیت جوان مسلمانان به معنای افزایش تقاضا برای مسافرت و گردشگری در بین مسلمانان است. صنعت گردشگری با توجه به درآمدهای بالایی که میتواند نصیب کشورها کند، امروزه به یکی از منابع درآمد کشورهایی که دارای تاریخ غنی و اماکن تاریخی هستند، تبدیل شده است. با این همه کشورهای دیگر با سرمایهگذاری تلاش دارند گردشگرانی را که برای تفریح مسافرت میکنند، به سوی خود جذب کنند. در بین کشورهای اسلامی، مالزی و اندونزی تلاش کردهاند که خود را به عنوان مقاصد اصلی گردشگری حلال حداقل در منطقه جنوب شرق آسیا مطرح کنند. علاوه بر این دو کشور، کشورهایی مانند برونئی، ویتنام و تایلند هم سرمایهگذاری و آموزش را در حوزه گردشگری حلال در پیش گرفتهاند. اما موفقترین کشور اسلامی در حوزه گردشگری و گردشگری حلال نه در شرق آسیا بلکه در حاشیه خلیج فارس واقع شده است؛ امارات متحده عربی. صنعت گردشگری در امارات یکی از بخشهای مهم اقتصاد این کشور است. در سال ۲۰۱۸، صنعت گردشگری بیش از ۱۶۴,۷ میلیارد درهم (حدود ۴۴.۸ میلیارد دلار) تولید ناخالص داخلی کشور را به تنهایی به خود اختصاص داد. این باعث شده که صنعت گردشگری امارات متحده عربی در بین کشورهای حوزه خلیج فارس موفق ترین عملکرد را داشته باشد و رتبه برتر را بین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در جذب گردشگر به خود اختصاص دهد. در بین کشورهای جهان عرب، بیشترین نیروی شاغل در بخش گردشگری متعلق به امارات متحده عربی است و این صنعت بیش از ۶۰۴ هزار نفر در سال ۲۰۱۸ در این بخش شاغل کرده بود. انتظار میرود که با توجه به رشد صنعت گردشگری در این کشور، ۱۲,۴ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور در سال ۲۰۲۷ از طریق صنعت گردشگری باشد و ۴۱۰،۰۰۰ نفر دیگر هم به شاغلان این صنعت اضافه شوند. سرمایهگذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال جاذبههای گردشگری این کشور به طور کلی ساخته دست بشر است مانند برج خلیفه معروف در دبی که بلندترین برج جهان است. مجمع الجزایر جهان، نخل جمیرا در دبی و مسجد شیخ زاید در ابوظبی از دیگر اماکن گردشگرپذیر امارات متحده عربی به حساب میآیند. با این همه این کشور تنها شامل جاذبههای گردشگری ساخته دست بشر نیست و مناطقی مانند کوههای الحجر در فجیره و بیابانهای منحصر به فرد و زندگی بادیهنشینان آن باعث جذب گردشگران میشود. از ابتدای تأسیس این کشور در سال ۱۹۷۱ با استقلال از بریتانیا، حکام این کشور به دنبال رشد و توسعه و تبدیل آن به کشوری رو به رشد در بین کشورهای عربی بودند. در سال ۱۹۸۹ هیئت ارتقای تجارت و گردشگری دبی تأسیس شد تا این امیرنشین را به عنوان یک مقصد لوکس برای بازارهای پیشرفته و بخشهای تجاری تأثیرگذار معرفی کند. در ژانویه ۱۹۹۷، این هیئت با بخش گردشگری و بازاریابی بازرگانی (DTCM) جایگزین شد. این امر بعداً توسط سایر امیرنشینهای امارات دنبال شد تا صنعت گردشگری امارات کار خود را آغاز کند. از دهه ۲۰۰۰ و با توجه به سرمایهگذاری و طرحهای بلندپروازانه امارات متحده عربی رونق چشمگیری از گردشگری را تجربه کرده است. در این میان بخش گردشگری حلال هم در بین طرحهای بلندپروازانه در امارات متحده عربی جایگاه خاصی دارد. عمدهترین دلیل تبدیل شدن امارات به مقصد اول گردشگری حلال، موضوع غذا است. دسترسی به غذای حلال برای بسیاری از مسافران پایبند به شریعت اسلامی در بسیاری از کشورها به چالشی بزرگ برای این افراد تبدیل میشود. دسترسی راحت به رستورانها به دلیل اعمال قوانین شرعی در امارات باعث شده که مسافران به این کشور نگرانی از بابت دسترسی به غذای حلال نداشته باشند. از سوی دیگر تنوع جمعیتی و بینالمللی بودن مقاصد گردشگری در امارات، مانند دبی، تنوع غذایی ویژهای برای گردشگران ایجاد کرده است. در این میان برپایی نمایشگاههای مختلف و متنوع در حوزه غذا و نوشیدنی در امارات رونق زیادی دارد. سرمایهگذاری گسترده در امارات برای پیشتازی در گردشگری حلال از سوی دیگر با وجود اینکه هتلها در امیرنشینهایی مانند دبی، براساس استانداردهای جهانی رتبهبندی شدهاند، اما بسیاری از اقامتگاهها و مراکز در امارات دارای امکانات مناسب با شریعت اسلامی هستند. محدودیت در سرو و مصرف مشروبات الکلی در امارات و اختصاص واگنهای زنان در مترو از جمله اقداماتی است که برای توسعه گردشگری حلال در امارات صورت گرفته است. به نظر میرسد که با توجه به نوسانات بازار نفت به عنوان منبع اصلی درآمد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس، این کشورها به دنبال سرمایهگذاری و ارائه جایگزینی برای درآمدهای نفتی خود هستند و گردشگری با توجه به بازار گسترده و متنوع آن میتواند جایگزین یا حداقل منبع درآمد خوبی برای درآمدهای نفتی این کشورها باشد. در این بین حوزه گردشگری اسلامی با توجه به جوان بودن خود و کمتر هزینهبر بودن برای این کشورها (به دلیل اسلامی بودن آنها) جایی برای جذب سرمایه و در نهایت به پیش بردن اقتصاد آنها است و به نظر میرسد که مدل امارات متحده عربی میتواند به عنوان الگویی برای حوزه گردشگری حلال برای سایر کشورهای اسلامی شود.
ایجاد شده: 9/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 9/مرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش سرویس خارجی هتل نیوز و به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس: کمبود سوخت هواپیما در برخی ایالت ها مثل کالیفرنیا و نوادا موجب تاخیر پروازها و تحویل محموله های تجاری و باری شده است. بر اساس این گزارش، رشد تقاضا از سوی هواپیماهای آتش نشانی و تجاری و همین طور مشکلات مربوط به عرضه، منجر به کمبود شدید سوخت هواپیما در ایالت های غربی آمریکا شده است. فرماندار نوادا به همراه نمایندگان این ایالت با انتشار نامه مشترکی نسبت به تشدید بحران کمبود سوخت در فرودگاه ها و تاخیر در پروازها و بارگیری محموله های تجاری هشدار دادهاند. مقام های رسمی ایالت نوادا از همه کسانی که مسئول تامین سوخت هستند خواستهاند تا اقدامات لازم را برای جلوگیری از کمبود سوخت هواپیما در آینده اتخاذ و اجرا کنند.
ایجاد شده: 6/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 6/مرداد/1400 اخبار خارجیبه گزارش هتل نیوز و به نقل از دنیای اقتصاد، تا چند هفته دیگر متولی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در دولت منتخب تعیین میشود. این در حالی است که گفتوگو درباره اینکه چه کسی سکان این وزارتخانه را در اختیار خواهد گرفت همچنان ادامه دارد. " ابراهیم پورفرج " رئیس جامعه تورگردانان چند مولفه و ویژگی را برای سیاستگذار عرصه گردشگری برشمرده است. او میگوید: متولی این حوزه باید با فرهنگ و تاریخ ایران آشنا باشد زیرا این آشنایی در تصمیمگیریهای او بسیار موثر خواهد بود. شناخت اقتصاد گردشگری از دیگر مواردی است که رئیس جامعه تورگردانان آن را برای متولی حوزه گردشگری لازم میداند و با بیان آن میافزاید: صنعت گردشگری یکی از صنایعی است که میتواند بالاترین میزان اشتغال را به خود اختصاص دهد و این امر با توجه به تجربههای جهانی هم مشخص شده است، بنابراین شناخت مسوولان گردشگری از پتانسیلهای این صنعت برای چالشهایی که ما در حوزه اقتصاد و اشتغال داریم بسیار مهم است. او ادامه میدهد: چنانچه متولی حوزه گردشگری با مختصات روابط بینالمللی آشنا باشد و بداند چطور با مسوولان سایر کشورها ارتباط برقرار کند خواهد توانست حتی در بهبود روابط ایران و سایر کشورها هم به نحو موثری عمل کند. رئیس جامعه تورگردانان معتقد است سیاستگذار عرصه میراث فرهنگی و گردشگری علاوه بر این ویژگیها باید قدرت رایزنی در داخل کشور با هیات وزیران، نمایندگان مجلس و سایر مسوولان داشته باشد تا بتواند گردشگری و جایگاهش را برای آنها شفاف کند. او میگوید: آشنایی مسوولان و متولیان برای آنها جایگاه گردشگری به عنوان یکی از مولفههای توسعه پایدار را تشریح خواهد کرد، زیرا در حال حاضر بسیاری از آنها شناخت زیادی از جایگاه گردشگری در اشتغال و درآمدزایی و رفع چالشهایی که در حال حاضر با آنها دست به گریبان هستیم، ندارند. بهرهگیری از توان بخشخصوصی و تعامل منطقی با این بخش از دیگر مواردی است که این کارشناس حوزه گردشگری بر آن تاکید و اضافه میکند: نباید بهرهگیری از پتانسیلهای بخشخصوصی تبدیل به یک شعار شود، زیرا در غیر این صورت مشابه تجربههای گذشتهای که در اختیار داریم، این بخش از توریسم کنار گذاشته شده و ما از توان این بخش بیبهره میمانیم. یکی از راهکارهایی که کشورهای اروپایی در دوره کرونا امتحان کردند توسعه گردشگری داخلی بود، این در حالی است که ما در ایران چندان این موضوع را جدی نگرفتیم و همین امر باعث شد گردشگری داخلی به نقطه کوری بدل شود که چنانچه به آن نپردازیم با آسیب جدی مواجه شود. پورفرج در اینباره میگوید: تقویت گردشگری داخلی دو اثر مثبت دارد، در این شیوه منابع مالی از یک استان به استان دیگر تزریق میشود که در توسعه آنها نقش دارد و دوم اینکه گسترش گردشگری داخلی در نهایت به توسعه توریسم خارجی هم منتهی خواهد شد. بهبود امکانات و کیفیت هتلها و سایر اقسام اقامتگاهها، بهبود وسایل حملونقل عمومی و... از مواردی است که این کارشناس حوزه گردشگری به عنوان نتایج توسعه گردشگری داخلی اشاره میکند و میگوید: با بهبود این موارد شرایط برای توریسم ورودی هم بهتر خواهد شد، زیرا گردشگری داخلی زیرساختها را برای این بخش مهیا کرده است. پورفرج از جمله منتقدان وضعیت گردشگری داخلی در دوران کرونا در ایران است. او در این باره بیان میکند: ما بارها سفرهای امن را پیشنهاد دادیم و گفتیم با وجود شرایط پاندمی مردم به سفر نیاز دارند، زیرا در خانه ماندن علاوه بر افسردگی به اختلافات خانوادگی هم دامن میزند. بحث ما این بود که با رعایت مجموعهای از پروتکلها، سفرهای داخلی انجام شوند و آژانسها هم بتوانند با رعایت استانداردها مانند تست منفی راهنما، راننده، ضدعفونی کردن وسیله نقلیه و... این نیاز مردم را تامین کنند. او می افزاید: با فقدان برنامهریزی و متمرکز شدن سفرها در تعطیلات شاهد ترافیکهای سنگین در جادههای شمال و سایر مناطق گردشگرپذیر کشور و... بودیم که همین امر در نهایت به شیوع بیشترکرونا منجر شد. متاسفانه گاه میبینیم متولیان بدون بهرهگیری از مشاوره کارشناسان و متخصصان این حوزه تصمیمگیری میکنند که همین موضوع تبعاتی را برای جامعه و صنعت گردشگری به همراه دارد. پورفرج در بخش دیگری از سخنان به مساله بومگردی به عنوان یکی از پتانسیلهای رو به رشد در صنعت توریسم ایران اشاره کرده و میگوید: موضوع اقامت و گردشگری روستایی یکی از اشکال توریسم است که در دنیا سالهاست رونق بالایی پیدا کرده و یکی از منابع درآمدی اصلی برای کشورها است. او میافزاید: این شیوه از توریسم قادر است منابع مالی و درآمدی را به مناطق کمتر برخوردار کشانده و باعث یک توسعه همهجانبه شود و در عین حال توزیع مکانی سفر را به همراه داشته باشد. بومگردی همچنین قادر به توسعه کشاورزی و درآمدسازی برای کشاورزان، روستاییان و عشایر است. رئیس جامعه تورگردانان همچنین معتقد است ایرانیها به این شیوه از گردشگری اقبال خوبی نشان دادهاند. او میافزاید: در بومگردی مردم احساس راحتی و آرامش دارند و همین موضوع باعث شده در سالهای اخیر اقامتگاهها در اغلب مناطق شکل بگیرند و بتوانند گردشگران را از سایر شهرها و استانها به منطقه خود بکشانند.
ایجاد شده: 3/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 3/مرداد/1400 اخبار داخلیبه گزارش هتل نیوز، معمولا هر نامگذاری، داستان و ماجرای مخصوص به خودش را دارد. حالا اگر این نامگذاری برای نام رسمی یک کشور با میلیونها جمعیت انسانی باشد، داستانهای تاریخی و فرهنگی به قدمت صدها و هزاران سال خواهد داشت. نامگذاری کشورها با عوامل زیادی در ارتباط است. نام برخی از آنها مانند مصر و یونان، باستانی است و نام بعضی دیگر برای درک و پیبردن، نیازی به فکرکردن زیادی ندارد اما نام شماری از کشورها داستانها و ایدئولوژیهای دیگری دارد. در این بین بعضی کشورها در طول تاریخ نامشان به دلایل مختلف تغییر کرده است. از این کشورها بعضی مانند هلند به منظور ارتقای صنعت گردشگری اسمشان را تغییر دادهاند و بعضی کشورها با تغییر حکومتی که بر آن سرزمین فرمانروایی میکرده، در طول تاریخ نامشان عوض شده است. همچنین برخی نامها پس از یک واقعه مثل همهپرسی یا انقلاب، برای حفظ اتحاد سیاسی و قومی، نام دیگری را انتخاب کردهاند. به طور کلی عوامل سیاسی یکی از مهمترین این دلایل برای تغییر نام است. با چند کشور که با ماجراهای جالب و داستانهای مختلف نام خود را تغییر دادهاند، بیشتر آشنا میشویم. نه به سیلان، درود بر استقلال | «سیلان» به «سریلانکا» سریلانکا، جزیرهای واقع در جنوب هند است. تا پیش از سال ۱۹۷۲ نام این کشور که آن موقع مستعمره بریتانیا بوده، سیلان بوده و توسط پرتغالیها روی آن گذاشته شده است. پرتغالیها در سال ۱۵۰۵ سریلانکای فعلی را کشف کردند. این کشور بعدها به جزئی از بریتانیا تبدیل شد و در سال ۱۹۴۸ توانست استقلال خود را به دست آورد. با این حال، سالها بعد، دولت این کشور جزیرهای تصمیم به تغییر نام آن گرفت. در سال ۲۰۱۱، نام سیلان در این کشور از همه چیزهایی که هنوز نام قدیمی را داشتند، از زیرمجموعههای دولت گرفته تا شرکتها، حذف و به طور رسمی نام فعلی به آن اطلاق شد. سرزمین کمارتفاعِ قطب جهانگردی | «هلند» به «ندرلند» اگرچه در زبان فارسی هنوز از این کشور با نام هلند (Holland) یاد میشود اما نام آن در واقع به ندرلند (Netherlands) تغییر یافته است. هلند در اصل نام منطقهای در کشور ندرلند است که از این لحاظ با نام قدیمی پارس برای ایران قابل مقایسه است. نام هلند به معنی سرزمین چوب است. دو استان هلند شمالی و جنوبی در ندرلند که همچنان نام «هلند» را داشتند، با هدف یکپارچهکردن همه استانهایی که جزو ندرلند هستند و همچنین در اقدامی بازاریابانه، دیگر با عناوین هلند شمالی و جنوبی خطاب نمیشوند. از ژانویه ۲۰۲۰ آنها هم مانند بقیه استانهای این کشور، ندرلند هستند. این تغییر در بسیاری از بخشهای دیگر، مثلاً در نام تیم فوتبال آنها هم دیده می شود. حالا این کشور با نام ندرلند شناخته میشود که به معنی «سرزمین پست» و اشاره به شرایط است. تغییر نامهای بسیار و پیاپی | «کامبوچا» به «کامبوج» نام این کشور از ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۵، پنج بار تغییر یافت و این تغییرات به شرح زیر بود: اولین تغییرات در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰ صورت گرفت و پادشاهی کامبوج نامیده شد، سپس این نام در ۱۹۷۰ تغییر یافت و سال ۱۹۷۵ به جمهوری خمر تبدیل شد. متعاقباً این سرزمین تحت حکومت کمونیستی قرار گرفت و نام آن به کامپوچای دموکراتیک تغییر کرد. در ادامه این کشور تحت نظارت سازمان ملل وارد مرحله انتقالی شد و بین سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ دولت کامبوج خوانده شد و در سال ۱۹۹۳ به سلطنت و نام قدیمی خود، پادشاهی کامبوج برگشت. اما خمرها - پیروان حزب کمونیست - خود را کامپوچئیها مینامند که به معنای فرزندان شاهزاده (کامپو) است. شایان ذکر است کلمه کامبوج در اصطلاح غلط فرانسوی کلمه کامپوچاست. همنامشدن با کشور همسایه | «زئیر» به «جمهوری دموکراتیک کنگو» زئیر نام قدیم کشوری در آفریقای مرکزی بود که تا قبل از استقلال از بلژیک به همین نام شناخته میشد. کلمه زئیر صورت پرتغالیشده نام رودخانه کنگو در زبان کنگویی است که به آن نزاره یا نزادی به معنای «رودی که همه رودها را میبلعد» میگویند. اما این کشور پس از آن که در سال ۱۹۶۰ از بلژیک مستقل شد، نامش به «جمهوری کنگو» که همان نام کشور همسایهاش بود، تغییر کرد. البته این تغییر نام دردسرهای خودش را داشته؛ چرا که نام آن شبیه نام کشور همسایه بوده است. در نتیجه برای تشخیص این دو کشور از نام پایتختهای آنها که کینشاسا و برازاویل بود، استفاده میشد تا تمایزی ایجاد شود تا این که چند سال بعد نام آن به «جمهوری دموکراتیک کنگو» تغییر کرد و هنوز هم با همین نام شناخته میشود. کشوری همچنان با دو نام | «برمه» به «میانمار» میانمار، نام کشوری با ۵۴ میلیون نفر جمعیت واقع در جنوب شرقی آسیاست. این کشور پیش از این با نام برمه شناخته میشده و مستعمره انگلیس بوده است. برای این که متوجه شوید هنوز هم نام برمه برای این کشور به کار میرود، کافی است به مورد اخیر اسناد رسمی منتشرشده توسط دولت بایدن رجوع کنید که از این کشور با نام برمه یاد شده است. مسئله تغییر نام از برمه یا میانمار در سال ۱۹۸۹ مطرح شد. در آن زمان دولت نظامی حاکم پس از سرکوب اعتراضات دموکراسیخواهانه و کشتهشدن هزاران نفر، نام کشور را از برمه به میانمار تغییر داد. دولت نظامی معتقد بود اصطلاح برمه تنها برمن، بزرگترین قوم میانمار را دربرمیگیرد و ۱۳۴ اقلیت قومی دیگر را شامل نمیشود و از این نظر، تبعیض نژادی محسوب میشود. همچنین معتقدند برمه که تحت حاکمیت بریتانیا نام رسمی کشور شد و پس از استقلال هم به همین نام باقی ماند، یادآور گذشتهای استعماری است. سازمان ملل متحد و برخی از کشورها مانند فرانسه و ژاپن این تغییر را به رسمیت شناختند اما آمریکا و بریتانیا این کار را نکردند. مخالفان داخلی تغییر نام معتقدند چون این تغییر بدون توجه به خواست مردم انجام شده نباید به رسمیت شناخته شود. آخرین کشوری که نامش را تغییر داد | «سوازیلند» به «اسواتینی» نام کشور اسواتینی را احتمالا کمتر کسی شنیده باشد. البته خیلی هم تعجب ندارد. این کشور یک و نیم میلیون نفری که در جنوب آفریقا و در همسایگی موزامبیک قرار دارد تازه سه سال است که تغییر نام داده و احتمالا میتوان آن را آخرین کشوری نام برد که بهتازگی نامش را تغییر داده است. این کشور پیش از این با نام سوازیلند شناخته میشده که مستعمره بریتانیا بوده است. مسواتی سوم، پادشاه این کشور کوچک واقع در جنوب آفریقا ۵۰ سال پس از استقلال (سپتامبر ۱۹۶۸ میلادی) دستور داد بار دیگر این کشور را با نام اصلی آن بخوانند. او در سخنرانی خود به مناسبت این روز اعلام کرد تمام کشورهای آفریقایی پس از استقلال به نام اصلی خود یعنی نامی که قبل از استعمار داشتند، بازگشتهاند و اکنون زمان آن است که سوازیلند هم دست به کار مشابهی بزند. این کشورِ یک و نیم میلیون نفری صاحب آخرین پادشاهی مطلقه در قارۀ آفریقاست. اسواتینی به معنی کشور مردم اسوازی است. اتیوپی، سرزمین مردمان چهرهسوخته | «حبشه» به «اتیوپی» اِتیوپی با نام رسمی جمهوری فدرال دموکراتیک اتیوپی با نام تاریخی حبشه، کشوری محصور در خشکی واقع در شاخ آفریقاست البته یونانیها از همان قدیم این سرزمین را با نام اتیوپی میشناختند که به یونانی معنی «چهرهسوخته» میدهد. نامی که به رنگ پوست آفتابسوخته مردمان این کشور اشاره دارد. اما این کشور نزد مسلمانان با نام حبشه شناخته میشده است. این کشور در سال ۱۲۷۰ وقتی تحت حکومت حبشیهای سلسله سلیمان قرار گرفت، به طور رسمی حبشه نامگذاری شد. حبشیها تا قرن بیستم بدون وقفه بر این قلمرو حکومت میکردند. هایله سلاسی از سال ۱۹۳۰ به عنوان آخرین شاه حبشه قدرت را به دست گرفت و بیش از شش دهه بر این کشور سلطنت کرد. او طی جنگ جهانی دوم، نام این کشور را رسما از حبشه به اتیوپی تغییر داد و امروز هم با همین نام شناخته میشود. خانه پدری مردم شریف ولتا | «ولتای علیا» به «بورکینافاسو» ولتای علیا تا قبل از ۱۹۸۴ سرزمینی در غرب آفریقا بود که نامش را از نام رود ولتا که در این کشور جریان دارد، گرفته بود. استمعارگران فرانسوی این نام را برایش انتخاب کرده بودند. ولتای سفید، ولتای سرخ و ولتای سیاه سه رود مهم این کشور هستند. سال ۱۹۸۳ توماس سانکارا با وقوع یک کودتا به عنوان رهبر انقلابی به ریاستجمهوری رسید. او یک سال بعد همراه با تحولات دیگری نام کشور را از ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر داد؛ نامی که یک عبارت ترکیبی و برگرفته از دو زبان رایج در این کشور است. کلمه «بورکینا» در زبان موری به معنای «مردم شریف» است؛ در حالی که «فاسو» در زبان قوم مسلمان دیولا به معنی «خانه پدری» است. ترکیب این دو معنای «خانه پدری مردم شریف» را میدهد که بیش از سه دهه است به عنوان نام رسمی این کشور ۲۰ میلیون نفری شناخته میشود. بنین شدن برای صلح بیشتر | «داهومی» به «بنین» جمهوری بنین امروز کشوری در غرب آفریقا با زبان رسمی فرانسه و ۱۲ میلیون نفر جمعیت است. نام قدیمی این کشور تا سال ۱۹۷۵ داهومی بوده که از امپراتوری داهومی گرفته شده است. داهومی تا پیش از استعمار، پادشاهی قدرتمندی بود که در غرب آفریقا در جمهوری بنین کنونی تاسیس شد. این پادشاهی همچنین شامل منطقه توگو امروزی و برخی از مناطق جنوب غربی نیجریه بود. پس از به قدرت رسیدن ماتیو کرکو از طریق یک کودتای نظامی، او در سیام نوامبر ۱۹۷۵ با هدف بیطرفی و برقراری صلح بیشتر نام این کشور را به «بنین» تغییر داد که از نام خلیج بنین گرفته شده است. البته پیش از این، امپراتوری به نام بنین هم در این کشور در مسند قدرت بوده است. سرزمین مردمان آزاد و دور از استعمار | «سیام» به »تایلند» نام تایلند در زبان مردم محلی برگرفته از دو لغت Thi و Land و به معنای «سرزمین مردمان آزاد» یا همان «قوم تایی» است. علت این نامگذاری به قرنها پیش برمیگردد که مردمی از جنوب چین به تدریج به سوخوتای (تایلند کنونی) مهاجرت کردند و به تدریج در مناطق حاصلخیز کناره رودی در جنوب چین ساکن شدند. شاید علت دیگر چنین نامگذاری این باشد که تایلند تنها کشوری در جنوب شرق آسیاست که هرگز تحت استعمار کشوری قرار نگرفته است. آیوتایا، خوتای و تونبوری از نامهای قدیمی این کشور تا پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی بودهاند اما این کشور بودایی که شاهراه مذهب، فرهنگ و مهاجرت آسیای جنوب شرقی بوده، صدها سال با نام سیام شناخته میشده است. سیام در زبان این کشور به معنای قهوهای یا تاریک است. تغییر نام سیام (Siam) به تایلند (Thailand) بهتازگی انجام نشده است. این اقدام در سال ۱۹۳۹ به دست پادشاه آن زمان این کشور صورت گرفت. هزینههایی که تغییر نام کشورها دارد تغییر نام کشورها به همین سادگی که روی کاغذ به نظر میرسد نیست و این کار هزینهها و مشکلات خاص خودش را دارد. همه این کشورها میلیونها دلار یا معادل آن در واحد پول رسمیشان، برای تغییر نام خود هزینه کردهاند. آن طور که ساده به نظر میرسد، این فقط یک شروع دوباره نیست. بسیاری از امور مانند قانون اساسی، متون رسمی و حتی پول یک کشور هم باید تغییر کند. به طور کلی هر چیزی که نام قدیمی را بر خود دارد مثل نقشهها، پرچمها و سرودها، باید از آن پاک و نام جدید در آنها جایگزین شود. طبیعی است این کار زمان میبرد و انرژی و هزینه خودش را دارد. همچنین در طرف دیگر ماجرا شهروندان و دیگر کشورها هستند که به خطابکردن آن کشور به نام قدیمیاش عادت کردهاند و حالا باید به گفتن و نوشتن آن عادت کنند. بسیاری از کشورها از جمله هلند هنوز مثلا برای ما با همان نام شناخته میشوند. این تغییرات یکشبه رخ نمیدهد و اگرچه بسیاری همچنان مطمئن نیستند که آیا اصلاً این تغییر ضروری بوده یا نه، اما معمولاً در نهایت با آن کنار میآیند. منبع : روزنامه خراسان
ایجاد شده: 2/مرداد/1400 آخرین ویرایش: 2/مرداد/1400 اخبار خارجیدر طول این بیش از 25 سال تشکیل و تاسیس جامعه هتلداران ایران تا اینک که تبدیل به جامعه حرفه ای هتلداران ایران شده است به مرور و گام به گام هر زمان مجمع عمومی ، عادی و یا فوق العاده تشکیل شده به وضوح انسچام تشکیلاتی و رشد و بالندگی بخش خصوصی کاملاً مشهود و قابل لمس بوده است و خاصه این آخرین مجمع عمومی عادی سالیانه و فوق العاده که باید به تک، تک اعضاء حاضر دراین مجمع عمومی تبریک گفت ، همچنین باید قدر شناس رئیس و اعضاء محترم هیئت مدیره باشیم که مدتها جهت تشکیل این جلسه برنامه ریزی کردند . یکی از ویژگی های این مجمع با توجه به وجود انواع نرم افزارها و سخت افزارهای نوین این بود که بسیاری از نمایندگان استانها و اعضاء محترم مجمع در آن واحد زمانیکه بحث بر سر یکی از مواد اساسنامه جدید بود به وسیله تلفن های همراه خود و یا سایر سخت افزارها با کارشناسان و مشاوران و اعضاء هیئت مدیره خود به صورت برخط تماس برقرار کرده و سپس نتیجه گیری و رای خود را اعلام می کردند و انشاالله به چنان پیشرفتی برسیم که بتوانیم بیشتر از امکانات و تکنولوژی های روزدنیا سود ببریم. و امّا در خصوص تغییرات مهمی که در اساسنامه جدید افتاد و به یقین این تصمیمات و مصوبات برای آینده جامعه حرفه ای هتلداران ایران بسیار کارساز و مهم می باشد ، در حال حاضر اعضاء مجمع عمومی 33 نفر هستند و در آینده به بیش از 40 نفر خواهند رسید و به همین دلیل می طلبید اعضاء هیئت مدیره از 7 نفر به 9 نفر ارتقاء پیدا کنند به طور کلی هیچ منع قانونی برای افزایش تعداد اعضاء هیئت مدیره وجود ندارد و خاصه آنکه برای جامعه بزرگی و با فراوانی تعداد فعالان و سرمایه گذاران اقتصادی آن ایکاش امکانات اجازه می داد و از افراد بیشتری در هیئت مدیره سود برده می شد و اگر عقیده بر آن است که تعداد کمتری در هیئت مدیره باشند فقط جهت آنکه فرایند تشکیل جلسات و تصمیم گیری ها با سرعت و سهولت بیشتری صورت گیرد امّا چون در حقیقت بازرسان در هیئت مدیره حق رای ندارند بسیار پسندیده است تعداد بیشتری در خصوص مشکلات به بحث نشسته و در خصوص تصمیم گیری های مهم با اختلاف نظرها روبرو شده و به یقین با رای گیری نتیجه مطلوبتری به بار خواهد آمد، فارغ از تمامی این مسائل کارشناسی باید از مهمترین مورد که همانا انسجام و هماهنگی بوجود آمده بین بزرگترین و موثرین زیرساخت صنعت گردشگری یعنی هتلداران کشور بوجود آمده است نام برد و این نزدیکی و انسجام به این سادگی ها به دست نیامده که با اندک تلنگری وسیله بعضی از کسانی که به دنبال منافع شخصی هستند دچار نابسامانی شود ، افرادی که خود را کارشناس مسائل هتلداری و صنعت گردشگری می دانند امّا با توجه به توان اجرائی هنوز نتوانسته اند جامعه استانی خود را به سوی حرفه ای شدن هدایت کنند و یا کسانی که هنوز امضاء رئیس تشکل استانی خود که با رای مثبت در این اساسنامه جدید خشک نشده به عنوان یکی از ارکان جنبی تشکل آن استان و با استفاده از واژه های حقوقی غیر مرتبط، ساز مخالفت کوک می کنند ، بدانند که نمی توانند تنش ایجاد کرده و باعث تشویش اذهان اعضاء شوند. از تمامی همکاران و فعالان و کارشناسان و دلسوزان صنعت گردشگری و هتلداری کشور خالصانه تقاضا می کنیم با تمام توان و به دور از پرداختن به حواشی سعی نمایند با تعامل با بدنه دولت و با انسجام و همیاری با یکدیگر اثبات نمایند ، بخش خصوصی حاضر در این حوزه به آن حد از توان علمی و عملیاتی رسیده که با در اختیار گرفتن بخشی از اختیارات دولت به صورت قانونی می تواند با اقتدار در سرنوشت خود سهیم باشد و راهکارهای مناسب را به اجرا گذارد. سید علی معین زاده | مشاور هیئت مدیره جامعه هتلداران ایران
ایجاد شده: 25/تیر/1400 آخرین ویرایش: 25/تیر/1400 مقالات و یادداشت هاجناب آقای فرخمهر به خوبی آگاهید که شخصاً یکی از ارادتمندان شما هستم و حال اگر در مواردی اختلاف نظری دارم حمل بر جسارت نشود . بیش از 25 سال قبل که پایه های تاسیس این تشکل یعنی جامعه هتلداران ایران به کمک خود شما و سایر عزیزان ریخته و کم ، کم استوار شد براساس ماده و تبصره و یا عطف به نامه های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت نبوده است تا اینک در انتظار مصوبات وزارتخانه میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی باشد ! برای اولین بار تشکل بزرگی از فعالان بخش خصوصی گرد هم آمده و تصمیم گرفتند به صورت متشکل مسائل خودشان را با دست خودشان به سرانجام برسانند ، هرچند زحمات جناب آقای ایرانپور بر هیچکس حداقل برای هیئت موسس اولیه پوشیده نیست و قابل احترام است امّا نه تنها اساسنامه اولیه که کلیات را مطرح کرده بود با نظر خواهی از تمامی تشکل های استانی و در مجامع عمومی به تصویب می رسید بلکه در چندین نوبت بازنگری شد و به تصویب مجمع عمومی رسید و این کمال بی انصافی است که اساسنامه اولیه را منصوب به شخص واحد کنیم و اینک نیز مجدد باید با نگاهی نو آن را بازسازی و به تصویب اکثریت مجمع عمومی برسد . و اینکه فرمودید هیچ اطلاعی از جلسات کارشناسی نداشته اید نماینده جنابعالی جناب آقای وفا در جلسات کارشناسی حضوری فعال داشتند . جناب آقای فرخمهر همیشه اختلاف نظر وجود دارد امّا باید بپذیریم که اگر بخش خصوص قدرتمند باشد و امور با نظر خواهی کارشناسان و اعضاء تشکل به تصویب برسد به یقین موثر و پایدار می ماند یکی از معایب بزرگی که به اتحادیه های تابع قانون نظام صنفی وارد بود ، اینکه رئیس اتحادیه پس از چند دوره متکلم وحده شده و با توان قدرت و قانون از شور و مشورت جدا میشود و خوشبختانه قانون تغییر کرده و روئسا فقط دو دوره متوالی می توانند کرسی ریاست را در اختیار داشته باشند لذا از شما خالصانه می خواهم از این تفکر جدا شوید در حال حاضر مدیران و فعالان بخش خصوصی زیر مجموعه صنعت هتلداری کشور از آنچنان تبحر و قدرتی برخوردار شدند که نه تنها تحصیلات آکادمیک بالا دارند بلکه بازار رقابت داخلی و بین المللی را نیز به خوبی می شناسند و شاید اغراق نباشد که اگر بگوئیم درصد بسیاربالائی از مدیران هتلهای پنج ستاره کشور حداقل کارشناسی ارشد و یا دکتری مرتبط را دارا هستند و امّا در خصوص دخالت بخش دولت در امور بخش خصوصی فقط اشاره کرده و اوراقی از تاریخی نه چندان دور را ورق می زنم ، جهت تدوین پیش نویس اساسنامه تیپ جوامع حرفه ای هتلداران استانها بیش از بیست جلسه کارشناسی با کوشش هیئت مدیره جامعه هتلداران کشور و با نظر خواهی مستقیم ازبسیاری از نمایندگان جوامع استانی تشکیل شد و با حضور جمعی از عزیزان که جناب آقای وفا از طرف اتحادیه هتلداران استان تهران و سرکار خانم شاه ولایتی از طرف اتحادیه هتلداران استان خراسان رضوی نیز حضور داشتند و پس از تهیه پیش نویس در پایان در دفتر جناب آقای تیموری معاونت وقت سازمان با حضور جنابعالی و جناب آقای سزاوار و همچنین جناب آقای حمزه زاده و جناب آقای شیروانی ریاست و نایب رئیس جامعه هتلداران ایران و بنده کمترین جهت تصویب نهائی به بحث نشستیم و ناگهان معاونت گردشگری وقت سازمان اسبق میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری حاضر شده و دقیقاً فراموش نمی کنم با قلم قرمز خود بدون بررسی بعضی از مواد را خط زدند که خیانتی کردند به قشر عظیمی از فعالان و تازه در نهایت همان مصوبات پذیرفته نشد و وسیله حوزه نظارت سازمان یک دستورالعمل با رنگهای مختلف ابلاغ شد . جناب آقای فرخمهر اختلاف نظر با اعمال نفوذ و استفاده از واژه های نا مناسب و وارونه جلوه دادن فعالیت قشر عظیمی از فعالان و دلسوزان ، جهت اثبات نظرات خود راهی است به ناکجا آباد ، چرا باید از همدلی و همفکری جدا شد و فقط به جستجوی راهی باشیم برای جمع آوری رای دیگران و ایجاد تنش نمائیم به هر حال نزدیک است آن روزی که بخش خصوصی با رعایت کلیه موازین اخلاقی و قانونی خود بر سرنوشت خود حاکم باشد و فقط پذیرای نظارت عالیه از طرف دولت باشد در خاتمه جامعه بر اساس وظائف قانونی خود می بایست تشکیل مجمع عمومی را آگهی کند و با کسب مجوزهای معمول در تاریخ تعیین شده جلسه خود را برگزار نموده و دستور جلسه اعلامیه را نیز مراعات و عمل نماید و بسیار فرصت مناسبی است که با حضور اعضاء مجمع عمومی جامعه هتلداران ایران هر نماینده نقطه نظرات خود را مطرح نموده و با رای گیری به یک نتیجه عالی و موثر برسد با آرزوی توفیق برای تمامی فعالان صنعت هتلداری کشور . ✍️ سید علی معینزاده - فعال و کارشناس صنعت گردشگری و هتلداری
ایجاد شده: 22/تیر/1400 آخرین ویرایش: 22/تیر/1400 مقالات و یادداشت ها