نتایج جستجو...
بای سلامی : توسعه گردشگری ایران نیازمند سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است

بای سلامی : توسعه گردشگری ایران نیازمند سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است

به گزارش ایتنا ؛ "ابراهیم بای سلامی" استاد دانشگاه در نشست صنعت گردشگری در قانون برنامه پنج‌ساله هفتم پیشرفت ایران گفت : مهم‌ترین مسائل گردشگری ایران سنتی، محدود و پراکنده است. این صنعت نیازمند حضور و سرمایه‌گذاری جدی بخش خصوصی است تا ظرفیت‌های خود را در ابعاد مختلف به مرحله اجرا برساند. او گفت : در حالی که کشورهای عربی با ده‌ها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در گردشگری جایگاه خود را تثبیت کرده‌اند، ما همچنان به این حوزه توجه کافی نداریم. " بای سلامی " تاکید کرد : گردشگری در ایران تابع سیاست و ایدئولوژی قرار گرفته و این یکی از عوامل اصلی رکود این صنعت است. وی افزود : مصادره ۳۰۰ هتل در کشور توسط بانک‌ها یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این بخش است. هتل‌ها به‌عنوان مراکز ارائه خدمات گردشگری باید در اختیار بخش خصوصی باشند؛ این وضعیت نشان‌دهنده عدم توجه دولت به کارآفرینی و توسعه گردشگری است.

ایجاد شده: 16/آبان/1403       آخرین ویرایش: 16/آبان/1403     اخبار داخلی
توسعه گردشگری انسجام ذی نفعان در چهارراه منافع

توسعه گردشگری انسجام ذی نفعان در چهارراه منافع

تحقق توسعه صنعت گردشگری نیازمند نقش آفرینی و بازیگری فعالانه و مسئولانه ذینفانی است که هر یک به فراخور و بنا به رسالت و جایگاه و نقش خود با اهداف مختلف در کشور در یک مسیر در حرکت هستند. این ذینفان به طور کلی در چهار گروه دسته بندی میشوند قوه مجریه به دلیل ماهیت دولتی تمرکزگرا و تصمیم گیر و تصمیم ساز در ساختار اجرایی کشور رسالت بسترسازی برای ایجاد شغل فراهم نمودن زمینه فعالیتهای اقتصادی مدیریت مسائل فرهنگی و ارتقاء سلامت اجتماعی و امنیت کشور را بر عهده دارد. یکی از مهمترین نقشهای دولت تحقق پذیری این اهداف کلان از گذر توسعه صنعت گردشگری است قوه مقننه که نقش تدوین و تنظیم کنندگی قوانین و نظارت بر عملکرد صحیح وظایف قوه مجریه برای تحقق اهداف مذکور را بر عهده دارد. در این صورت گردشگری به دلیل ماهیت چند وجهی و اثرگذاری همزمان بر ابعاد اقتصادی اجتماعی سیاسی و فرهنگی از یک سو و جایگاه حکمرانی و نحوه مدیریت آن که بخش زیادی از وظایف در حیطه مسئولیت دستگاههای اجرایی و حاکمیتی پیش بینی شده است جایگاه مهمی برای تنظیم روابط و اولویت قرار دادن این بخش برای عملکرد بهتر دولت می تواند ایفا کند. بخش خصوصی که شامل فعالان سرمایه گذاران و بهره برداران صنعت گردشگری است ضمن نگاه اقتصادی و تمرکز بر عملکرد مناسب بازار باید نقش مهمی در تولید اشتغال حمایت از شاغلان سرمایه گذاری مناسب و پایدار و ارائه خدمات بهینه و با کیفیت مناسب و همراهی با دولت و مجلس در کنار محدوديتها و الزامات حاکم بر فضای حکمرانی ایفا نماید جامعه محلی که نقش بسیار مهم و اساسی در اجرایی شدن پروژه ها و برنامه های گردشگری دارند این حوزه از این نظر مهم است که اگر اقدامات و رویکردها و سیاستهای کلان با ملاحظات این قشر همراستا و در چارچوب منافع محلی و ملی آنها باشد شانس توفیق پروژه و همچنین پایداری آن چندین برابر میشود و اگر هم برعکس آن باشد، احتمال موفقیت هر پروژه بسیار پایین خواهد آمد. این چهار ضلع به مثابه سیستمی می ماند که توفیق آن بستگی به عملکرد درست و منظم هر چهار بخش در کنار یکدیگر و به عنوان پشتیبان و مکمل هم باشند نگاه بخشی هر یک از این اضلاع و عدم رویکرد یکپارچه و سیستمی موجب آسیب به این صنعت شده و قطعاً توفیقات لازم حاصل نخواهد شد چه آنکه به نظر میرسد برخی از مسائل و مشکلات و چالشهای امروز این صنعت جزیره ای عمل کردن هر یک از این اضلاع و عدم همکاری مناسب سیستماتیک این چرخه بر می گردد. گردشگری امروز بیش از هر زمانی دیگری به اتحاد و انسجام بین بخشهای مختلف نیاز دارد. اتحاد و هماهنگی بین همه ذینعفان با نگاه جامع به هدف کلانی که توسعه آن می تواند منافع همگان را در یک سبد جامع تأمین کند. بنابراین توسعه این صنعت در گام اول نیازمند پذیرش جایگاه منعطفانه هر یک و تعریف درست نقش هر یک در جایگاه خود است. هر یک از ذینفعان باید وظایف خود را بر اساس رسالت تعیین شده دنبال نمایند و در کم و کاستی ها کمک یکدیگر باشند و دست یکدیگر را بگیرند تحیمل بار و مسئولیت هر یک بر دوش دیگری اولین قدم تخریب این مسیر هدفمند است. دوم شکل گیری گفتمان حل مسئله و ارائه راهکارهای عملیاتی بدون بخشی نگری و با اقتضائات کلان کشور باید باشد نگاه غیر واقعی و بدون داشتن ملاحظات و فضای حکمرانی کشور خطای استراتژیک دیگری خواهد بود و در بخش سوم تمرکز صرف بر توسعه گردشگری به نحوی که هدفگذاری یک نقطه باشد و آن توسعه همه جانبه صنعت گردشگری و در نظر گرفتن منافع همگانی است هر بخش برای رسیدن به آن از ابزارهای مختلف و ظرفیتهای موجود در مسیرهای مختلف را مد نظر قرار دهند. ✍ ابوطالب قاسمی؛ مدیرکل دفتر مطالعات، آموزش و برنامه‌ریزی گردشگری

ایجاد شده: 3/آبان/1403       آخرین ویرایش: 6/آبان/1403     مقالات و یادداشت ها
گردشگری؛ زبان صلح و دوستی

گردشگری؛ زبان صلح و دوستی

بیست و هفتم سپتامبر ۲۰۲۴ میلادی، مصادف با ششم مهر ۱۴۰۳، روز جهانی گردشگری است و سازمان جهانی گردشگری طبق روال هر سال، شعار این روز را «گردشگری و صلح» تعیین نموده و بر این اساس کشورهای عضو تلاش می کنند در سال پیش روی خود راهبردهای مناسب و مؤثری در جهت توسعه گردشگری و تقویت صلح و دوستی در ابعاد داخلی و بین المللی تدوین و اجرا نمایند. این موضوع بهانه ای شد تا یادداشتی کوتاه دراین باب، تقدیم شما خوانندگان و فعالان عزیز گردشگری نمایم. گردشگری اساساً صنعتی است؛ انسان محور، ارتباط محور، اجتماع محور و رویداد محور و همین خصلت ها، آن را به صنعتی نرم تبدیل کرده است . صنعتی که عاری از هرگونه پیچیدگی، ابهام و خشونت است. به واقع مایه ی گردشگری؛ میزبانی، میهمانداری و میهمان نوازی است و دقیقاً در چنین فضایی است که گفته می شود؛ میهمان حبیب خداست و فاضل و عارفی چون شیخ ابوالحسن خرقانی نیز بر سردر خانقاه خود چنین نوشت “هر که در این سرا در آید نانش دهید و از ایمانش مپرسید، چه آنکس که به درگاه باریتعالی به جان ارزد البته بر خوان بوالحسن به نان ارزد” و این گفتاری است بشر دوستانه وپیام آور صلح، دوستی و مودت . گردشگری از هرگونه جنگ، نزاع، درگیری و تنش داخلی و خارجی گریزان است و به شدت تحت تأثیر این قبیل عناصر درمحیط کلان بازاریابی قرار می گیرد و به همین دلیل شکننده و ترسواست. زبان آن، زبان گفتگو و صلح است و دولت ها باید تلاش کنند تا با بهره گیری از این ظرفیت عظیم و ارزشمند به تقویت دیپلماسی بین المللی خود بپردازند. چراکه گردشگری می‌تواند علاوه بر توسعه اقتصادی، به عنوان ابزاری مؤثر برای ترویج و گسترش صلح، دوستی و همزیستی مسالمت‌آمیز در جهان عمل کند. گردشگری فرصتی بی‌نظیر برای تبادل و ارتباطات بین فرهنگی است و در کشوری چون ایران می تواند به عنوان ابزاری مؤثر برای مقابله با ایران هراسی ایفای نقش کند و در این خصوص تبادل گردشگران بین کشورها می‌تواند به کاهش قضاوت های منفی کمک کرده و تصویر ذهنی گردشگران و ملل مختلف جهان را در مورد مقاصد گردشگری یا کشورهای مقصد مثبت نماید و در نتیجه به ایجاد صلح و پایداری آن کمک کند. همچنین می‌تواند با ایجاد فرصت‌های شغلی جدید و افزایش درآمد مقاصد گردشگری و جوامع محلی، منجر به کاهش تنش‌های اجتماعی، مناقشات داخلی و اقتصادی پایدارتر برای کشورها شود. گردشگری یک ابزار دیپلماسی غیررسمی برای کشورها است و دولت ها می توانند از طریق برنامه ریزی، سازماندهی و مدیریت سفرهای گروهی یا دسته جمعی و رویدادهای بین المللی، زمینه‌ساز گفت‌وگوهای سازنده با کشورهای مختلف جهان باشند. بنابراین هر جا صلح، آرامش، گفتگو و امنیت باشد، مسلماً توسعه ی گردشگری نیز سهل تر شده و سرعت می گیرد و ارمغانش آبادانی، نشاط و سرزندگی اقتصادی و اجتماعی و تقویت روابط سیاسی بین کشورهاست. چنانچه می دانید، دو کشور کره جنوبی و شمالی از زمان جنگ کره در دهه ۱۹۵۰ تا کنون در وضعیت تنش قرار دارند. با این حال، در سال‌های اخیر، برنامه‌های گردشگری ویژه ای برای شهروندان کره جنوبی به منظور بازدید از مناطق خاصی در کره شمالی طراحی شده است. این برنامه‌ها نه تنها به ترویج و ارتباطات بین فرهنگی دو کشور کمک کرده‌اند، بلکه فرصتی برای گفتگو و تعامل سازنده نیز فراهم نموده اند. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۸میلادی، با توجه به کاهش تنش‌ها بین دو کشور، سفرهایی تحت عنوان “سفرهای دوستی” ترتیب داده شد که هدف آن ایجاد ارتباطات انسانی و فرهنگی بین دو کشور بود. در این تورها گردشگران کره جنوبی از مکان‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی کره شمالی بازدید کرده و با زندگی روزمره مردم آن کشور آشنا می شدند. آنچه مسلم است، گردشگری و تبادل گردشگر بین کشورها به تدریج باعث کاهش تنش‌ها بین آنها می شود و زمینه‌ساز گفت‌وگوهای بیشتر و صلح پایدار خواهد بود. لذا در خاتمه و درجمع بندی این یادداشت، مجدداً تأکید می کنم که در دنیای معاصری که در آن با چالش‌های متعددی از جمله جنگ‌، بحران‌های انسانی و نابرابری‌های اجتماعی مواجهیم ،اهمیت گردشگری به عنوان یک عنصرمولد صلح و دوستی بیشتر نمایان می‌شود و این قدرت پیدا و پنهان گردشگری است که می تواند جهان را به مکانی آرام‌تر، زیباتر و سرشار از همزیستی مسالمت آمیز تبدیل کند و دولت ها نباید از نقش مهم و حیاتی این معجزه گر صلح و دوستی غافل شوند. ✍ احمد دیناری؛ مشاور، سخنران و نویسنده حرفه ای سرمایه گذاری گردشگری

ایجاد شده: 2/مهر/1403       آخرین ویرایش: 2/مهر/1403     مقالات و یادداشت ها
ارزش برنامه چشم انداز ۲۰۳۰ عربستان به بیش از یک تریلیون دلار رسید

ارزش برنامه چشم انداز ۲۰۳۰ عربستان به بیش از یک تریلیون دلار رسید

به گزارش سرویس خارجی ایتنا ؛ پادشاهی عربستان سعودی با سرمایه‌گذاری هنگفت روی پروژه جاه‌طلبانه شهر نئوم در دل بیابان‌های این کشور ارزش کل برنامه چشم‌انداز ۲۰۳۰ خود را به بیش از یک تریلیون دلار رسانده است. به گزارش بیزینش اینسایدر، عربستان سعودی هشت سال پس از آغاز برنامه چشم‌انداز ۲۰۳۰ برای تبدیل این کشور به قطب گردشگری و تفریحی جهان و کاهش وابستگی اقتصادی به درآمد نفت، تاکنون ۱.۳ تریلیون دلار در پروژه‌های زیرساختی و املاک سرمایه‌گذاری کرده و حجم این پروژه‌ها نسبت به سال گذشته هم چهار درصد افزایش یافته است. گفته می‌شود بیشتر این سرمایه‌‌گذاری به پروژه اصلی یعنی نئوم اختصاص یافته؛ پروژه‌ای که برای توسعه‌ ابعاد مختلف آن، از جمله شهر خطی آینده‌نگر معروف به «لاین» (The Line) تاکنون ۲۸.۷ میلیارد دلار بودجه گرفته شده است.  با در نظر گرفتن موارد پیش‌بینی‌نشده، هزینه اتمام پروژه نئوم در چشم‌انداز ۲۰۳۰ تا ۱.۵ تریلیون دلار هم خواهد رسید. 

ایجاد شده: 23/شهریور/1403       آخرین ویرایش: 23/شهریور/1403     اخبار خارجی
انتخاب اصلح در مسیر بریکس

انتخاب اصلح در مسیر بریکس

اتحادیه بریکس در سال ۲۰۰۶ با توافق اولیه چین، روسیه، هند و برزیل و پیوستن آفریقای جنوبی در سال ۲۰۱۲، به عنوان بزرگ‌ترین ائتلاف اقتصادی جهان بعد از گروه هفت کشور صنعتی متولد شد و در ادامه کشورهای جمهوری اسلامی ایران، امارات متحده عربی، آرژانتین، عربستان سعودی، مصر و اتیوپی از ابتدای سال ۲۰۲۴ به این ائتلاف جهانی پیوستند و از سال ۲۰۲۳ درخواست عضویت کشورهای الجزایر، بحرین، ونزوئلا، بلاروس، بولیوی، کوبا، قزاقستان، کویت، فلسطین، سنگال و تایلند مطرح شده است. اهداف بریکس، ارتقای صلح، امنیت، توسعه و همکاری و همچنین مشارکت در جهانی به منظور گسترش عدالت برای بشریت و عدالت اعلام شده است؛ به‌نحوی که بتواند با استفاده از ابزار دیپلماتیک، بهبود و اصلاح سیستم مالی را در تعادل‌بخشی با هژمونی غالب جهان غربی مورد توجه و اقدام قرار دهد. نگاه اولیه به آمار و ارقام این ائتلاف شامل وسعت سرزمینی (۳۰‌درصد جهان)، جمعیت (۴۶‌درصد جهان)، تولید ناخالص ملی (۲۹‌درصد جهان)، صادرات کالا (۲۵‌درصد جهان) و به‌طور کلی جایگاه جهانی کشورهای اصلی موسس این اتحادیه قدرتمند، حکایت از اهمیت و نقش آن در تدوین سیاست‌ها و همکاری‌های ارزشمند و تاثیرگذار در سطح جهانی دارد. عناصر و شاخص‌های مورد توجه در این مجموعه بزرگ، عموما با گرایش‌های اقتصادی تعریف شده، اگرچه مولفه‌های فرهنگی نیز در جهت‌گیری‌های این اتحادیه جهانی، مورد توجه جدی بوده و از آن به عنوان پلی میان اقتصاد و سیاست نام برده‌اند. بدون شک در بررسی مشخصات کشورهای عضو بریکس، شاهد تفاوت‌های جدی و قابل‌توجه در ابعاد اقتصادی و سیاسی میان آنها هستیم؛ اما محور و کانون اصلی موسسان این ائتلاف جهانی، معطوف به اشتراکات و تعیین سیاست‌های همگرا و یکپارچه است که می‌تواند موجبات اثرگذاری جدی در سطح و مقیاس جهانی در مقابله با دیگر ائتلاف‌های قدرتمند نظیر جی ۷‌(‌G۷) را فراهم کند. بریکس، حدفاصل پنجره و دروازه همکاری با نظرداشت ناهمگونی میان اعضای موسس و جدید ائتلاف بریکس، آنچه اهمیت حضور و بهره‌برداری از این مجمع مقتدر جهانی را دو‌چندان می‌کند، توجه به جایگاه، واقعیت‌ها و حکمرانی هریک از کشورهای عضو، نسبت به دیگری است. در نظام امروز بین‌المللی، قدرت حوزه‌ای، شاخص موثر و تعیین‌کننده در موقعیت و جایگاه کشورها تلقی می‌شود و بنابراین درک صحیح از عناصر قدرت حوزه‌ای می‌تواند شکل و چارچوب تنظیم روابط متقابل کشورهای عضو بریکس با یکدیگر و دیگر کنشگران در حوزه بین‌المللی را تعیین کند. ظرفیت و توانمندی‌های ائتلاف بریکس را می‌توان در اندازه و چارچوب یک پنجره یا در قیاس به عنوان یک دروازه ورود به یک کلوپ جهانی با هدف توسعه و تحولات اقتصادی و اجتماعی، مورد ارزیابی قرار داد. بریکس ظرفیت بستر‌سازی و موتور محرک برای تقویت بخش‌های مستعد و آماده اقتصادی و اجتماعی کشورهای عضو است و در میان پدیده‌های اجتماعی با ابعاد تاثیر‌گذار اقتصادی و فرهنگی، امروزه صنعت گردشگری از توجه و جایگاه والایی برخوردار است و حکمرانی جاری در میان کشورهای موسس بریکس، با درک اهمیت این موضوع به تدوین سیاست‌های منطبق با استفاده حداکثری از این ظرفیت و فرصت جهانی پرداخته و آن را در دستور کار خود و برنامه‌ریزی جدی قرار داده‌اند. میراث فرهنگی غنی و مناظر متنوع کشورهای بریکس به عنوان چراغ‌هایی برای هدایت صنعت گردشگری به جلو عمل می‌کند. سرمایه‌گذاری مستمر در زیرساخت‌های گردشگری، مانند شبکه‌های حمل‌ونقل، امکانات اقامتی و جاذبه‌های گردشگری، به عنوان یک چراغ راهنما برای صنعت عمل می‌کند. دسترسی پیشرفته و امکانات رفاهی بهبودیافته را برای تجربه‌‌‌های یکپارچه سفر هموار می‌کند و بازدیدکنندگان را تشویق می‌کند تا گنجینه‌‌‌های کشورهای بریکس را با سهولت و آسایش کشف کنند. در سال ۲۰۱۹، ۱.۵ میلیارد نفر گردشگر در جهان به ثبت رسیده که سهم پنج کشور موسس بریکس به عنوان اقتصاد‌های نو‌ظهور، برابر با حدود ۲۰۰ میلیون نفر بوده است. صنعت گردشگری در دورنمای اهداف کشورهای عضو بریکس، به عنوان چراغ امیدی به سوی فرصت‌ها و رشد اقتصادی در این مجموعه پیش‌بینی شده است که از سال ۲۰۲۴، ارزش ۵.۰۹ تریلیون دلاری، رشد حدود ۴.۵درصد (بالاترین رشد به آفریقای جنوبی با بیش از ۶‌درصد اختصاص دارد) و دسترسی به درآمد بیش از ۷.۸ تریلیارد دلار در سال ۲۰۳۴ را شامل خواهد شد. در نهایت گردشگری موتور پیشران بریکس برای دسترسی به رشد تولید ناخالص کشورهای عضو بوده است و مزیت‌های بالقوه کشورهای عضو را در سطح و استاندارد جهانی بالفعل خواهد کرد. ایران و بریکس، کدام مزیت‌؟ تعیین اولویت جمهوری اسلامی ایران به بهره‌برداری حداکثری از فرصت عضویت و همکاری با مجموعه بریکس به‌صورت دوجانبه و سازمانی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. درک جایگاه و موقعیت کشورمان در نظام اقتصاد جهانی با رویکرد به تحولات داخلی و مجموعه چالش‌ها و رقابت‌های پیش رو در عرصه منطقه‌ای و بین‌المللی، حائز اهمیت شایان بوده و می‌تواند به اتخاذ رویکرد صحیح برای گام‌های موثر و عملیاتی موقعیت همکاری با بریکس بینجامد. امروز صنعت گردشگری ایران با تمامی مزایای فرهنگی، تاریخی و طبیعی آن، با چالش‌‌‌های زیرساختی مانند شبکه‌‌‌های حمل‌‌‌ونقل ناکافی، گزینه‌‌‌های اقامتی محدود، امکانات ناکافی توریستی، تنش‌های ژئوپلیتیک، عدم‌قطعیت‌‌‌های اقتصادی، مسائل ایمنی مسافران برای بازدید از مقاصد خاص و رفتارهای منطبق با استانداردهای جهانی مهمان‌نوازی روبه‌رو بوده که این امر بر ورود گردشگران و درآمدزایی تاثیر گذاشته است. رونق گردشگری کشورمان نیازمند پیوستن به زنجیره ارزش جهانی است و این صنعت در صورت فراهم بودن شرایط لازم به‌ویژه در بعد امنیت و توسعه زیرساخت‌ها می‌تواند به موتور پیشران اقتصاد کشور با نگاه به اقتصاد مقاومتی بدل شود که به‌طور قطع نتایج و پیامدهای شگرفی در عرصه اقتصاد، سیاست، فرهنگ و کسب‌وکارها را نمایان خواهد کرد و موجی از امید و همبستگی ملی را دامن خواهد زد و این امر در سایه نگاه راهبردی ملی و تقویت ساختارها و همکاری‌های موثر و حرفه‌ای در عرصه چند‌جانبه‌گرایی تحقق خواهد یافت. تجربه تعاملات با سازمان‌های تخصصی منطقه‌ای و جهانی به‌ویژه فعال در حوزه‌های اقتصادی نشان می‌دهد که تمرکز بر اموری که با تعاملات مردمی و انسانی استوار و در سایه آن گسترش کمی و کیفی همکاری‌ها را می‌توان برنامه‌ریزی کرد، از حساسیت و مقاومت کمتری برخوردار بوده و می‌تواند گزینه مناسبی برای تنظیم و شروع تبادلات قرار گیرد. از این جهت همکاری در عرصه گردشگری در چارچوب بریکس‌، باعث انتقال خدمات فنی و آموزشی، توسعه همکاری متقابل، تبادل بهترین شیوه‌ها و در نهایت جذب و هدایت سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مادی و معنوی فعالان این حوزه شده و رقابت‌پذیری صنعت گردشگری کشورمان را در صحنه جهانی افزایش خواهد داد و در صورت اتخاذ گام‌ها و تدوین سیاست‌های لازم و ضروری، این همکاری می‌تواند قابل دسترس‌ترین و عملیاتی‌ترین مزیت از همکاری کشورمان با ائتلاف قدرت‌های نوظهور بریکس قرار گیرد. ظرفیت‌های جامع و متنوع همکاری کشورهای بریکس در حوزه گردشگری با توجه به جایگاه منطقه‌ای و جهانی جمهوری اسلامی ایران در وجود اماکن تاریخی و فرهنگی، ثبت ملی و جهانی آثار تاریخی و طبیعی، جاذبه‌های متنوع زیستی و بومی، بستر فوق‌العاده‌ای برای تنظیم همکاری‌ها در چارچوب یک برنامه مدون را فراهم کرده است و در این رابطه می‌توان سلسله ابتکارات و راهکارهایی را در دولت مورد توجه و برنامه‌ریزی قرار داد و حتی در اولین نشست رسمی سران بریکس که در اکتبر سال ۲۰۲۴ در شهر کازان روسیه برگزار می‌شود، پیشنهاد و مطرح کرد. ✍🏻 مرتضی رحمانی‌موحد

ایجاد شده: 16/مرداد/1403       آخرین ویرایش: 16/مرداد/1403     مقالات و یادداشت ها
جایگاه تبلیغات 1 جایگاه تبلیغات 1


کمی منتظر بمانید...